Dzięki uprzejmości @wydawnictwo_novaeres mogłam przeczytać książkę "Po drugiej stronie tęczy".
Wakacyjna książka, która porusza temat życia, miłości, własnego "ja" i własnego zdania oraz epidemii, która wpłynęła na ludzi. Tytułowa "tęcza" również pojawi się w książce...
.
Grupka znajomych postanawia lecieć na Maderę. Wśród nich jest Ewa, która jest singielką, Daniel jest w związku z Anią. Jest jeszcze ich wspólny przyjaciel o imieniu Marcin... Wyjazd zmienia wszystko... Co się wydarzy w życiu tej grupy? Kto będzie z kim? Czy na nowo odkryją szczęście? Czym tak naprawdę jest szczęście i miłość? 
Na miejscu przyjaciele poznają Zuzę, która pełni rolę przewodnika po wyspie... Świetne wakacje zamieniają się w pasmo nieszczęść. Ktoś ewidentnie się mści, tylko kto? Kto naprawdę jest celem? 
.
Madera to jedno, ale w książce dodatkowo przeplatają się wątki z Warszawy... W mieście tym mieszka Halina. Kobieta, która dla syna zrobi wszystko, jednak czy to działa w dwie strony? Z czym zmaga się kobieta? Czy będzie umiała powiedzieć "Nie" i żyć własnym życiem bez spoglądania na syna i synową?
.
Książka porusza temat człowieczeństwa i miłości zarówno homo - jak i heteroseksualnej. 
❗"o człowieczeństwie nie świadczy to, kogo kochasz. Twoją sprawą jest, co jesz na śniadanie, kogo pożądasz, co czytasz. Granicą jest tylko, czy nie wyrządzasz tym komuś krzywdy." 
Autorka pisze również o szacunku do samego siebie. 
❗"gdy umrze" ja", umiera człowiek, bo jak można żyć bez swojego zdania, bez możności artykułowania swoich potrzeb? Akceptacja przecież nie oznacza bezwzględnego zawłaszczenia drugiego człowieka. Szanując innych, szanujesz siebie. Pragnąć akceptacji, zaakceptuj też odrębność drugiego człowieka. Nie odcinaj mu tlenu własnym oddechem. "
. 
Po wspólnych wakacjach przychodzi pandemia w postaci koronawirusa, która zmienia postrzeganie otaczającego świata. Zmienia myślenie, uczy pokory i cierpliwości ... 
❗"Życie składa się z historii i różnych epizodów. Wszystko dzieje się po coś, czegoś nas uczy, przed czymś przestrzega." 
Jak pandemia zmieni życie głównych bohaterów? Czy odnajdą sens życia i upragnione szczęście? 
. 
Autorka bardzo dokładnie opisała przyrodę, architekturę wyspy. Z przyjemnością te opisy się czytało i w łatwy sposób można było myślami przenieść się na Maderę. Z czystym sumieniem mogę Wam tę pozycję polecić. Za egzemplarz bardzo dziękuję wydawnictwu i autorce. ❤️

,,Po drugiej stronie tęczy" Doroty Stachury to niewielka objętościowo książeczka, z którą można zapoznać się za jednym razem.

Każdy z nas ma jakieś swoje problemy, przeszłość, z którą musi się zmagać, jednak nie zawsze dajemy to po sobie poznać. Jedna z bohaterek powieści, Zuza, chciała wyrwać się od codzienności. Marcin, Daniel, Anka i jeszcze jedna kobieta planowali wakacje na Maderze. Czy losy tych bohaterów miały się ze sobą zetknąć? Czy miało to być miłe spotkanie? Czy Madera miała być dla nich przyjemnym miejscem? Dorota Stachura w swoją fabularną opowieść wplotła także trochę historycznych ciekawostek, które sprawiły, że dodatkowo mogliśmy poszerzyć swoją wiedzę.

Jednym z tematów poruszanych przez autorkę jest asertywność, czyli umiejętność odmowy, nie dawanie sobą pomiatać, bo tak trzeba, wypada, szkoda jest odmówić nie wiadomo z jakiego powodu. Bohaterowie w tej publikacji to ludzie z problemami, którzy mają określoną przeszłość i muszą się z nią mierzyć. W gorszych chwilach prawdopodobnie mogą polegać jeszcze na swoich znajomych. Fabuła została skonstruowana w taki sposób, że po powrocie z wakacji w Polsce nastała pandemia. Autorka nie omieszkała także o niej napisać.

Pozycja nie jest na pewno rozwinięta w takim stopniu, by wszystkie wątki były zadowalające. Pióro Doroty Stachury jest bardzo proste, nie brakowało także przekleństw, które były tam być może zbędne. Twórczyni pokusiła się także o wprowadzenie wątku sensacyjno-kryminalnego. Wszystko było jednak napisane bardzo pobieżnie. Nie jest to może aż taka wada dla tych, którzy szukają szybkiej lektury, jednak Ci, którzy oczekują czegoś więcej mogą poczuć się nie do końca usatysfakcjonowani.

Książka "Po drugiej stronie tęczy" jest nawet ciekawa, jednak nie zachwyciła mnie aż tak jak tego oczekiwałam po przeczytaniu opisu. Spodziewałam się tu czegoś mocnego, co mnie poruszy albo mną wstrząśnie. Jest to po prostu spokojna, z wolną akcją powieść, która porusza bardzo ważne, współczesne tematy, dotyczące nas na co dzień. Znajdziecie tu plątaninę wątków miłosnych, zdrady, kłamstwa, homoseksualizmu, znieczulicy ludzkiej a także sensację. Najbardziej przemówiły do mnie właśnie te dwa ostatnie wątki i spowodowały, że książkę czytało się przyjemnie. Piórp autorki jest nieskomplikowane, czytelne i lekkie.
Obojętność społeczeństwa, nietolerancja i chamstwo jest tak powszechne, że nie trzeba ich daleko szukać. Nauczeni jesteśmy do zaspokajania naszych korzyści i potrzeb, nie zastanawiając się nad tym, czy kogoś nie krzywdzimy. Po trupach, aby do celu. Samotność osób starszych też jest coraz częstsza. Zagonieni, zapracowani młodzi nie zauważają, że oddalają się od najbliższych, pozostawionych samym sobie na samotną egzystencje i oczekiwanie na śmierć. To jest zatrważające i powinniśmy spróbować to zmienić.
Bohaterami powieści jest czteroosobowa grupka przyjaciół o różnych charakterach, która tworzy zgraną ekipę. Wyjeżdżają oni na wakacje, najpierw do Zakopanego a później na egzotyczną wyspę. Przeżywają tam różne przygody, nie zawsze przyjemne. Ważną rolę odgrywa tu również starsza, zaniedbana kobieta Halinka, która wprawdzie ma syna, ale tylko we wspomnieniach, gdy jeszcze mieszkali razem oraz Zuza świetna dziewczyna, która przebywa na Maderze i staje się częścią grupy, dzięki przypadkowi. Chęć zemsty tajemniczego mężczyzny na jednym z bohaterów, przyśpiesza akcję, powoduje, że wątek jest ekscytujący i pełen przygód. Nie będę zdradzała więcej szczegółów, bo chcę zachecić Was do czytania i wyrobienia sobie własnej opinii o tej ksiażce. Możliwe, że po lekturze powiecie, iż jest to fantastyczna i w Waszym guście książka. Ja potrzebuję trochę więcej bodźców do poruszenia mojej duszy i serca. Jednak polecam, bo zagadnienia poruszone w powieści są niezwykle ważne i wciąż aktualne

,Po drugiej stronie tęczy" książka autorstwa pani Doroty Stachury.

Krótka opowieść traktująca o poszukiwaniu szczęścia, o smutku i samotności. Historia osadzona w realiach naszego kraju a także klimacie słonecznej Madery.

Czeka na nas szeroki przekrój osobowości bohaterów - od walecznej Anki i jej chłopaka Daniela, poprzez delikatnego Marcina, spokojną Ewę, rezolutną Zuzę, zepsutego do szpiku kości Alejandro i samotną panią Helenę, która najbardziej przypadła mi do gustu.

Każdy znajduje się w innym punkcie swojego życia, na innym etapie drogi. Starsza kobieta opuszczona przez rodzinę, Marcin zmagający się ze społeczną nieakceptacją, Anka i Daniel para, która jakby trochę przygasła i Zuza, młoda kobieta poszukującą swojego miejsca na ziemi. Tak bardzo różni, a jednak coś ich łączyło, brakowało im ciepła, fizycznego czy psychicznego i w pewien sposób je odnaleźli, na gorącej Maderze.

Autorka ma lekkie pióro, świetnie wplata wątki historyczne, na temat wyspy, w fabułę. Sama historia nie jest skomplikowana, można przeczytać w jeden wieczór. Chwilami zauważamy u autorki zapędy detektywistyczne, czy nawet kryminalne. Wątki wprowadzane są, jak dla mnie, trochę za chaotycznie, ale czy to przeszkodziło zapałać sympatią do bohaterów? Raczej nie.

Witajcie :)
☀️Dziś przedstawiam Wam książkę obyczajową Doroty Stachury pt. „ po drugiej stronie tęczy” @wydawnictwo_novaeres :)

☀️Jest to powieść napisana prostym językiem, opowiadająca o tym jak niewiele czasami potrzeba nam do szczęścia. Porusza bardzo ważne tematy jak: homoseksualizm, samotność, ocenianie i brak szacunku dla drugiej osoby, obojętność, samotność starszych osób a nawet chęć zemsty. Pojawia się również temat tak dobrze nam znany obecnie - pandemia.

☀️ Opowieść porusza ważne tematy. Czyta się dość szybko a pióro autorki jest lekkie.

☀️Jest to opowieść i grupie przyjaciół, którzy udają się na przepiękna Maderę. Autorka pieknie opisuje widoki, oddaje klimat wyspy. Tam grupka przyjaciół odkrywają wiele emocji z którymi musza się zmierzyć ze swoimi emocjami i to nie tylko tymi dobrymi a także z problemami dnia codziennego.

☀️Nie chciałabym zdradzać więcej szczegółów ale zapraszam Was do wyrobie ja sobie zdania o tej książce :)

P.S. Po przeczytaniu tej książki mam ochotę odwiedzić Maderę !:)

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo_novaeres

"O człowieczeństwie nie świadczy to, kogo kochasz. Twoją sprawą jest, co jesz na śniadanie, kogo pożądasz, co czytasz. Granicą jest tylko, czy nie wyrządzasz tym komuś krzywdy".

"Po drugiej stronie tęczy" Dorota Stachura

"Samotność dopadła mnie jak grypa: gwałtownie, zdradziecko, i wyssała ze mnie wszystkie siły"

Krótka opowieść o tym, jak niewiele potrzeba do szczęścia.

Do przeczytania zachęciła mnie piękna okładka, która kojarzy mi się z wakacjami, czasem relaksu.

Grupa przyjaciół udaje się na Maderę. Marzą o odpoczynku i pięknych widokach. Niestety problemy, z którymi każdy z nich się zmaga będą im spędzać sen z powiek.

Przyjaciele zmagają się z wieloma trudnościami: samotnością, obojętnością i brakiem zrozumienia. Często przybierają dobrą minę do złej gry.

Pojawia się tu również temat pandemii, który jest nam doskonale znany. Opisy czasami bywają tak nudne, że ma się ochotę odłożyć książkę i już do niej nie wrócić.

Książka mnie nie zachwyciła. Wynudziłam się. Ale dostrzegłam pomimo tego dobre i złe strony.

Do dobrych zaliczyć możemy tematy, których podjęcia się autorka. Homoseksualizm, samotność, obojętność. Problemy, z którymi mierzą się bohaterowie możemy zauważyć w swoim życiu. Pamiętajmy, że nie każdy będzie w stanie sobie z nimi poradzić. Często ludzie zamykają się w sobie i żyją w samotności.

Jeden z bohaterów był strasznym seksistą. Brak szacunku do kobiet, tanie teksty, które były żałosne. W dodatku gbur i prostak. Szanujmy się wzajemnie, mimo iż mamy odmienne spostrzeżenia.

Styl autorki bardzo prosty. Przeczytajcie i podzielcie się swoją opinią.

Ja to najchętniej przeniosłabym się na Maderę i oczyściła rozum

Zacznę od tego, że do przeczytania książki skusiła mnie opis oraz piękna okładka, przywołująca na myśl, że będzie to wakacyjna historia. Niestety nie była to do końca taka książka. Fabuła opowiada losy przyjaciół, którzy planują razem wyjazd na Maderę na urlop. Niestety nie do końca dla wszystkich był to udany wyjazd. Jedna z dziewczyn poznaje miłość życia, mężczyźni przyznają się do tego, że są razem. W końcu okazuje się, że grozi im tam niebezpieczeństwo, dlatego przygodę na wyspie zakończyli przed czasem. Autorka w książce porusza wiele ciekawych wątków takich jak homoseksualizm, rasizm, choroby, ale też samotność. I to zasługuje na plus chyba jedyny jak dla mnie. Książka pisana jest płynnie, choć zawiera zdecydowanie za dużo opisów przyrody. Nawiązanie do pandemii koronawirusa jest największym minusem książki, może kiedyś jak ktoś w przyszłości sięgnie po ten tytuł, to zainteresuje go ten temat, ale dla nas żyjących w okresie pandemii opisywanie tego tak szczegółowo nie było, w ogóle interesujące mnie wręcz irytowało.

Najczęściej wybierając książkę, sugeruje się opisem książki. Staram się nie czytać recenzji, wiadomo, każdy ma swoje zdanie, i podoba mu się co innego. Jednak w tym przypadku książka nie trafiła w mój gust, co nie oznacza, że komuś innemu książka może się podobać.

Madera – miejsce, które kojarzy się z dobrą zabawą, odpoczynkiem, pięknym słońce. Tym właśnie miał być wyjazd w to piękne miejsce dla kilku przyjaciół. Wspólny urlop miał pozwolić naładować akumulatory, odpocząć od codzienności, spędzić wspólnie czas. Jednak nie do końca było im dane spędzić spokojny czas. Problemy, od których nie dało się uciec, samotność, kłamstwa, pewien mężczyzna, pandemia znacząco wpłynęła na nich. Co się stanie? Jakie tajemnice ukrywają przyjaciele? Jak upłynie im czas na Maderze?

Zacznę od tego, że autorka porusza kilka według mnie dość ważnych tematów (m.in. asertywność, samotność, homoseksualizm) i to jest zdecydowanie plus książki. Sama fabuła nie jest ani jakimś arcydziełem, ani nie jest zła. Moim zdaniem jest to książka, którą się przeczyta, jednak nie wciąga na tyle, aby nie było, w stanie się od niej oderwać, nie zostanie również w pamięci na długi czas.

Jeśli chodzi o bohaterów, było ich kilku, mieli wady i zalety, jednak w pamięci pozostał mi jeden. Niestety wcale nie w pozytywny sposób, a mowa o pewnym Hiszpanie, którego dało się znieść, tylko kiedy się nie odzywał. Dla mnie jego teksty były tak słabe, żenujące, że aż odechciewało się ich czytać.

Podsumowując według mnie książka pt.: „Po drugiej stronie tęczy”, jest książką na średnim poziomie, której przeczytania nie żałuje, jednak nie zapamiętam jej na długo.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/12/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-po.html