"Słowa i jeszcze raz słowa. Czasami raniły bardziej niż ciosy, ale też uzdrawiały częściej niż leki. Słowa miały wielki wpływ na nasze życie, to z nich powstała nasza historia."

Lubicie książki o mrocznym, pełnym napięcia świecie mafijnych układów, gdzie lojalność i zdrada mają swoje dramatyczne konsekwencje, które nikomu nie ujdą na sucho? Jeżeli tak, to ta historia jest jak najbardziej dla was.

Główna bohaterka, Gabriella Costello dorastała w mafijnej rodzinie. W wieku czterech lat straciła matkę i od tej pory zaczął się jej koszmar. Szkolona, tresowana jak zwierzą na zabójcę, który nie cofnie się przed niczym. Stała się piękną, najokrutniejszą, nie znającą litości kobietą nowojorskiej mafii, nazywaną Księżniczką Śmierci. Mafia rządzi się swoimi prawami, aranżowane małżeństwa są na porządku dziennym, kobieta zostaje zmuszona do zaakceptowania takiego małżeństwa. Musi wyjść za Victora Ferro, młodego capo, który siłą odebrał władzę ojcu.

Czytanie tej historii to sama przyjemność. Gdy zaczęłam, nie mogłam przestać. Nawet nie wiem kiedy był już koniec i przyszło żegnać się z bohaterami, aż chce się więcej. Styl jest lekki i przyciąga uwagę. Akcja jest dynamiczna, a opisy miejsc, zbrodni, walki, zbliżeń oraz całego świata przestępczego rewelacyjnie nakreślone. Postacie mają swoje tajemnice, które są stopniowo ujawniane. Przeszłość miesza się z teraźniejszością. W miarę rozwoju akcji, zostałam wciągnięta w wir wydarzeń, które nie tylko odkrywają tajemnice rodzinne, ale także pokazują, jak ciężkie jest życie pod presją oczekiwań innych, gdy najbliżsi najbardziej ranią. Niestety nie jest to łatwe. Autorka świetnie nakreśliła bohaterów i ich zmagania, przed którymi stają. Gabriella nie miała łatwego życia za sprawą dziadka, który powinien ją kochać i wspierać. A co on robił? Włos się jeży na głowie. Sami musicie się przekonać. Victor również przeszedł bardzo dużo złego. Musiał stać się tym, kim się stał, by ochronić najbliższych. Ta dwójka pasowała do siebie idealnie. Pod względem zbrodni jak i miłości.

#princessofdeath to książka, która z pewnością przypadnie do gustu niejednej osobie. Jest pełna napięcia, gorących momentów oraz niestety dramatycznych zwrotów akcji. Polecam! Sięgnijcie i zanurzcie się w świecie pełnym intryg, emocji oraz poznajcie silną kobietę jaką jest Gabriella.

To nie będzie historia o miłości. To będzie wojna...

Gabriella jest córką głowy mafii. Gdy ma cztery umiera jej mama. Wtedy jej życie zamienia się w piekło. Znikają zabawki z jej pokoju i koledzy z otoczenia. Dziewczynka jest poddawana szkoleniu i torturom. A to za sprawą własnego dziadka i jego ludziom, którzy pod pretekstem chęci wychowania jej na silną i bezwzględną kobietę, dają jej wiele lekcji wypełnionych bólem, cierpieniem i wielogodzinnym treningom. Zmuszają ją także do zabijania ludzi. Obecnie jest bezwzględną i nie odczuwającą emocji młodą kobietą, którą nazywają Księżniczką Śmierci.
Pewnego dnia Gabi dowiaduje się, że zostanie żoną capo wrogiej rodziny. Jej ojciec oddaje ją bez słowa sprzeciwu Victorowi, który siłą odebrał pozycję swojemu ojcu. W ten sposób po zaledwie dwóch spotkaniach kobieta zmienia status, nazwisko i miejsce zamieszkania.
Brzmi, jak niejedna historia, którą już gdzieś czytaliście? Nic bardziej mylnego. „Princess of death” wychodzi poza schemat. Co prawda mamy tu mafię, czy aranżowane małżeństwo. Autorka jednak inaczej poprowadziła fabułę niż dotąd znane mi książki z takimi motywami. Gabi mimo, że była przez lata szkolona na robota, tak naprawdę przez cały czas nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe ja. Zwłaszcza przed nowo poślubionym mężem. Ciągle z nim walczy i mu się stawia. Victor zaś jest nieszablonowym szefem mafii. Nie krzywdzi i nie pozwala na krzywdzenie kobiet. Od samego początku dba o dobro i samopoczucie żony. Skłonny jest dla niej nawet do złamania zasad obowiązujących w ich świecie.
Autorka w bardzo ciekawy i wciągający sposób wprowadza nas do świata mafijnego. A to, że w międzyczasie wplata przeszłość obojga bohaterów, ukazuje nam przez ile bólu i cierpienia musieli przejść by być tu, gdzie są. Czy zauważą, ile ich łączy nim będzie za późno? Czy pozwolą sobie na miłość, choć oboje mieli ją odebraną już jako małe dzieci?
Ta historia jest mroczną i pełna bólu. Choć dane mi było czytać mocniejsze książki, to ta i tak zapewnia pełen wachlarz emocji. Czytając ją poczujeci smutek, żal, ale też natkniesz się na zabawne momenty.
Osobiście jestem miło zaskoczona fabułą i w jaką stronę poszła. Historia jest ciekawa i zaskakująca. Bo, gdy myślisz, że już wszystko będzie ok, to dzieje się coś, czego nie przewidzisz.
Aniela fajnie wykreowała bohaterów, nadając każdemu z nich wyjątkowego vibu. Jak na taką historię mała ilość przekleństw i scen zbliżeń.
Podsumowując ciekawa i zaskakująca historia, która kończy się w taki sposób, iż mam ochotę powiedzieć autorce, że w końcu wymyślę na to paragraf, by takie rzeczy były zabronione.
Tak, czy inaczej polecam i wypatruję kolejnego tomu.

„nie można odciąć się od miłości,
ona sama do nas przyjdzie
prędzej czy później”

Rodzina kojarzy się nam z bezpiecznym środowiskiem, które powinno wpływać na nas pozytywnie, dając poczucie stabilizacji i szczęśliwe dzieciństwo. To właśnie styl wychowania, relacje z rodzicami, pierwsze sukcesy i porażki, a także kontakty z rówieśnikami kształtują sposób, w jaki komunikujemy się ze światem i budujemy relacje. Każdy z nas ma swoje unikalne doświadczenia z dzieciństwa, lecz życie bohaterów książki "Princess of Death" wykracza daleko poza to, co większość ludzi mogłaby sobie wyobrazić.

Gabriella Costello i Victor Ferro od najmłodszych lat zaznali brutalności świata. W czasie, gdy ich półki powinny uginać się pod ciężarem dziecięcych zabawek, a w ich życiu powinni dominować troskliwi i wspierający dorośli, oni dorastali w rzeczywistości, gdzie bezwzględność była jedyną akceptowalną formą przetrwania. Ich dzieciństwo nie było tym, które wspomina się z nostalgią – było surowe, bezlitosne i pełne bólu. Dziś oboje należą do świata mafii, są jednymi z najbardziej zatwardziałych, pozbawionych skrupułów ludzi w swoich strukturach. Choć ich rodziny od lat toczą krwawe wojny, nadszedł czas na rozejm, który ma być przypieczętowany aranżowanym małżeństwem między Victorem a Gabriellą.

„Princess of Death” to druga powieść Anieli Mey, tym razem osadzona w mrocznym świecie ludzkiej psychiki, ukształtowanej przez bolesne doświadczenia. Nie miałam okazji przeczytać jej debiutanckiej książki Fast Drive, ale ta opowieść zdecydowanie wywołała we mnie mieszankę skrajnych emocji – od niedowierzania po zaangażowanie.

Historia Gabrielli i Victora jest poruszająca, wciągająca, lecz momentami trudna do zaakceptowania pod względem prawdopodobieństwa – szczególnie jeśli chodzi o ich dzieciństwo. Czytałam o ich losach z mieszanką zdziwienia i refleksji nad tym, jak wielką siłę ma przeszłość w kształtowaniu przyszłości.

Od pierwszych stron Gabriella skutecznie mnie do siebie zniechęciła swoją arogancją. Nie ma w niej ani krzty empatii czy litości. Jest brutalna, bezwzględna, przekonana o własnej wyższości. Jednocześnie trudno odmówić jej siły – musiała nauczyć się funkcjonować w męskim świecie, gdzie kobieta często jest traktowana przedmiotowo i lekceważąco. W tej rzeczywistości nie mogła sobie pozwolić na słabość. Victor wypada na jej tle nieco lepiej, choć i on ma krew na rękach. Jako mężczyzna ma łatwiejszą pozycję, ale szybko zauważa, że największym wyzwaniem w jego życiu okazuje się nie bezwzględna rzeczywistość mafii, lecz jego świeżo poślubiona żona – kobieta zupełnie inna od tych, które znał do tej pory.

Zabrakło tu jednak głębszej ewolucji bohaterów – pozostają brutalni i zamknięci w swoich mechanizmach przetrwania, bez większej wewnętrznej przemiany. Może zmienia się coś w ich relacji, ale trudno nazwać to prawdziwym rozwojem postaci. W realnym świecie takie osobowości są wynikiem psychicznych deformacji, i zarówno Gabriella, jak i Victor idealnie wpisują się w ten schemat. Choć ich dzieciństwo ukształtowało ich obecne postawy, nie próbują się z nimi zmierzyć ani sięgnąć po jakąkolwiek zmianę – akceptują swoje role bez cienia autorefleksji.

Styl autorki pozostawia pewien niedosyt – mimo że to jej druga książka, wciąż czuć pewne niedociągnięcia w narracji. Powtarzające się określenia bohaterów poprzez kolor włosów („blondwłosa piękność”, „czekoladowa piękność”, „wyszczerzony brunet”, „czarnooki”) mogą z czasem nużyć, zamiast budować pełniejsze portrety postaci. Niektóre sytuacje pozostają niejasne, niedopowiedziane, podobnie jak niektóre osoby, które pojawiają się w fabule – momentami brakowało większego rozwinięcia i wyjaśnienia ich roli.

Mimo tych drobnych minusów "Princess of Death" to powieść, którą czyta się szybko i intensywnie, bo autorka sprawnie oddaje emocje bohaterów i napięcie ich interakcji. To mocny mafijny romans, który odbiega od typowego schematu „okrzesania” męskiej postaci pod wpływem miłości. Zamiast tego mamy bohaterów, którzy pozostają wierni swoim surowym charakterom, pozwalając sobie jedynie na krótkie chwile refleksji nad własnymi czynami. Powieść skłania do zastanowienia się, jak wielki wpływ mają na nas doświadczenia z przeszłości. W przypadku Gabrielli i Victora dzieciństwo nie stało się fundamentem, który daje stabilizację – wręcz przeciwnie, pozostaje ciężarem, który ich definiuje. Na ich przykładzie autorka pokazuje, że nikt nie rodzi się złym człowiekiem, każdy ma czystą kartę wraz z przyjściem na ten świat. To właśnie doświadczenia zbierane od najmłodszych lat kształtują charakter, decyzje i postrzeganie świata.

Na okładce nie ma informacji, że to pierwszy tom serii, o czym dowiadujemy się dopiero na końcu, widząc napis „Koniec części I”. Historia Gabrielli i Victora ma w tej części swoją wyraźną strukturę i finał, ale jednocześnie zawiązuje się nowy wątek z postaciami, które tutaj pełniły drugoplanową rolę. Jestem ciekawa jak on się rozwinie i czym jeszcze autorka mnie zaskoczy.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Novae Res

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Novae Res*

Ta książka chodziła za mną już od dawna, byłam jej ogromnie ciekawa, ze względu na to, że to romans mafijny, ale też przez wiele pozytywnych opinii, no i oczywiście ze względu na sam tytuł i okładkę. To bardzo nietypowy romans mafijny, z mocną kobiecą postacią i aranżowanym małżeństwem.

Gabriella już jako mała dziewczyna musiała porzucić spokojne dziecięce życie, które zmieniło się w nieustanne i brutalne szkolenie. Jako kobieta w mafii miała być tylko ładną buzią, a później potulną żoną, jednak jej najbliżsi postanowili inaczej. Gabi stała się bronią, maszyną do zabijania i najniebezpieczniejszą kobietą w świecie mafijnym. Jednak jako kobieta zmuszona została do zawarcia korzystnego dla rodziny małżeństwa. Młody capo sam nie wiedział w co się pakuje wybierając sobie Księżniczkę Śmierci za żonę.

Romanse mafijne oceniam dość surowo, bo jak co można zauważyć to moje ulubione powieści. Tutaj oczekiwania były duże, ze względu na oceny i pozytywne opinie, głównie tych blogerek, które mają podobny gust czytelniczy do mojego. Zaczęło się dość mocno i konkretnie, ogólnie rzecz biorąc ta lektura opiera się na samych konkretach, nie ma niepotrzebnego lania wody i przeciągania tego co nieuniknione, co jest bardzo dużym plusem. Kolejnym plusem jest pomysł na fabułę, jest on bardzo nietypowy, wychodzący poza schematy, a fabuła trzyma w napięciu, co więcej, pokazuje mafijną kobietę z innej strony, jako niemal równoprawnego członka mafii, a nie tylko ozdobę, ja bardzo lubię jak pojawiają się takie mocne kobiece postacie. Kolejna zaleta to dość dobrze rozwijająca się akcja, dzieje się całkiem sporo, jest dynamicznie, wątki są szeroko rozbudowane, pojawia się brutalność i krew. Ogólnie cała mafijna otoczka czy wątki akcji zasługują na pochwałę, bo to one tutaj zdecydowanie dominują i one właśnie wyróżniają tę lekturę.

Co do wątku romantycznego mam bardzo mieszane uczucia. Aranżowane małżeństwo to już mafijny standard, główni bohaterowie nie pałają do siebie sympatią, nie mniej Victor od pierwszego wejrzenia jest oczarowany wybraną przez siebie partnerką. Mam wrażenie, że to on jest tym bardziej uczuciowym bohaterem i nawet nieco daje się zdominować Gabrielli. Ta relacja jest w mojej ocenie nieco dziwna, ta dwója niby żyje razem ale tak jakoś osobno, gdzieś tam pojawiają się uczucia, ale ja w sumie nie wiem skąd, taka trochę płaska ta relacja, ja nie czułam ani chemii, ani głębszego zaangażowania, nawet pomimo erotyzmu, trochę wiało chłodem.

Pierwsze rozdziały mnie zainteresowały, później akcja troszkę zwolniła, ale wciąż systematycznie i wciąż z samymi konkretami parła do przodu. Akcja taka trochę naprzemienna, raz wzmacniała napięcie, żeby na jakiś czas je poluzować. To lektura, która często nieco zaskakuje, autorka wpadła na naprawdę oryginalne pomysły, przez co książkę czyta się naprawdę dobrze, do końca nie wiedząc czego można się spodziewać. Mnie osobiście troszkę zabrakło wgłębienia się w romantyczną relację, ale też bliższego przybliżenia rodzinnych waśni rodziny Costello, oraz w przebieg szkolenia Gabi, choć w treści pojawiło się kilka wstawek na ten temat, ja chciałabym więcej.

Lektura kończy się zamykając część wątków, ale też rozpoczynając nowe, których rozwinięcie pojawi się w kolejnym tomie, nie ukrywam, że jestem go ogromnie ciekawa, bo zapowiada się kolejna mocna mafijna propozycja. Książka to kawał dobrego i mocnego romansu mafijnego, czyta się go bardzo dobrze i szybko, u mnie całość poszła w jeden wieczór. To zdecydowanie obowiązkowa lektura dla fanów tego typu romansów i nieszablonowych historii.

Główna bohaterka musiała porzucić swoje dzieciństwo i przejść na mroczną stronę. Zaczęła odbywać trening i stała się bezduszną osobą, jednak tak naprawdę chowała swoje prawdzie ja. Stała się jedną z groźniejszych kobiet w świecie mafii. Mimo to tak musiała wziąć ślub, który miał być korzystny dla jej rodziny.

Victor jest szefem mafii, z którym ma związać się Gabriela. Mimo że każdy się go boi i nikt mu się nie stawia, to jego żona robi odwrotnie.

Autorka bardzo dobrze prowadzi fabułę, a akcja nie jest monotonna i idzie do przodu.
Autorka również wpadła na bardzo oryginalne pomysły. Niektóre rzeczy były jednak przewidywane, ale nie zabrało mi to frajdy z czytania tej lektury.

Zachęcam was do przeczytania, jeśli lubicie książki z romansem mafijnym. Brakowało mi ostatnio tak fajnych historii z tym klimatem.

(Współpraca reklamowa)

"Śmierć nosi szpilki."

Gabriella Costello jest córką jednego z najbardziej znanych Famiglii capo. Po śmierci matki jej świat wywraca się do góry nogami. Miejsce misiów i lalek zajęła broń oraz nieustanne treningi. Teraz znana jest przede wszystkim jako Księżniczka Śmierci - najokrutniejsza kobieta nowojorskiej mafii, która nie cofnie się przed niczym. Aby zażegnać nadchodzący konflikt między Famigliami, Gabriella zostaje wydana za mąż za Victora Ferro. Młody capo jest bezlitosny i posunął się nawet do tego, by odebrać władzę swojemu ojcu. Czy dwa tak wybuchowe temperamenty będą w stanie połączyć swoje siły?
Choć spodziewałam się, że będzie to jeden z typowych i oklepanych mafijnych romansów, to muszę przyznać, że w tym przypadku pozytywnie się zaskoczyłam.
Gabriella nie jest tą kobiecą bohaterką, która boi się własnego cienia i przez cały czas zachowuje się jak księżniczka. Wręcz przeciwnie. Od najmłodszych lat była właściwie szkolona na maszynę do zabijania, ma własne zdanie, a także umie postawić na swoim. Z kolei Victor również nie jest typowym capo. Wśród swoich ludzi budzi szacunek, ale nie strach, co czyni go pozytywną postacią. W przeszłości został skrzywdzony przez ojca, dlatego nie wierzy w miłość ani wierność. Jednak mimo to stara się być dobry dla swojej żony i chronić ją przed całym złem tego świata.
Książkę czytało mi się dość szybko, a styl pisania autorki był przyjemny. Sceny zbliżeń między bohaterami może nie były jakieś wyszukane, ale za to czuć było, że ta chemia wisi w powietrzu. Autorka całkiem sprawnie poprowadziła całą akcję i w ciekawy sposób rozwinęła wątki poboczne, dodając również wydarzenia z przeszłości.
Jestem ciekawa drugiej części, której zapowiedź została dodana do zakończenia.

https://www.instagram.com/p/DKK67fRtEUp/