Lubicie odkrywać nowe nazwiska w literackim świecie i sięgać po debiutantów? Przyznaję, że ja w leniwe popołudnia, kiedy nie mam żadnych wymagań wobec lektury poza wypełnieniem mi czasu właśnie w ten sposób lubię eksperymentować. Czasami można bowiem wyłowić książki, które przechodzą później bez echa a jednak zdecydowanie warto dać im szansę.

Jednym z moich ostatnich odkryć jest propozycja od Candy Malaria, osadzona w kategorii New Adult, opisująca trudne momenty wchodzenia w dorosłe życie. Nie spodziewałam się, że ta na pierwszy rzut oka niepozorna, stosunkowo cienka książeczka dostarczy mi aż tylu wrażeń. A jednak emocje nie opuszczały mnie do ostatniej strony, ponieważ wydarzenia były bardzo wymowne a poruszany przez autorkę temat aktualny, ponadczasowy i wciąż często traktowany po macoszemu.

Poznajemy losy dziewiętnastoletniej Weroniki mocno naznaczonej przez życie. Nie jest jej łatwo stawiać czoła kolejnym problemom, gdy całe dzieciństwo mierzyła się z lękiem i brakiem beztroski. Wychowywana bez ojca, niezrozumiana przez matkę żyła w cieniu brata psychopaty. Jednak pewnego dnia dzieje się rzecz najgorsza, ponieważ przyjaciółka dziewczyny popełnia samobójstwo. Wówczas stan psychiczny Weroniki wydaje się być na granicy wytrzymałości.

Przyznaję, że fabuła okazała się dla mnie sporym emocjonalnym wyzwaniem. Nie sądziłam, że nawiążę nić porozumienia z bohaterką i będę jej kibicować na każdym kroku a jednak właśnie tak się stało. Każde jej niepowodzenie odczuwałam jako prywatną porażkę. Z lękiem przerzucałam kolejne strony obserwując jak bardzo zatraca się w mroku własnych myśli i nie ma przy sobie nikogo kto mógłby jej pomóc. Autorka poruszyła przy tym wiele ważnych kwestii, napisała o poczuciu odrzucenia, samotności, depresji i samobójstwie, ale jednocześnie stworzyła bardzo osobistą opowieść, która mocno daje do myślenia.

"Po drugiej stronie życia" to debiut napisany z mnóstwem emocji. Jeśli szukacie książki wartościowej, zmuszającej do spojrzenia na świat nowym okiem, z bohaterką, której nie sposób nie obdarzyć sympatią - oto propozycja dla Was. Nie była to łatwa przygoda, ale bardzo potrzebna i otwierająca oczy, więc jeśli jesteście gotowi na takie wyzwanie nie ma co się zastanawiać.

„Coś, co wczoraj było nieosiągalne, jutro możesz otrzymać w prezencie...”

„Po drugiej stronie życia” autorstwa Candy Malaria to chol3rnie trudna oraz poruszająca książka. Po skończeniu tej pozycji czułam się dokładnie tak samo jak po przeczytaniu „13 powodów”, czy „Playlist for the Dead”. Nie wiem, czy ktoś z Was kojarzy te książki, ale jeśli tak - zachęcam Was do zainteresowania się również i tym tytułem.

Weronika ma dziewiętnaście lat, a już musi stawić czoła problemom, które przerosłyby niejedną dorosłą osobę. Młoda dziewczyna wychowuje się bez ojca, nie potrafi znaleźć wspólnego języka z matką, a psychopatyczny brat powoli zamienia jej życie w koszmar. Pętla złych emocji zdaje się zaciskać wokół niej coraz ciaśniej, a nadzieja na wsparcie ostatecznie się ulatnia, kiedy do Weroniki dociera wiadomość o samobójstwie jej przyjaciółki.
Osamotniona i zagubiona dziewczyna zaczyna coraz częściej rozmyślać o śmierci, a wreszcie decyduje się na dramatyczny krok… Czy znajdzie się ktoś, kto w porę wyciągnie do niej pomocną dłoń?

Zaczynając czytać ten tytuł, nie spodziewałam się, że na samym jej końcu poczuję jak jakąś cząstka mnie zostanie oderwana od mojego ciała... Autorka zastosowała w tej książce narrację pierwszoosobową, co w moim odczuciu było strzałem w dziesiątkę. Czemu? Ten „zabieg” nie tylko pozwolił mi zagłębić się w umysł Weroniki i zobaczyć co takiego siedzi w jej głowie, ale również sprawił, że w pewnym momencie utożsamiłam się z jej postacią. Może i nie przeżyłam tak trudnego okresu jak ona, to przyznam, że Candy Malaria bardzo dobrze przedstawiła uczucia Weroniki, które przeżywałam razem z nią.

Malaria poruszyła w swojej książce pewnego rodzaju tematy tabu. Znajdziecie tutaj fragmenty dotyczące m.in. depresji, wtargnięcia na własne życie, czy też o wpływie toksycznego otoczenia na nas samych. Skoro już o tym ostatnim elemencie mowa... do tej pory jest mi bardzo szkoda postaci Weroniki. To bardzo przyjazna, miła dziewczyna, która w tak młodym wieku zaznała tak wiele krzywd ze strony drugiego człowieka... W trackie lektury pragnęłam przytulić ją bardzo mocno do siebie i powiedzieć jej, że we mnie ma zawsze wsparcie, którego tak mocno potrzebowała oraz którego nie dostała od swoich najbliższych.

Oczywiście nie zdradzę Wam finału tej pozycji, (zepsułoby to Waszą przygodę z tą lekturą), jednak mam dla Was radę: w trakcie czytania warto jest mieć zapas chusteczek pod ręką. „Po drugiej stronie życia” w moim przypadku okazał się niezłym wyciskaczem łez - słowo, w pewnym momencie łzy spływały strumieniami po moich policzkach i nie chciały przestać. Część tej książki przeczytałam w trakcie pobytu na uczelni, co okazało się dla mnie sporym wyzwaniem - czytając pewien fragment musiałam być na tyle silna i nie uronić ani jednej łzy, co okazało się bardzo trudnym zadaniem...

Czy książkę polecam? „Po drugiej stronie życia” to książka, przy której nie jest wstyd płakać i pokazywać swoje emocje. Candy Malaria stworzyła historię, która dogłębnie mnie ruszyła, przez co zbyt szybko o niej nie zapomnę. Mam nadzieję, że duża grupa czytelników zainteresuje się tym tytułem, który otworzy im oczy na niektóre kwestie...

“Po drugiej stronie życia”, to doskonały obraz tego, jak literatura młodzieżowa może być wielowymiarowa. Nie jest to kolejny wyidealizowany świat bogatych nastolatków, żyjących praktycznie na własną rękę. Z książką z pewnością wielu czytelników może się utożsamiać, gdyż już dawno nie spotkałam historii tak, żywo oddającej realia nastoletniego życia w Polsce.

Książka jest opowieścią głównej bohaterki Weroniki, która daje nam obraz na wydarzenia swoich licealnych lat. Historia, której chociaż w minimalnym stopniu doświadczył każdy z nas. Polskie realia, rozbita, niezamożna rodzina, ogromna potrzeba akceptacji, chęć bycia kimś więcej, to naprawdę tylko niektóre z tematów poruszanych przez Malarię.

Weronikę poznajemy w momencie rozpoczęcia nauki w liceum. I nie, nie jest to prywatna placówka. Bohaterka codziennie dojeżdża do szkoły w małej wsi, korzystając z kilku kursujących dziennie autobusów. Prowadzi ona życie zwyczajnej polskiej nastolatki z problemami w domu, nic nie rozumiejącą matką, której głównym argumentem zdaje się być “bo ja tak mówię” i agresywnym bratem, który uważa, że wszystko mu się należy. Największą chwilę zwątpienia w życie, Weronika doświadcza po samobójstwie przyjaciółki, kiedy w nikim nie może znaleźć pocieszenia i nikt wydaje się jej rozumieć.

Książka jest naprawdę poruszająca, dotyka wielu problemów z jakimi mierzą się nastolatkowie, tutaj na naszym gruncie, w realiach polskiej małomiasteczkowości, braku funduszy, zerowego zrozumienia dla nastoletniej psychiki. Bohaterki nie ratuje nawet wyjazd do pracy za granicę, przeżywa tam kolejne rozczarowanie.

“Po drugiej stronie życia” to dosłowna skarbnica pod względem poruszanych tematów. Książka niesie za sobą ogromne przesłanie i jeszcze większy natłok emocji. Z pewnością nie wstyd na niej płakać, niejednokrotnie musiałam sięgnąć po chusteczki i zrobić przerwę na oddech.

Do kogo skierowana jest książka? Nie tylko dla młodego czytelnika, właściwie to dla każdego komu przyszło dorastać w naszym kraju. Ja sama gorąco polecam, każdemu kto nie boi się trudnych i przygnębiających tematów. Nie jest to lektura lekka, ale za to niezwykle wartościowa i zapadająca w pamięć.

"Coś, co wczoraj było nieosiągalne, jutro możesz otrzymać w prezencie."

"Po drugiej stronie życia" to książka, która porusza bardzo wiele trudnych tematów i zdecydowanie nie jest odpowiednią lekturą dla wrażliwych czytelników.

Weronika już jako nastolatka musi radzić sobie z wieloma problemami, które powoli zaczynają ją przerastać. Brak ojca oraz ciągłe kłótnie z matką i psychopatycznym bratem to o wiele za dużo jak na tak młodą osobę. Jednak kroplą, która przelewa czarę goryczy staje się informacja o śmierci jej przyjaciółki, która postanowiła odebrać sobie życie. Od tego momentu dziewczyna coraz częściej zastanawia się nad sensem swojego istnienia, a osamotnienie i niezrozumienie w końcu skłania ją do równie dramatycznego kroku.

Candy Malaria w swojej powieści przedstawia nam dziewczynę, która w tej swojej rzeczywistości jest bardzo zagubiona. Nie ma żadnej osoby, do której mogłaby się zwrócić o pomoc czy porozmawiać. Tragiczna śmierć jej przyjaciółki to wydarzenie, które skłania dziewczynę do głębokich przemyśleń. Weronika zaczyna zastanawiać się nad tym, dlaczego nie zauważyła, że w życiu bliskiej jej osoby działo się coś tak złego, a ona nie zareagowała w odpowiednim momencie.

W ten sposób autorka zwraca swoim czytelnikom uwagę na to, jak ciche może być cierpienie drugiego człowieka. Za maską uśmiechu może kryć się ogromny ból, który od dłuższego czasu skrywany, może być tragiczny w swoich skutkach. Jestem pewna, że każdy z odbiorców tej powieści był w stanie znaleźć w życiu głównej bohaterki jakiekolwiek odniesienie do swojej rzeczywistości. Problemy i cierpienie, jakich ona w tej książce doświadcza to coś o wiele bardziej powszechnego niż nam się wydaje. A to, że o czymś się nie mówi, nie znaczy, że nie istnieje...

Jeśli miałabym spojrzeć na całokształt książki, to mogę powiedzieć, że otrzymałam nieco więcej niż na samym początku się spodziewałam. Mimo tego nie jest to jednak powieść, do której mogłabym powrócić. Jestem w stanie uznać ją za dobrze napisaną, ale niestety nie wywołała we mnie zbyt wielu emocji. Samo zakończenie muszę przyznać, że choć mnie zaskoczyło, nie do końca mi tutaj pasuje.