„wypłakane łzy ustępują miejsca niewypłakanym”

Przerwane życie to zbiór poruszających opowiadań, które na długo zapadają w pamięci czytelnika. Krótkie historie zabierają nas w trudny świat, gdzie spotykamy śmierć, cierpienie, niewyjaśnione, nieszczęśliwe zakończenia.

Bożena Helena Mazur-Nowak to poetka i pisarka, która swoje dzieła tworzy w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka od 2004 roku. Tworzy i tłumaczy swoje działa na język angielski. Jest członkiem wielu stowarzyszeń zrzeszających autorów na całym świecie. Wydała sześć tomików wierszy (cztery w języku polskim, dwa w angielskim) oraz dwa zbiory opowiadań.

Bohaterkami jej opowiadań są kobiety. Annę, Agatę, Edytę, Emilkę, Hannę, Irenę, Izabelę, Jankę, Wandę łączy miłość do bliskich, ale także szybka śmierć, która staje tak nagle na ich drodze. Nikt się jej nie spodziewał, lecz przyszła. Jedne dopiero znalazły miłość, kolejne chciały od życia coś więcej, myślały, że odnajdą lepsze życie w innym kraju, następne zachorowały niespodziewanie na nieuleczalne choroby.

Od pierwszych stron Przerwane życie staje się nam bliskie, każde słowo jest wysmakowane, wywarzone, nie ma w nich przesady. Bohaterki są bardzo naturalne, a ich uczucia, rozterki – realne, dzięki czemu wtapiamy się w opowiadania i żyjemy razem z nimi. Styl autorki jest prosty, co sprawia, że historie bohaterek stają się refleksyjną opowieścią osoby, która nas otacza. Znamy ją dobrze, jest to nasza koleżanka, przyjaciółka, dobra znajoma. Przy kawie, pod kocem, poznajemy intymne sekrety i najskrytsze tajemnice.

Dzięki tym szczególnym bohaterkom możemy zastanowić się nad własnym życiem, wyciągnąć wnioski, przeżyć katharsis. Jest to niesamowicie poruszająca książka. Wyciska łzy, ale daje także nadzieję. Czasem w pędzie dnia codziennego zapominamy o czerpaniu z naszego życia radości. Ciągle narzekamy, nie doceniając tego, co los nam dał, tych pozytywnych i szczęśliwych chwil. Nie wierzę, że przytrafiają się nam tylko złe momenty.

Przerwane życie porywa nas w inny świat, gdzie nie będzie ciągu dalszego, więc zastanówmy się nad sobą. To refleksyjne opowieści, o życiu, które może nas spotkać, może nie w naszym własnym życiu, ale osób nam bliskich.


Polecam tę książkę, tym którzy potrzebują zatracić się w wiarygodnym świecie bez upiększeń. Bożena Helena Mazur-Nowak jest mistrzynią prostoty, która wzrusza.

Książka ta jest króciutka, zawiera w sobie zbiór opowiadań, które w każdy możliwy sposób poruszą czytelnika. Niestety nie zastaniemy w niej optymizmu, lecz smutek z powodu śmierci każdej bohaterki historii. A są nimi: Anna, Agata, Edyta, Emilka, Hanna, Irena, Izabela, Janka oraz Wanda. Każda z nich kochała życie, jednak nie mogła przewidzieć, że los zapragnie dla nich innej drogi niż życie. Borykały się z problemami dnia codziennego takimi jak miłość, wyjazd za granicę za lepszym życiem, nieuleczalne choroby czy też wpadnięcie w "głód" narkotykowy.




Autorka w prosty i do bólu szczery sposób ukazuje nam, iż życie nie zawsze jest takie jakbyśmy chcieli. Codziennie niesie dla nas coś innego, czasem zaskakującego. Czytając każdą z historii odczuwamy silną więź z bohaterami, przeżywamy wszystko wspólnie z nimi. Jesteśmy poruszeni tym jak bardzo życie ludzkie bywa kruche.

Jedna z historii poruszy problem uzależnienia od narkotyków. Niewiarygodne jak rodzice czasem nie potrafią dostrzegać problemu u swoich dzieci. Zaczyna się niewinnie, ktoś zachęca do spróbowania raz, drugi, trzeci, a potem ludzie sami chcą więcej i więcej. Od tych lżejszych narkotyków przechodzą do cięższych, uzależniają się. Nie widzą świata poza działką, są w stanie zrobić wszystko, by dostać to na czym im zależy i bez czego już nie mogą żyć. Aż w końcu przychodzi ich koniec.



"W Opolu już nie mieli gdzie kraść. Byli znani w całym mieście. Zaczęli więc jeździć do okolicznych miasteczek. Nocami na wsiach okradali chłopskie zagrody. Staszek kilka razy leczył rany po pogryzieniach psa. Nic nie było w stanie powstrzymać ich przed zdobyciem środków na zakup upragnionej działki."







Zastanowimy się również dlaczego czasem zbyt pochopnie podejmujemy pewne decyzje. Może dzięki tej lekturze staniemy się ostrożniejsi w podejmowanych decyzjach. Zanim coś zrobimy, dziesięć razy się nad tym zastanowimy. Wielokrotnie chcemy dobrze, a wiele razy na tym tracimy, czasem nawet własne życie.


"- Przecież miałam pracować w ogrodnictwie - próbowała jeszcze się bronić. - No, to jest w pewnym stopniu ogrodnictwo. - Mówiąc to, Anna parsknęła śmiechem. - Tylko że to ogrodnicy będą przychodzili tu uprawiać twój ogródek."





Wystarczy jedna chwila, jeden moment, by nasze życie przybrało całkiem inny obrót.




Przerwane życie to książka, która swoją prostotą dogłębnie porusza nasze sumienie. Skłania nas do refleksji nad własnym życiem, do wyciągnięcia z niego wniosków. W pewien sposób również nas ostrzega, że nie każdy kto ładnie się do nas uśmiechnie i powie kilka miłych słów, ma co do nas dobre zamiary. Człowiek musi mieć zawsze szeroko otwarte oczy. To refleksyjne opowieści, które mogą wydarzyć się w życiu naszym własnym, bądź naszych bliskich.

"Przerwane życie" to krótka książeczka, która porusza wiele różnorodnych problemów obecnych w naszym codziennym życiu. Znajdziemy tutaj nie tylko historie miłosne kończące się happy-endem, ale także smutne przebiegi choroby, tragiczne wydarzenia, pomyłki życiowe i wiele innych. Jest to książka dla osób, które są gotowe na to, aby zmierzyć się z czyimiś problemami. Czytelnik sięgając po tę książkę musi być przygotowany na starcie z ludzkimi dramatami, radościami itp.

Podoba mi się pomysł na książkę oraz to, że można czytać rozdziały na różne sposoby. Nie musicie koniecznie przeczytać pierwszego rozdziału, jeżeli Wam się nie spodoba już na wstępie. Przejdźcie do drugiego, a poznacie inną historię. Może ciekawszą?

Ciężko jest mi ocenić tę książkę, ponieważ jest to bardziej zbiór historii ludzkich niż inwencja twórcza. Właściwie nie da się powiedzieć czy ta książka jest dobra czy zła. Ona jest po prostu odpowiednia dla osoby, która ma akurat taki nastrój, że z przyjemnością sięgnie po coś w tym stylu. Myślę, że w tym przypadku jest to indywidualna sprawa każdego czytelnika. Mnie ta książka nie zachwyciła, aczkolwiek nie mówię, że jeszcze po nią nie sięgnę. ;)