Literatura młodzieżowa jest na tyle różnorodna pod względem poruszanej treści, że autorom udaje się stworzyć coś nowego. Z tego też względu postanowiłam mieć na uwadze ,,Prawdziwy cel" P. Siwek, które to wydanie okazało się naprawdę interesujące pod względem treści. Ta lektura zainteresowała mnie swoją fabułą już w momencie, gdy znajdowała się w zapowiedziach. W odpowiednim czasie postanowiłam więc się na nią skusić. Z racji tego, że nie jest szczególnie obszerna, z powodzeniem udało mi się z nią zapoznać w jeden wieczór.

Kiedy miałeś okazję czytać o początkującym szpiegu? Erick przez cały czas miał świadomość tego, że w jego pamięci było wydarzenie zamachu terrorystycznego, w którym to zginęła jego przyjaciółka. Pewnego dnia podczas oglądania telewizji chłopak zauważył i rozpoznał jednego z terrorystów. Dla Ericka nie miało znaczenia nawet to, że nagnie prawo, gdyż zgodnie z własnym sumieniem chciał zadbać o wymierzenie sprawcom sprawiedliwości. Jego zadaniem była inwigilacja, by jeszcze szybciej mógł dotrzeć do prawdy. Czy udało mu się to zrobić?

,,Prawdziwy cel" P. Siwek to literatura młodzieżowa, która przypadnie do gustu miłośnikom powieści sensacyjnych oraz tych o wymierzaniu sprawiedliwości. Nie brakuje możliwości zapoznania się z nią w wolnym czasie, gdyż okazuje się naprawdę zajmująca. Idealnym rozwiązaniem jest zwrócenie uwagi na tę propozycję także przez osoby dorosłe, gdyż okazuje się ona naprawdę ciekawie i zgrabnie napisana.

Lubię sięgać po różne gatunki literackie a moje wybory uzależnione są od aktualnych chęci. Jednego dnia ciągnie mnie do kryminału, kiedy indziej mam ochotę na przygodę. I właśnie tak trafiłam na powieść P. Siwek, ponieważ od dłuższego czasu chodziła za mną typowo przygodowa historia. "Prawdziwy cel" sugerował, że w lekturze odnajdę wszystko na czym mi zależy i muszę przyznać, że faktycznie tak było.

Fabuła była przemyślana od początku do końca a akcja dynamiczna, miejscami trzymająca w naprawdę fajnym napięciu. Niewątpliwym plusem był klimat i gęsta atmosfera a dojrzali bohaterowie wcale nie sugerowali, że trzymamy w dłoniach powieść dla młodzieży. I chociaż jest to opowieść nietypowa, którą trudno przełożyć na prawdziwe życie to w tle pojawiają się współczesne problemy i konkretne wartości, które w smaczny sposób uzupełniają dzieła.

Zjednoczone Winady leżą na archipelagu tropikalnych wysp i pochwalić się mogą własną historią. To tam żyje Erick, który wciąż rozpamiętuje przeszłość i zamach terrorystyczny, w którym zginęła jego przyjaciółka. Gdy pewnego dnia w telewizji chłopak rozpoznaje jednego z napastników, postanawia działać na własną rękę, by wymierzyć zasłużoną sprawiedliwość. Tylko czy na pewno wie jak prawidłowo postępować w tej sytuacji?

Młody szpieg, który kończy szkołę wojskową kieruje się wielką ambicją i ranami zadanymi w przeszłości. To mieszanka wybuchowa, która oczywiście zaprowadzi nas do kilku przykrych wydarzeń, być może zagrozi życiu Ericka a także mocno skomplikuje fabułę. Dużo będzie się działo, nie zabraknie emocji a sama historia nabierze tempa w drugiej części, gdy wszystko zacznie się na siebie nakładać. To pomysłowo napisana przygoda w połączeniu z sensacjom i elementami thrillera, która idealnie sprawdzi się jako wybór na leniwe popołudnie.

"Prawdziwy cel" to pościg za sprawiedliwością, ukrywanie prawdziwej tożsamości oraz leczenie ran po tragicznych wydarzeniach. Książka nabiera rozpędu wraz z kolejno przerzuconą stroną a losy bohatera wzbudzają szczere zainteresowanie. Jeśli więc szukacie ciekawej propozycji idealnej na nadchodzące ciepłe dni - warto dać szansę pomysłowi P. Siwek.

W ostatnim czasie staram się częściej „zaprzyjaźnić się” z literaturą młodzieżową. Tak, bym mógł polecić książki dla osób, które jeszcze nie ukończyły osiemnastu lat, a mogły już zasmakować głębszych i ciekawszych treści. Z zainteresowaniem sięgnąłem po książkę autorstwa P. Siwek (P. Siwka?). Na czwartej stronie okładki zaznaczono, że jest to książka Młodzieżowa. Czy jest ona jednak dla młodzieży?

Okładka niewyróżniająca się z innych. Sylwetka mężczyzny w głębi zachodzące słońce, jakieś jezioro, może wyspa. O autorze/autorce nie znalazłem żadnej informacji. Ciężko stwierdzić, czy pisała to kobieta, czy mężczyzna. Czy ktoś młody (tak podejrzewam), czy może osoba dorosła? Wiele tu znaków zapytania, więc czas najwyższy przejść do zawartości lektury.

Po opisie z okładki spodziewałem się szybkiej akcji, błyskotliwych dialogów, szpiegowskiej intrygi. Spodziewałem się również, że bohaterzy powieści będą młodsi niż ci, których poznałem na kartach książki. Główną postacią Prawdziwego celu jest Erick Kahole, który kończy akademię wojskową. Chłopak, a właściwie już dorosły mężczyzna, nie jest w stanie wymazać ze swojej pamięci jednego z zamachów terrorystycznych, jaki wydarzył się w jego kraju, w archipelagu wysp Zjednoczonych Winand. Trauma jest nieodwracalna. W zamachu zginęła bowiem jego przyjaciółka. Pewnego dnia, oglądając telewizję, rozpoznaje jednego z agresorów. Postanawia zemstę. Żeby tego dokonać, musi stać się członkiem organizacji terrorystycznej, wejść w jej szeregi, by sprawiedliwości stało się zadość.

Z powyższego można stwierdzić, że powieść będzie ciągiem ciekawej i trzymającej w napięciu akcji. Niestety tak nie jest. Nie mamy tutaj żadnego napięcia, wszystko dzieje się w jednostajnym tempie. Kartek nie przerzuca się z myślą, że: o nie! Nie odłożę książki, muszę ją przeczytać do końca. Tu nie zarwiecie nocy, by dowiedzieć się, jak zakończyła się misja Ericka. Autor zmierza ku rozgrywkom politycznym, a sam nie przepadam za takim kierunkiem w literaturze (i w życiu).