Strumień świadomości niesie twoje wspomnienia. Pozwól mu płynąć

Czym jest rzeczywistość? Gdzie przebiega granica pomiędzy tym, co realne, a tym, co wyobrażone? I czy ta granica na pewno istnieje? Bohaterowie opowiadań Stanisława Beniowskiego nieustannie poszukują odpowiedzi na pytania, które wciągają ich w uniwersum wspomnień, majaków i snutych niespiesznie refleksji. W surrealistycznym świecie wykreowanym przez autora historia opowiedziana jest za pomocą strumienia świadomości, a oniryczny klimat sprzyja rozbudzeniu wszystkich zmysłów. Ten literacki wehikuł czasu ma moc przenoszenia w tajemniczą przestrzeń, gdzie pojęcia Dobra, Piękna i Miłości wciąż są pisane wielką literą.

Któregoś świtu czy o którymś zmierzchu zdał sobie nagle sprawę z wyjątkowego postępu roboty. Po wydobyciu ramienia stojącego wieszaka, bliżej nieokreślonego koromysła, paczki starych gazet i kilku rozpadających się w rękach segregatorów odsłonił monumentalny, prawy przedni róg mebla. Poczuł się tak, jakby gdzieś tam, w środku, stłukła mu się nagle fiolka z tęsknotą.

Sanisław Beniowski
Urodziłem się jakiś czas temu i jak do tej pory żyję nadal. Zostałem architektem i nieco później informatykiem. Parłem do projektowania komputerowego w czasach, kiedy takie pomysły najbliższe były herezji. Usiłowałem pojeździć autkiem nieco bardziej i jakby mi się udało. Pielgrzymki po różnych zagranicach zakończyłem wtedy, kiedy powiew nowego odmienił na zawsze losy połowy Europy. W kraju uczestniczyłem w założeniu i uruchomieniu biura zinformatyzowanego projektowania. Staliśmy się rozpoznawalni na rynku budowlanym. I tak projektowałem, nadzorowałem, rysowałem i fotografowałem, aż dotrwałem do emerytury. I gdyby nie covidowa pandemia, nie rozpętałbym w sobie uśpionej pasji pisania. To mój sposób na pokonanie zaokiennego przygnębienia i niepokojów szarości. To moja raison d'être.

• Rodzaj literatury: Filozofia i religia
• Wydawca: Novae Res, 2021
• Format: 121x195, skrzydełka
• Wydanie: pierwsze
• Liczba stron: 152
• ISBN: 978-83-8219-648-1

Średnia ocena:

z 2 recenzji.

Dodaj własną recenzję

Hanna Wojtczak

(25.01.2022)

Przyznaję, że ciężko mi pisać o tej powieści. Nie mam tu namyśli, że książka nie przypadła mi do gustu,
bo ani razu nie miałam momentu zawahania czy przysłowiowej nudy.
Muszę po prostu zaznaczyć, że nie rozumiałam części jej fabuły, nie wiem, czy to ma związek z moim wiekiem, czy pierwsze spotkanie z takim gatunkiem.

Powieść opowiada o zwykłych, prostych (lub też nie) przypadkach życiowych.

Książka została
podzielona na rozdziały - myśli, które chciał nam przekazać Autor; każdy z nich opowiadał o innych
zdarzeniach, które napotykali nasi bohaterzy. To stricte czyjeś życie, które trudno jest ocenić z mojego poziomu.

Dodatkowo do książki zostały wplecione piękne zdjęcia m.in. rzeźb czy też kwiatów, ale
również zdania w innym języku np. po angielsku. Akcja toczyła się powoli i z powagą, a autor zwracał wielką uwagę na zachowanie bohaterów w danych sytuacjach, dzięki czemu historia była bardzo
realistyczna i a zdarzenia namacalne.


Szczerze powiedziawszy, z całej tej opowieści najbardziej podobał mi się jeden z ostatnich rozdziałów,
który mówił nam o śmierci - "Umieranie według Corranda". Czytając go, zapadłam w taką krótką, małą melancholię i mimo memu zaskoczeniu, podobało mi się to.

Nie ukrywam, zaskoczyła mnie ta książka.


Prawdą jednak jest, że czytając opis tej pozycji, spodziewałam się kompletnie czegoś innego niż to, co
znajdowało się w środku.

Martyna Kwiatkowska

(26.01.2022)

Nie da się ukryć, że każdy z nas ma inny gust, jednak ta pozycja jest dla mnie kompletnie niejasna.

Opis na tylnej okładce zapowiadał, że będzie to nietuzinkowa lektura i taka też się okazała, dla mnie niestety w negatywnym sensie. Nie jest ona za obszerna, ale mimo usilnych starań niewiele udało mi się z niej zrozumieć.

Autor postanowił stworzyć własną wizję świata, przytaczając rożne opowiadania które są stworzone w taki sposób, że tylko jedno okazało się dla mnie w miarę przystępne w odbiorze. Co za tym idzie, nie jestem w stanie w pełni określić o czym jest ten zbiór.

Na uwagę zasługują jednak rysunki na początku rozdziałów. Są one niepokojące i idealnie współgrają z tekstem, który też jest nietuzinkowy. Nie twierdzę, że książka jest zła, ale do mnie ewidentnie nie trafiła.

,,Nadzieje wiecznotrwałe" to krótka lektura z opowiadaniami, w której nie brakuje też angielskich dialogów, które są od razu tłumaczone w przypisach.

Dodaj własną recenzję