Lubię książki nieoczywiste, szczególnie gdy na pierwszym planie serce walczy z rozumem. Zdecydowałam się więc na kuszącą ciekawym opisem powieść "Pragnienie diabła", która z założenia miała być historią pełną napięcia i intrygujących zwrotów akcji. Czy taka okazała się w rzeczywistości?

Niekoniecznie. Chociaż miałam wielkie nadzieje i zasiadłam do lektury bez konkretnych oczekiwań to jednak miałam nadzieję, że powieść mnie nie zawiedzie a miłosne rozterki głównych bohaterów sięgać będą niebezpiecznych granic. Niestety fabuła okazała się chaotyczna a niektóre wątki urwane w połowie przez co nie mogłam wczuć się w klimat, który miał być tutaj kluczowy.

Zacznijmy jednak od początku. To opowieść dziewczyny, która nie zwróciła uwagi na chłopaka. I to był jej największy błąd. Lisa nie wiedziała, że poznając Connora sama skazuje się na porażkę. Bezwzględny psychopata porywa dziewczynę do tajemniczej posiadłości, w której specjalne pomieszczenia już zostały przygotowane do realizacji jego okrutnego planu. Tylko czy na pewno pokusi się ot o co zaplanował, gdy do głosu ponownie dopuszczone zostaną uczucia?

Pomysł na fabułę był bardzo dobry i ogólnie autorka utrzymała moją ciekawość. Książka wykazała się sporym potencjałem a jedynie w wykonaniu pojawiły się niedociągnięcia, które ostatecznie zaważyły na mojej ocenie. Psychopata ze zranionym sercem porywający dziewczynę do specjalnie przygotowanej posiadłości to przepis na kawał dobrze rokującego thrillera, jednak niepotrzebnie poszło to wszystko w stronę romansu. Im dalej w las tym sceny uciekały jak najdalej od wiarygodności a zachowanie głównej bohaterki przestało mieć jakiekolwiek racjonalne wytłumaczenie. Rozumiem, że może pojawić się syndrom Sztokholmski, ale to tylko domysły, ponieważ autorka nie sięga po głębsze emocje, nie ułatwia nam sprawy dodatkowymi szczegółami (nawet ciężko powiedzieć cokolwiek o tej tajemniczej posiadłości) i nie angażuje czytelnika w jakiekolwiek tło. Skupiamy się na tu i teraz, relacji pomiędzy Lisą i Connorem a to niestety zdecydowanie za mało.

"Pragnienie diabła" to książka z wielkim potencjałem. Opis był tak zachęcający, że nawet długo się nie zastanawiałam nad wyborem. Rozczarowało mnie jednak wykonanie, które potrzebowało znacznie lepszego dopracowania zarówno w kreacji bohaterów jak i przedstawieniu tła wydarzeń. Dużo schematów, szybka akcja, mało emocji - książkę czyta się dobrze i w oka mgnieniu, ale bez rewelacji, które były obietnicą dobrej zabawy. Jak zawsze w podobnym przypadku wybór lektury pozostawiam Wam, bo jak wiadomo każdy z nas ma inny gust.

,,Pragnienie diabła. Ukryta w czterech ścianach" to nowa książka wydana nakładem wydawnictwa Novae Res. Choć jest to debiut literacki, w kategorii lekkiej lektury można ją traktować jako całkiem udaną. Podobnie jak siedem kręgów piekła, tak i Connie Brent przygotował dla swojej ofiary siedem pokoi, do których może ,,awansować" lub też spaść do początkowej jedynki. Wraz ze wzrostem numeru w pomieszczeniu dobywa luksusu, pojawia się łóżko, toaleta, prysznic. Zanim jednak do tego dojdzie Lisa musi uporać się z chęcią opuszczenia tajemniczego pokoju jak najszybciej.

Brigitte Wu stworzyła coś na miarę horroru, a przynajmniej sensacji połączonej z warstwą romantyczną oraz erotyczną. Muszę przyznać, że choć ,,Pragnienie diabła" nie jest rozległe, to miło spędziłam z nim czas. Choć początek jest dość przerażający, poznajemy bowiem przetrzymywaną wbrew jej woli Lisę, to później jednak okazuje się, że Connie także skrywa pewne tajemnice, które niejako wymuszają na nim takie zachowanie.

,,Pragnienie diabła. Ukryta w czterech ścianach" z pewnością nie stanie się bestsellerem w gatunku powieści obyczajowej, ale jako miły przerywnik, dla nie bojących się mocnych wrażeń, będzie jak znalazł. Jeśli szukasz niezbyt wymagającej emocjonalnego zaangażowania i miłego przerywnika, wtedy śmiało sięgnij po ten tytuł. Myślę, że nie będziesz zawiedziona. Ja nie byłam.

Wystarczyła jedna chwila, jedno zdarzenie, aby życie Lisy całkowicie się zmieniło. Spiesząc się, wpadła na nieznajomego, nawet się nie zatrzymała, nie przeprosiła i to był błąd, ale o tym dowiedziała się dopiero później. Stała się obsesją Connora, a on nie należy do mężczyzn, którzy odpuszczają.
Lisa zostaje porwana, trafia do miejsca jak z najgorszego koszmaru, przestaje istnieć dla innych. Przed nią siedem pokoi, jeśli będzie grzeczna, przez tydzień trafi do kolejnego, lepszego niż ten poprzedni. Pokój z numerem jeden jest straszny, to betonowa cela, zimna i wilgotna. Kobieta jest przerażona, a mimo wszystko próbuje walczyć, a przynajmniej na początku. Jakie będą kolejne pokoje? Czy Lisa do nich dotrze? Czy jeszcze kiedyś odzyska wolność?

Zacznę od tego, że to nie jest książka dla wszystkich. Mocna, brutalna, wręcz szokująca. Nie będę ukrywać, że początek nie do końca, jednak im dalej brnęłam w historię, tym bardziej mi się podobała. Historia wywoływała wiele emocji – złość, niedowierzanie. Miałam ochotę potrząsnąć główną bohaterką, aby otworzyła oczy, a jednocześnie zrobić krzywdę Connorowi i to taką konkretną. Zarówno pomysł na fabułę, jak i samo wykonanie według mnie jest dość dobre.

Bohaterów może i nie polubiłam, jednak nie wyobrażam sobie, aby był na ich miejscu ktoś inny.
Lisa jest bohaterką, której zachowanie nie jednokrotnie mocno podnosiło mi ciśnienie. Naiwna, momentami wręcz żebrząca o zainteresowania, o chociaż trochę dobroci skierowanej w jej stronę.
Connor sam o sobie mówi, że jest diabłem. To mężczyzna niezrównoważony, bezwzględny, z mocno zmiennym zachowaniem.

„Pragnienie diabła. Ukryta w czterech ścianach” to książka, która mnie się spodobała i jeśli lubicie mocne historie, polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2022/02/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt_6.html

„To był diabeł wcielony. Facet, który nie miał litości. Był zły i wszędzie widział zło. Tajemniczy i z mroczną przeszłością, zawładnął moim ciałem i moją duszą. Zabrał mnie tam, gdzie nie chciałam być, a kiedy miałam szansę odejść…”.

❤️❤️❤️
Niewola, z której nie będziesz chciała się uwolnić…

Siedem tajemniczych pokojów, a każdy z nich jak przedsionek piekła…
❤️❤️❤️

„Pragnienie diabła. Ukryta w czterech ścianach” autorstwa Brigitte Wu to książka, która samym opisem wzbudza spore zainteresowanie.

Obiecuje historię emocjonującą, mocno erotyczną i z dreszczykiem. Osobiście więc spodziewałam się czegoś mrocznego i przyprawiającego o ciarki.

Niestety się rozczarowałam.

Nie chcę urazić autorki, ale dla mnie ta książka była naprawdę trudna do przebrnięcia. Fabuła okazała się niedopracowana, wątki poucinane, bohaterowie słabo scharakteryzowani na tyle, że nawet nie byłam w stanie sobie ich wyobrazić. Do tego wszystkiego ten brak realizmu i zakrywający o syndrom sztokholmski związek między głównymi postaciami.

Nie wiem jak dla was, ale dla mnie mało naturalnym zachowaniem jest, kiedy dziewczyna porwana, więziona, upokarzana rozmawia sobie z napastnikiem jakby nigdy nic i nie odczuwa strachu. Znaczy, niby jest napisane, że się boi, ale tego nie czuć w ogóle. No naprawdę nie mogłam jakoś tego zaakceptować.

Przez to wszystko dalszą część książki czytałam tak dość niechętnie, mimo że była krótka.

Myślę, że jest to taka fantazja erotyczna, która wiadomo, jak to fantazja nie musi być moja i nie musi mi się podobać. Każdy ma w końcu inne gusta, a ja najwidoczniej nie gustuję w czymś takim.

Dla mnie więc niestety to nie jest, to więc nie mogę szczerze polecić wam tej pozycji. Oczywiście musicie sami zdecydować, czy chcecie po nią sięgnąć, czy nie.

Lubicie erotyki? Czerwony pokój rozkoszy i te sprawy

Niestety książkę muszę ocenić jako mocno przeciętną.

Lisa przypadkowo wpada na Connora wytrącając mu z rąk dokumenty. W zamian za to zostaje porwana. W jego domu czeka na nią 7 pokoi. Każdy inny, a żeby trafić do lepszego musi sobie zasłużyć. Dziewczyna marzy tylko o ucieczce, jednak z czasem jej nienawiść do oprawcy zaczyna przeradzać się w zupełnie inne uczucie.

Thriller erotyczny, który niestety mnie rozczarował. Ogólny pomysł na fabułę dobry i za to plus.
7 pokoi, mafia, skomplikowane uczucia....zabrakło jednak autorce warsztatu literackiego.
Wiele wątków, które miały potencjał, nie zostało dokończonych. Bohaterowie w ogóle nie wykreowani. Namiastka informacji o nich sprawia, że nie utożsamiamy się z żadną postacią.
Ciężko wczuć się w historię, która jest jakby napisana od połowy.
W trakcie pojawia się przyjaciel Connora Matt, z którym Lisa silnie się zaprzyjaźnia, bo odwiózł ją do domu?
Tworzone silne relacje bez dokładnego wejścia w głąb zdarzeń.
Ciężko połączyć to w jedną spójną całość.
Coś się dzieje, ale gdzie to ma swój początek?
Wielka szkoda, bo opowiadanie z osobowością bordeline i syndromem sztokholmskim to mógłby być naprawdę hit.
Mimo wszystko książkę czyta się szybko. Mało skomplikowana fabuła i mnogość dialogów sprawia, że można ją przeczytać w jeden wieczór.

Kiedy przeczytałam opis tej książki, od razu mi się skojarzyło, że gdzieś ją już kiedyś czytałam. Dopiero jak poszukałam, to okazało się, że natrafiłam na nią na Wattpadzie około dwa lata temu i wtedy początek mi się bardzo spodobał, dlatego postanowiłam po nią sięgnąć.
Jednak ta powieść mnie zniszczyła. Miałam nieodparte wrażenie, że im dalej czytam, tym bardziej jestem zmęczona, a na koniec wręcz dostałam migreny. Bardzo szybko zaczęłam się zastanawiać, co mi się wtedy w niej podobało, jednak szczerze nie jestem w stanie sobie przypomnieć.
Motyw porwania, gdzie dziewczyna za swoje zachowanie będzie pięła się po szczeblach do góry i w nagrodę dostanie lepszy pokój był dość ciekawym pomysłem. Jednak jego potencjał bardzo szybko został zmarnowany. Cała ta powieść to jeden wielki chaos, a najgorsze z niego były dialogi – płytkie i nie wnoszące nic, powtarzalność schematów, aż biła po oczach. Zastanawiałam się czy oni zgadali się na herbatkę czy jednak on ją porwał? Bo Lisa od samego początku nie robi nic tylko za dużo gada, wiecznie prosi mimo, że nic jej się nie dzieje, a do tego pstryk i mamy fascynację Connorem….
Sam główny bohater to jest jakieś jedno wielkie nieporozumienie, bo nie wiem czy autorka chciała jego, dziewczynę czy czytelnika przekonać jaki to on nie jest zły, że ją skrzywdzi, itd., a w sumie nic nie robi, a nawet jest dość miły dla niej…
Gdyby to nie był egzemplarz od wydawnictwa, to szczerze powiedziawszy bardzo szybko bym książką rzuciła w kąt i nie przechodziła przez te katusze. Tutaj jest wszystko – absurd goni absurd, fabuła toczy się zbyt szybko jakby kogoś diabeł gonił, a dodatkowo mam wrażenie, że sceny są źle ułożone czasowo. Brak odpowiedniej redakcji to jedno, zmarnowanie potencjału całkiem nieźle zapowiadającego się wątku, źle wykreowani bohaterowie i najważniejsze brak czegokolwiek – jakieś tajemniczej aury czy mrocznej atmosfery, brak wrażeń czy emocji!
Ja nie wiem jakie licho mnie podkusiło na tą książkę, ale jak dorwę to nogi z d**y powyrywam. Żebym chociaż jakiś plus znalazła w tej powieści, to by było dobrze. Nie wiem kto to zakwalifikował jako thriller erotyczny, bo nie pasuje pod żadnym względem. Connor ma chyba dwubiegunowe rozdwojenie jaźni, a Lisa to naiwna dziewczynka, która już po tygodniu ma syndrom sztokholmski. Gdybym tą książkę zakupiła sama, to uwierzcie, że dostałabym wścieklizny. Szkoda czasu, pieniędzy i papieru…
I tu śmiało można powiedzieć, że pisać może każdy, ale nie każdy powinien wydawać książki… a opis zapowiadał się tak dobrze!