Nikola zostaje porwana przez byłego męża, który został zmanipulowany przez Ashtona. Nikola jest przerażona i prognie jak najszybciej uciec i pozbyć się raz na zawsze braci Parkerów. Coraz więcej tajemnic wychodzi na jaw i bohaterka jest nimi przytłoczona i już nie wiem co tak naprawdę jest prawdą a co manipulacją ? 
Kim jest Ashton ? 
Dlaczego Seweryn porwał i przetrzymywał Nikole ? 
Czy Alan naprawdę zginął w wypadku czy to tylko część gry, którą zaplanował ? 

Zakończenie serii Niebezpieczny trójkąt i tym samym muszę pożegnać się z bohaterami, ale na pewno jeszcze nie raz sięgnę po tę serie. W tym tomie odkrywamy wszystkie tajemnice i muszę wam powiedzieć, że po raz kolejny autorka zafundowała nam niezły rollercoaster i jazdę bez trzymanki. Ja uwielbiam takie historie, które trzymają mnie w niepewności i nigdy nie wiadomo co się wydarzy. Intrygi, trudne decyzje, nienawiść, złość, porządnie, tajemnice, rządzę zemsty, namiętność i oczywiście miłość z tym wszystkim zmagają się bohaterowie. Były momenty, że miałam ochotę wejść do książki i ostro potrząsnąć bohaterami, ale dzięki temu napięciu nie odłożyłam książki ani na chwilę i przeczytałam ją jednym tchem. Z każdą stroną, z każdym rozdziałem wszystkie elementy składały się w całość i pasowały do sobie idealnie. Bardzo lubię poczucie humoru autorki i przepychanki słowne między bohaterami. Książka również dostarczy wam wypieków na twarzy, gdyż sceny zbliżeń naprawdę są gorące. Zakończenie jest w bardzo moim stylu, ale nie powiem wam jaki jest finał...

Pierwszy tom mnie nie przekonał, drugi udowodnił, że autorka pracuje nad swoim warsztatem oraz słucha fanów a trzeci okazał się ładnym zwieńczeniem tej przygody. Kamila Andrzejak-Wasilewska udowodniła mi, że nie zawsze należy skreślać autora po pierwszej nieudanej próbie, ponieważ może nastąpić nieoczekiwany zwrot - w dobrą stronę.

Serię Niebezpieczny trójkąt musicie czytać z zachowaniem chronologii, ponieważ zachowany jest tutaj ciąg przyczynowo-skutkowy a jedna główna bohaterka prowadzi nas przez wszystkie wydarzenia. Historia dedykowana jest miłośnikom romansów z niebezpiecznymi zwrotami akcji oraz tym, którzy doszukują się zawsze erotycznych wstawek, ponieważ na przestrzeni wszystkich trzech książek nie brakuje pikantnych scen. Jest jednak poza motywem miłosnym coś więcej, są pościgi, zagadki i tajemnice do rozwiązania, więc ciągle coś się dzieje.

Nie polubiłam się z Nikolą, główną bohaterką, ponieważ jej charakterek pozostawia wiele do życzenia. Dość egoistyczna i czasami rozchwiana emocjonalnie czasami przyprawiała mnie o ból głowy, ale paradoksalnie uważam, że trzeci tom jest najlepszy ze wszystkich jej przygód. Akcja jest dynamiczna, podjęte wcześniej wątki otrzymują ciekawe rozwiązania a dodatkowo pojawiają się nowi bohaterowie, którzy trochę namieszają, więc nie możemy mówić o nudzie.

Nie jest to książka idealna, ma pewne niedociągnięcia, niektóre wątki aż proszą się o głębsze rozwinięcie, ale widzę duży progres między pierwszym a trzecim tomem i to ogromnie mnie cieszy. Autorka sięgnęła również po większą niż dotychczas dawkę emocji, więc to podziałało na moją wyobraźnię i sprawiło, że lepiej wczułam się w rozgrywane wydarzenia. Przypadło mi również do gustu ostateczne zakończenie, które zwieńczone było subtelnym twistem.

"Game over" na pewno ucieszy wszystkich fanów serii. Autorka stanęła na wysokości zadania i napisała finał ładnie zwieńczający całą trylogię. To opowieść o sercowych rozterkach, o nadziei, przebaczeniu oraz życiowych wyzwaniach, która idealnie sprawdzi się jako wybór książki lekkiej oraz niezobowiązującej, której kluczowym zadaniem będzie sprawienie przyjemności oraz oderwanie myśli od codziennych problemów.

„Niebezpieczny Trójkąt. Game Over” to trzecia i ostatnia część serii „Niebezpieczny trójkąt” autorstwa Kamili Andrzejak – Wasilewskiej. W tej części poznajemy dalsze losy Nikoli, Alana, Seweryna i Ashtona. Po dramatycznych zdarzeniach, które dostaliśmy w zakończeniu poprzedniej części Nikola musi zmierzyć się z przeszłością i z braćmi Parker. Mimo, iż kocha Alana całym sercem, nie jest w stanie mu wybaczyć tego, iż upozorował swoją śmierć. Wraca do Polski gdzie poświęca się całkowicie swojemu synkowi – Robertowi. Alan udaje, że nic się nie stało, jednak nie poczuwa się do ojcostwa. Wziął sobie za cel aby udowodnić Nikoli, że nadaje się do stworzenia rodziny. Jednak zabrał się do tego od złej strony. W życiu kobiety pojawia się ktoś nowy, który może nieźle zamieszać.. i nie jest to, żaden Parker.

Obiecałam sobie, że tą recenzję rozpocznę od mojego przemyślenia, które nasunęło mi się podczas czytania. Wydaje mi się, że przy dwóch poprzednich częściach było podobnie, jednak co mnie pozytywnie zaskoczyło podczas czytania tej książki to forma i styl autorki. Nie wiem czy mogę napisać, że jej styl jest lekki, ale chodzi mi o to, że ja podczas czytania czuję, że płynę. Ta cała historia (wszystkie tomy) są tak rewelacyjnie napisane, że ja nie jestem wstanie określić kiedy uciekł mi czas przy książce. I to jest piękne! Tej książki się nie czyta, ją się przeżywa! I możecie mi wierzyć lub nie, ale taką sytuację przy innej książce miałam tylko raz, więc uważam, że styl autorki należy naprawdę wyróżnić, bo takie książki chce się po prostu czytać!

Skoro już się wygadałam o moich przemyśleniach co do stylu autorki, to powiem wam coś o fabule i postaciach w tej części. Pierwsza myśl po przeczytaniu „Game over” to myśl, że to moja ulubiona książka z tej historii. Bohaterowie po raz pierwszy wydają się „ogarnięci”, pokuszę się nawet o stwierdzenie, że dorośli.

Nareszcie potrafią wybaczyć i ruszyć dalej. Po raz pierwszy widać, że relacje między bohaterami są szczere, prawdziwe i przede wszystkim zdrowe. I to obrazuje cały proces przemiany bohaterów od naszego pierwszego spotkania z nimi. Widzimy silną Nikolę, która potrafi się oprzeć Alanowi. Mamy Alana, który chce udowodnić Nikoli, że może się zmienić. Seweryna, który mimo swojego położenia potrafi pokazać serce i zatroszczyć się o innych. Relacje między bohaterami w tej części są bardzo emocjonalne i nie raz wzruszyłam się podczas czytania. I uwaga! Miałam również złamane serce.


Tak jak przy poprzednich książkach mieliśmy ukazaną perspektywę z obu stron, co uważam za świetny ruch, ponieważ tylko wyczekiwałam jak druga osoba zapatruje się na obecną sytuacją. No, tak jak możecie zauważyć po mojej recenzji, ja jestem wprost oczarowana nie tylko tą książką, a całą tą historią. W tej części mamy znacznie mniej pikanterii, ale w moim odczuciu to bardzo dobrze. Właśnie tego potrzebowała ta seria. Autorka skupiła się na relacjach i emocjach bohaterów.


Jeśli miałabym podsumować całą serię w kilku zdaniach, to muszę wam powiedzieć, abyście się nie zrażali na początku. Tak oczywiście, bohaterowie na początku będą popełniali różne błędy i nie do końca będą się na nich uczyć. Jednak z czasem zrozumiecie ich zachowanie. Seria „Niebezpieczny trójkąt” z pewnością przypadnie do gustu osobom, które lubią bardziej odważne książki i nieszablonowe romanse. Ja całym serduchem mogę polecić Wam zarówno tą książkę jak i całą serię. Z pewnością się nie zawiedziecie. Niestety dla mnie to koniec przygody z rodzinką Parkerów, ale z na pewno za jakiś czas powrócę do tej historii. Tego możecie być pewni!

„Serce i ciało Nikoli już jednak wybrało, choć ona wciąż odsuwa od siebie tę niewygodną myśl. Jak jednak przeciwstawić się pożądaniu i… miłości?”

I przyszedł czas na finał historii Nikoli, Alana i Seweryna. Tylko czy będzie on taki jak powinien? Jak długo można walczyć z przeznaczeniem?

Przecież nie można cały czas uciekać przez przeznaczeniem. Tylko jak wybaczyć i zapomnieć o tym, że ukochana osoba pogrywała z nami? Udawała martwą, a tak naprawdę żyła, a to wszystko była gra w której to ona stała się przynętą. Obaj bracia postanowili na swój sposób się na niej zemścić. Tylko, że nie tylko ona była wszystkiemu winna, bo przecież do tanga trzeba dwojga. Każda podjęta przez nas decyzja zawsze niesie ze sobą konsekwencję. Nikola chcąc chronić syna, ucieka i wraca do Polski. Jej spokój nie trwa długo, bo niewyjaśnione sprawy nie dają o sobie tak łatwo zapomnieć i domagają się zakończenia. Tylko nic nie jest proste. Czy bracia pogodzą się? Czy Nikole i Alana czeka szczęśliwe zakończenie? Czy dojdą do porozumienia? A może los znowu szykuję dla nich kolejny cios? Czy po tym wszystkim miłość wygra?

„Niebezpieczny trójkąt. Game over.” Tak jak poprzednie części czytałam z zapartym tchem, kilka godzin i wiedziałam jaki był finał tej niesamowitej historii oraz przez co musieli przejść bohaterowie, ile łez zostało wylanych i złamanych serc. Znowu doświadczyłam emocjonalnego rollercoastera. Złość, smutek, gniew, niedowierzanie, łzy, szybsze bicie serca towarzyszyły mi przez całą książkę. Niekiedy pragnęłam nimi potrząsnąć, żeby zrozumieli że można inaczej. Kłamstwa, intryga, zemsta, tajemnice, ból przepełniają każdą kartkę tej książki. Będą również chwilę gorących, namiętnych uniesień. Autorka trzyma nas do samego końca w napięciu i niepewności jak to się skończy. Bo skoro w życiu nie ma tak łatwo to czemu tu miało by być. Jedno spotkanie. Jedna obietnica, która odmieniła nie tylko ich życie. Z ciężkim sercem rozstaje się z tą książką i jej bohaterami, bo mimo łez i szarganych nerwów pokochałam tą historię i Kamilę Andrzejak-Wasilewską.

Braci Parker jest trzech, a już dwóch potrafiło wiele namieszać. Nikola zostaje uprowadzona, w sumie na zlecenie Ashtona, jednak to Seweryn mu pomaga, to on ją wywozi. Na dodatek okazuje się, że Alan wcale nie umarł. Kobieta czuje się zdradzona, oszukana, boi się nie tylko o siebie, ale również o swoich najbliższych, o małego Roberta. Jednak udaje jej się uciec, co wcale nie oznacza końca kłopotów, a wręcz przeciwnie. Nikola ma dość wszystkiego, postanawia wrócić do kraju i tu pozbierać się po ostatnich wydarzeniach. Zatrzymuje się u rodziców i choć nie jest łatwo, pomału zaczyna się wszystko układać. Do czasu, bracia jeszcze nie powiedzieli ostatniego słowa. Jak potoczą się dalsze losy Nikoli? Co stanie się z Alanem? Dlaczego Seweryn dołączył do trzeciego z braci?

Nareszcie doczekałam się tomu trzeciego, który jest zakończeniem serii o braciach Parker. Nie będę ukrywać, że czekałam na niego z niecierpliwością, a ponieważ dwa poprzednie tomy zdecydowanie przypadły mi do gustu, miałam niemałe oczekiwania. Jak wrażenia? Bardzo pozytywne. Wszystkie tajemnice odkryte, a jednocześnie zaskakujące zwroty akcji. Tom trzeci domknął wszystkie wątki, co moim zdaniem jest plusem, mnie nie do końca podobają się otwarte zakończenia (mowa o momencie, kiedy seria się kończy lub książka jest jednotomowa). Książkę czytało się szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji.

Bohaterowie po raz kolejny się zmieniają i mnie te zmiany się podobają. Jednak następuje to powoli, podczas całej książki, tak więc nie zdradzę wam, jak kto się zmienił.

Według mnie książka pt.: „Niebezpieczny trójkąt tom III. Game over” jest udanym zakończeniem serii i z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/12/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt_25.html

O obietnicach się nie zapomina. Nigdy.

Nikola budzi się w mieszkaniu, które wydaje jej się zupełnie obce. Powoli zaczyna przypominać sobie ostatnie wydarzenia, przed oczami przewijają jej się niewyraźne obrazy – alarm bombowy w siedzibie firmy, Seweryn, Ashton Young, jakieś prochy i te słowa: „Alan żyje”… Po ryzykownej próbie ucieczki wszystko zaczyna dziać się w szaleńczym tempie. Wrzucona w wir wydarzeń dziewczyna nie wie, któremu z Parkerów może i powinna zaufać – jest ich trzech, a każdy z nich ma wobec niej inne zamiary. Serce i ciało Nikoli już jednak wybrało, choć ona wciąż odsuwa od siebie tę niewygodną myśl. Jak jednak przeciwstawić się pożądaniu i… miłości? Wkrótce okaże się, że w świecie pełnym przemocy i intryg jest miejsce na coś, o co warto walczyć do samego końca…

"Game over" jest trzecim i zarazem wieńczącym tomem serii Niebezpieczny trójkąt. Po dwóch poprzednich częściach byłam bardzo ciekawa jak zakończą się losy Parkerów. Ponownie zostałam z miejsca porwana w fabułę.

Kamila Andrzejak-Wasilewska przybliża nam postać trzeciego z braci - Ashtona. Były momenty, kiedy chciałam potrząsnąć to nim, to innymi bohaterami za dokonywane przez nich decyzje. Jednak przyglądając się temu z boku, łatwo jest mówić co my byśmy w danej sytuacji zrobili. Zapewne zgoła inaczej wyglądałoby to, gdybyśmy zamienili się z nimi miejscami. Przez to, że tak się miotali, kłócili, krzywdzili historia okazała się realistyczna. W życiu przecież też nie jest słodko i różowo, a to, na czym nam zależy trzeba niejednokrotnie zawalczyć.

"Serce i ciało Nicoli już wybrało, choć ona wciąż odsuwa od siebie tę niewygodną myśl. Jak jednak przeciwstawić się pożądaniu i... miłości? Wkrótce okaże się, że w świecie pełnym przemocy i intryg jest miejsce na coś, o co warto walczyć do samego końca..."

Książka naszpikowana jest tajemnicami, intrygami, kłamstwami, wzajemną pogardą, złością, nienawiścią, chęcią zemsty. Nie zabrakło również chwil namiętności, pożądania i pasji.

"To wasza głupia kilkuletnia obietnica rozpoczęła tę okrutną wojnę. Wasz romans podsycił cały niebezpieczny ogień."

Emocji w tej części jest chyba najwięcej z wszystkich tomów, a jednocześnie książka jest najbardziej romantyczna. Będzie ostro, zabawnie, wzruszająco. Towarzyszące bohaterom ból i złość mogą ich oczyścić, jak i zniszczyć.

Autorka doskonale buduje napięcie sprawiając, że do samego finału niczego nie możemy być pewni. Gdy już wydaje się nam, że coś tam wiemy, zostajemy zaskoczeni obrotem wydarzeń.

"Game over" to gorący trójkąt zbudowany z porządania i pasji. Co ostatecznie wygra - pożądanie czy rozsądek? Czy w tej nienawiści i złości możliwe jest wybaczenie i szczęśliwy finał? O tym już musicie przekonać się sami. Pewne jest jedno: gra zakończona!

sza-terazczytam.blogspot.com

Każda patowa sytuacja musi kiedyś się skończyć, niestety nie zawsze wyjdzie to wszystkim na dobre. Najwięcej cierpienia w takich przypadkach często dostają osoby, które miały największy wkład w jej zaistnienie, choć wcześniej nie myślały, że może obudzić się w nich coś takiego, jak sumienie. Prędzej, czy później coś się wydarzy, co odmieni bieg dalszych zdarzeń.

Zarys fabuły

W książce spotykamy dalsze losy Nikoli i innych bohaterów, których zdążyliśmy poznać w poprzednich dwóch tomach. Historia w tym przypadku zaczyna się od uprowadzenia Nikoli przez Ashtona Younga oraz Seweryna. Jak się okazuje Ash jest przyrodnim bratem Seweryna i Alana. Ojciec braci zabił ojczyma Asha i pozbawił go udziałów w firmie, przez co Ash chce odzyskać pieniądze, na co Alan się nie zgadza. Sensacyjną wieścią okazuje się fakt, iż Alan sfingował swoją śmierć wystawiając na celownik Nikole i swego syna Roberta, by tak złapać spiskowców. Dziewczyna ucieka porywaczom i wraca do domu, gdzie czeka na nią Alan. Nikola ma dość wszystkich braci i przy pomocy Seweryna wraz z bliskimi ucieka do Polski. Jak potoczy się wojna między braćmi? Kto dla Nikoli jest najważniejszy? Ja rozwikła się ta cała sytuacja? O tym w książce „Niebezpieczny trójkąt. Game over” autorstwa Kamili Andrzejak-Wasilewskiej.

Kłamstwo

W całej serii pokazane były liczne kłamstwa i intrygi większości bohaterów, które prędzej, czy później prowadziły do sytuacji bez dobrego wyjścia i dawały ból oraz cierpienie. Nikola przez swoje wieczne niezdecydowanie sprawiła, że każdy z braci czuł się prędzej, czy później wykorzystany i oszukany. Panowie również niebyli bez winy, gdyż ciągle grali w wojnę o pieniądze sprawiając, iż ich ukochana, co chwilę zawodziła się, jak nie na jednym to na drugim z nich. Ich niebezpieczne zagrywki oraz kłamstwa sprawiały, że nie mogła czuć się przy nich cały czas bezpiecznie. Wszystkie te nieczyste zagrywki sprowadzają się do coraz większych starć, ale dzięki temu akcja jest mega wciągająca i każdy z czytelników będzie chciał wreszcie zobaczyć, jak się to wszystko zakończy. Najgorzej, że żadne z osób dorosłych nie stawiało szczęścia dziecka na najwyższym stopniu myśląc tylko o swoich korzyściach finansowych i miłosnych.

Odczucia

Autorka stanęła na wysokości zadania tworząc wspaniałą trylogię, która pomimo irytującej bohaterki wciągnęła mnie od pierwszych do ostatnich stron. Wybierając książkę trzeba zawsze mieć określone kryteria, które mogą zachwycić czytelnika i sprawić, że pozycja będzie cudowna i z chęcią się będzie do niej za jakiś czas wracać. Każdy z tomów obfitował w gamę różnych emocji, co dla mnie jest najważniejsze podczas czytania i wszystko jedno, czy są one pozytywne, czy negatywne. Ten tom sprawił, że nie mogłem się nudzić, akcja była szybka z nagłymi zwrotami, dzięki czemu nigdy nie byłem pewien, co przyniesie kolejny rozdział. Bohaterowie są idealnie wykreowani i nie ma tu jakichś cukierkowych scen, które rozmyłyby napięcie jakie było u mnie podtrzymywane. Rzadziej niż poprzednio, ale również pojawiają się grzeszne sceny, które są doskonałym uzupełnieniem tej historii. W tym przypadku autorka zastosowała, krótsze rozdziały dzięki czemu z większą łatwością można było pochłaniać tekst. Myślę, że można ten tom czytać osobno, ale wtedy trzeba dużo się domyślać i moim zdaniem lepiej poznać całą historię Nikoli oraz jej partnerów.

Podsumowanie

Książkę czytało się szybko i z dużym zaciekawieniem dzięki nieprzewidywalnym akcjom oraz uczuciom kierującym bohaterami. Pozycja zadowoli każdego fana mocnych książek, a w szczególności osoby poszukujące dłuższe historie z nutą erotyzmu odbiegające nieco schematycznie od pozostałych książek z tego gatunku. Okładka idealnie pasuje do charakteru pozycji i przykuwa wzrok czytelnika. Gorąco polecam książkę, jak i całą trylogię czytelnikom, ponieważ problematyka zawarta w tym dziele może ułatwić postępowanie nam w przyszłości, a przy okazji oderwiemy się na dłuższą chwilę od szarej codzienności w świat pożądania i pieniędzy kręcących się wokół jednej, młodej kobiety.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

"Game over" jest trzecim tomem o braciach Parkerach. Patrząc na całokształt, fabuła jest bardzo ciekawa i wciągająca. Odkąd pierwszy raz wzięłam w ręce "Niebezpieczny trójkąt", doskonale zdawałam sobie sprawę, że ta historia zapadnie mi w pamięci na bardzo długo. Pomimo tego, że bohaterowie nie raz mnie po prostu denerwowali, a szczególnie Nikola, to i tak pałam do nich sympatią.

"Game over" jest najcieńszą książką z całej trylogii, a mimo wszystko zawiera w sobie najwięcej przemyśleń. Bohaterowie przechodzą przemianę, dochodzą do wniosku, że swoim zachowaniem zamiast coś budować, to to niszczą. Zdają sobie sprawę z wyrządzonych szkód innym i starają się być lepsi.

Autorka zaserwowała nam pełną emocji, zagadek i tajemnic historię, od której nie da się oderwać. Zarzuciła na nas sidła wraz z Parkerami, spod których nie da się tak łatwo uciec. Wciągają już od pierwszych stron pierwszej części tej powieści, a na ostatniej stronie części trzeciej kończąc.

"Niebezpieczny trójkąt został zażegnany."

Nie pozostaje nam nic innego jak tylko czekać, aż autorka pokaże nam co jeszcze trzyma w zanadrzu. Ja już nie mogę się doczekać, by przeczytać kolejne książki wychodzące spod jej pióra

“Niebezpieczny trójkąt. Game Over” Kamili Andrzejak-Wasilewskiej to doskonałe zwieńczenie historii Alana i Nikoli. Po raz kolejny otrzymałam zakończenie, które zostawiło mnie w niewiedzy i bardzo ucieszyłam się, że mam w swojej biblioteczce tom trzeci i mogłam od razu sięgnąć i dowiedzieć się co dla nas przygotowała autorka. Muszę przyznać, że przygotowała dla nas bardzo dużo, samo zakończenie poprzedniego tomu pozostawiło mnie w osłupieniu, lecz wszystko co działo się w tym tomie to rollercoaster. Nadal mam dylemat wobec poczynań Nikoli, lecz kibicowałam jej by znalazła swoje miejsce w świecie u boku kogoś kogo kocha. Czy tak się stało? Musicie sami się przekonać.



*SPOILER*



Nikola budzi się po porwaniu w całkiem obcym miejscu, stopniowo wracają do niej wszystkie wydarzenia, lecz jedna myśl ciągle kołacze się jej po głowie “Alan żyje!”. Chyba nie ma nic bardziej absurdalnego i bardziej nieprawdopodobnego, a jednak, Alan powraca a Seweryn okazuje się nie być taki uczciwy jak do tej pory myślała o nim Nikola. Do tego dochodzi tajemniczy mężczyzna, który jest kolejnym Parkerem, który miesza w jej życiu. Nikola nie potrafi wybaczyć ukochanemu jego okrutnego kłamstwa i stara się po raz kolejny o nim zapomnieć, zapomnieć o Parkerach.



Zdziwiłam się bardzo, gdy sięgnęłam po trzeci tom “Niebezpiecznego trójkąta”, jest najcieńszy, lecz zarazem najwięcej w nim się dzieje. Kończy wiele wątków, wyjaśnia wiele spraw, czyli jest idealnym zakończeniem tej historii. Miałam niekiedy problem z upchaniem tych wątków w tak krótkiej książce, bardzo chciałabym więcej Marcina, nowej męskiej postaci, która została wprowadzona praktycznie na sam koniec, polubiłam go i z przyjemnością poczytałabym o nim więcej.

Jak już jestem przy bohaterach to muszę przyznać, że zaskoczyła mnie autorka, nie dość, że Nikola nie wkurzała mnie już tak bardzo, a to jest wyczyn, bo dziewczyna jest bardzo irytująca, to nie mogę się pogodzić z tak przesłodzonym wątkiem Seweryna. Tym razem to jego wątek mnie irytował, raz jest zły, raz dobry, raz wkurza się na Nikole, by po chwili jej wybaczyć, nie obraziłabym się, gdyby autorka dodała mu więcej pazura. Brakowało mi kogoś takiego, kto dodałby tej historii wyrazistości i pikanterii, nie zrozumcie mnie źle, książka jest pikantna, w końcu to erotyk, lecz brak mi w niej tego pazura. Ashton, który miał być takim prawdziwym Bad Boyem pokazał się na chwilkę, a autorka nie poświęciła mu zbyt dużej uwagi. Czytałam ostatnio wywiad z autorką i uprzejmie donoszę, że autorka przygotowuje dla nas jeszcze jeden tom, mam nadzieję, że nie będzie on taki skromny jak tom 3 i przedstawi nam coś równie ciekawego i spójnego wobec tych trzech tomów.

Podsumowując chciałabym polecić książki Kamili Andrzejak-Wasilewskiej jako popołudniową lekka historię. Jestem pewna, że sięgnę po kolejny tom, ponieważ w końcu się do Nikoli przekonałam i liczę, że autorka nie zepsuje tego i nie pozwoli Nikoli zejść na złą drogę, do tego po cichu liczę na rozwinięcie wątku Marcina. Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Książka to finałowy tom serii Niebezpieczny trójkąt. Zakończenie historii Nikoli i jej rozdarcie między dwoma braćmi. Wybierze Alana czy Seweryna? Jak potoczyły się jej losy? Książka jest też najmniejsza z całej trylogii i najspokojniejsza.

Poprzedni tom kończy się w chwili, gdy Nikola dowiaduje się, iż Alan żyje a ona sama zostaje porwana. Początkowo robi się ciekawie, jest trzeci brat, co prawda przyrodni ale "współpracuje" z Sewerynem. Jest dość fajnie ale szybko Nikol odzyskuje wolność. Trochę niejasne to było czemu zostaje wypuszczona, choć początkowo zapowiadały się dramatyczne sceny.

Seweryn znów namiesza w całej historii. Początkowo sądziłam, że znów będzie tym złym, ale autorka namieszał i w zasadzie to nie wiem do końca jak to zanim jest. Alan wydał się tym dobrym, ale jego postępowanie nadal pozostawia do życzenia. Niezdecydowany, wredny i jego decyzje mają wpływa na Nikol w negatywny sposób a przecież zarzekał się, że to dla jej dobra. Pod koniec poznajemy motyw działania i Alana i Seweryna. Obaj zranieni, chcą się zemścić na Nikol, ale obaj twierdza ze za nic nie daliby jej zrobić krzywdy. Ich czyny jednak temu przeczą.

Nikol wiele przeszła. Romans z dwoma braćmi, niezdecydowanie, była jak chorągiewka na wietrze. W tomie trzecim w końcu dorosła. Jasno stawia swoje granice, Wie czego chce. Jest uparta i nie zawsze jasno myśli, ale przynajmniej stała się twarda i konsekwentna, choć nie zawsze jej to na dobre wychodziło. Najważniejszy dla niej był syn, i do dla niego walczyłaby Alan i Seweryn się pogodzili. Mały Robert kochał Seweryna jak ojca, innego nie znał. Nie do końca wiedziała jak to rozegrać, czy zostawić tak jak jest, czy wyjaśnić synowi zagmatwaną historię.

Bohaterowie są wyraźni, świetnie wykreowani, choć zabrakło pazura z części II. Zakończenie dość spokojne, wyjaśniające wiele, z happy endem. Po burzliwych tomach pierwszych ten jest spokojny choć początkowo zapowiadał się równie wybuchowo. Zabrakło tu typowych scen erotycznych dla poprzedniczek. Owszem są ale sporadyczne. Większość książki, to opisane relacje Nikoli z Alanem, Sewerynem i innymi postaciami. Podsumowując, tom pierwszy nie przypadł mi do gustu ale na tyle zaintrygował, że chętnie sięgnęłam po cześć drugą. I nie ząłuje bo cześć II to była przyjemność czytania. Niestety tom III jest najgorszy. Mimo że ciekawy, intrygujący i pochłonęłam go szybko to mam niedosyt i czegoś mi brakowało. Mimo to polecam.

Serie książkowe, czy jednotomowe powieści? Ja chętniej sięgam po serie książkowe. Mogę wtedy dłużej przebywać w towarzystwie ulubionych bohaterów. Jak szybko pochłaniam pierwsze tomy, tak, kiedy przyjdzie do czytania finałowego tomu, czasem odkładam to w czasie. Z jednej strony czuję ekscytację i zżera mnie ciekawość co dalej? A z drugiej strony żal, że za kilkaset stron skończy się moja przygoda z czytaną historią. Rozumiecie to rozdarcie???

Tak było i tym razem. Pierwsze co pomyślałam, kiedy wzięłam książkę do ręki, to że jest… cieniutka. Naprawdę mnie to zaskoczyło, bo wcześniejsze dwie części to naprawdę spore grubaski. I niestety czuję niedosyt, brakuje mi tych stron. Niektóre wątki mogłyby być bardziej rozbudowane, może lepiej bym je zrozumiała. Tak na przykład było z Ashtonem, który tak szybko, jak się pojawił, tak szybko zniknął.
Być może za wcześnie piszę tę opinię, emocje jeszcze we mnie buzują. Bo mam ochotę napisać kilka niecenzuralnych słów o głównej bohaterce Nikoli.
W pierwszym tomie ją lubiłam, w drugim próbowałam tłumaczyć, tak na ten moment jej nie znoszę. Czy ona naprawdę kocha Alana, tak jak on kocha ją? Mam naprawdę wątpliwości. Jej absurdalne, żałosne i niedorzeczne zachowanie sprawiło, że chętnie wysłałabym ją na kilka sesji do Lessy. A już gwoździem do trumny okazało się pojawienie ,,gila”.

,,Pragnęłam poznać prawdę i byłam gotowa zrobić wszystko, aby tak się stało. Miałam dość kłamstw.''
Jedno trzeba przyznać, nudy nie ma. Na tych zaledwie 280 stronach, autorka uknuła tyle intryg, zwrotów akcji, że dzieje się oj dzieje. Na szczęście zakończenie mnie nie zawiodło i bardzo mnie satysfakcjonuje
Moim ulubionym tomem jest pierwszy tom, zarwałam noc dla tej książki. Od samego początku jestem #teamAlan i do końca serii tak pozostało.
Autorko, gratuluję debiutu, bo jest naprawdę świetny. Stworzyłaś serię, która zapada w pamięć. Tę serię albo się kocha, albo nienawidzi, a to świadczy tylko o tym, jak wielkie emocje wywołuje. Ja z czystym sumieniem będę ją polecać i z przyjemnością sięgnę po kolejne twoje książki.

"Game over" to ostatnia część naprawdę dobrej trylogii "Niebezpieczny trójkąt". Debiut autorki bardzo przypadł mi do gustu i na pewno sięgnę po inne książki Kamili.

Nikola budzi się w obcym miejscu i uświadamia sobie, że została porwana, a przyczynił się do tego jej były mąż. Okazuje się, że Alan żyje, a Parkerów jest nie dwóch, a trzech. Udaje jej się uciec. Jest rozdarta, ponieważ nie wie, któremu z braci może zaufać. Wraca do Polski, ale niedokończone sprawy szybko jej o sobie przypomną.
Czy Nikoli grozi jeszcze jakieś niebezpieczeństwo?
Czy życie szykuje dla niej szczęśliwe zakonczenie?
Czym będzie kierowała się bohaterka w swoim decyzjach? Sercem czy rozumem?

Łapcie za tą cudowną serie. Jeśli nie znacie, nie czekajcie ani chwili dłużej.

Historia przepełniona emocjami. Nikola codziennie mierzy się ze zrozumieniem siebie i swoich potrzeb. Tęsknota, ból, i rozczarowanie towarzyszą jej bez przerwy. Chwile uniesienia nie ułatwiają podjęcia decyzji.
Intrygi, erotyzm i tajemnice towarzyszą czytelnikowi przez wszystkie 3 części.
Jednak to ostatni tom jest wisienką, która pokazuje ile bohaterowie musieli wycierpieć i wylać łez, aby zacząć podejmować racjonalne decyzje.
Autorka trzyma w napięciu do samego końca i do ostatniej strony można spodziewac się zwrotów akcji.
Wiele wątków mnie zaskoczyło. Byłam pewna, że potoczą się inaczej, a tu bach zaskoczenie. Nie dało się oderwać od trylogii właśnie przez nagłe zwroty akcji.
Oprócz erotyzmu, niezdecydowania bohaterów i chwil grozy znajdziemy też wątki, które rozbawiają. Momenty z Lucy - idealne. Przyjaciółka Nikoli przez wszystkie opowiadania dodawała barw swoją osobowością.
Książki na pewno zostaną w mojej pamięci i z czystym sumieniem je polecam.

Kilka dni temu pisałam o drugiej części, czyli "W sidłach Parkerów". Napisałam tam, że się cieszę, że trzeci tom czka na półce, bo naprawdę byłam ciekawa, jak się to wszystko skończy.
Tom trzeci jest najkrótszy, ale w moim odczuciu dzieje się tu jeszcze więcej i niesie w sobie więcej trudnych emocji.
Choć główni bohaterowie i ich zachowanie nadal mocno podnosiło mi ciśnienie, jakoś nie mogłam się "odkleić" nawet na moment od tej historii.
Dodatkowym smaczkiem, który mocno mnie ciekawił niech będzie to, że pojawił się niczym "Filip z konopi" trzeci brat, ale równie szybko znikł. W moim odczuciu trochę przekombinowany ten wątek i autorka nie do końca wiedziała, jak go poprowadzić, ale to tylko moje subiektywne odczucie.
Autorka ponownie serwuje czytelnikowi emocjonalny rollercoaster, całą gamę uczuć, mnóstwo intryg i zakończenie... które w sumie nie zaskakuje.

Książkę czyta się dobrze, nie wymaga ona od czytelnika jakiegoś szczególnego skupienia, ale trzeba przymknąć oko na kilka niedociągnięć i przestać zwracać uwagę na irytujące powtórzenia, oraz sporą dawkę przekleństw, które tym razem jakoś mocniej mnie drażniły, i odnoszę wrażenie, że pojawiały się całkiem nieadekwatnie do sytuacji.
Ogólnie cała seria jest ok. Fajny pomysł na fabułę, dużo akcji i zaskakujących jej zwrotów. W sumie cieszę się, że mogłam poznać tę historię.

Czy polecam?
Polecam do poczytana po ciężkim dniu. Książki są niezbyt wymagające, dzięki temu przyniosą chwilę oddechu i relaksu.

POLECAM...

II i III tom "Niebezpiecznego trójkąta" to kontynuacja erotycznych przygód Nicoli, Alana i Seweryna, na łamach których sytuacja nieco się komplikuje, gdyż w życiu tych trojga pojawia się dziecko i kolejny, najstarszy z braci Paker, który nie tylko będzie krzyżował plany głównym bohaterom, ale także znacząco wpłynie na ich decyzje.

Pierwsze rozdziały II części "Niebezpiecznego trójkąta" zapowiadały znacznie dojrzalszą, bardziej przemyślaną i dopracowaną fabułę. Nawet Nikola wydawała się zmądrzeć i mieć, w końcu, na względzie nie tylko siebie i zaspokajanie swoich potrzeb, ale przede wszystkim własne dziecko. Pojawiła się we mnie nadzieja na polubienie tej bohaterki i chęć kibicowanie jej.
Niestety, wraz w miarę upływu stron, ponownie pojawiały się kolejne absurdy, brak konsekwencji i racjonalności w działaniach postaci.
Głównej bohaterce wystarczyło kilka mocniejszych, by zapomnieć o dziecku i jakichkolwiek zasadach. Zupełnie nie potrafię ani zrozumieć jej sposobu myślenia, ani wyjaśnić sensu w podejmowanych decyzjach. Tym co najbardziej uderzyło mnie w zachowaniu Nicoli, było podrzucanie własnego dziecka innym, jak obcego jaja, by samej bawić się i spełniać wyuzdane fantazje.
Alan i Seweryn nie byli lepsi. Wielki buntownik, pozbawiony moralnego kręgosłupa i jego młodszy brat, wpływowy, uległy, pozbawiony własnego zdania pantoflarz.
Fabularnie liczyłam na rozwój i ewolucję charakterów, a językowo na dopracowanie pod względem gramatyki i stylistyki.

Choć II tom był ciut lepszy niż pozostałe dwa, w ogólnym rozrachunku, na obu płaszczyznach oba tomy po prostu mnie zawiodły.
Irytujące zdrobnienia imion (Robcio, Sewi), liczne błędy logiczne i gramatyczne oraz niesamowicie chaotycznie poprowadzona akcja przesycona niesmacznymi scenami zbliżeń, odebrały mi zupełnie przyjemność z czytania.

Bardzo mi przykro, gdyż podeszłam do tego cyklu z otwartym sercem, licząc na progres pisarski względem pierwszego tomu.

Niemniej jednak uważam, że pomysł na książkę był naprawdę dobry i pomimo że (w moim odczuciu), zawiodło nieco wykonanie, historia Kamili Andrzejak-Wasilewskiej znajdzie swoich zwolenników.

Czekam zatem na kolejne powieści Kamili Andrzejak-Wasilewskiej z wiarą w historię, która zwali czytelników z nóg.