Aleksandra Świderska z rozmachem zaprasza na swój sensacyjny blekaut. Jak w filmach o Jamesie Bondzie, będzie więc szybko, oryginalnie i wybornie. Od Monako, przez Londyn i Paryż, po alpejskie Jezioro Como – z widokiem na piękne krajobrazy, ekskluzywne jachty i żaglowce, szybkie samochody i elitarne hotele, w towarzystwie samych VIPów, w otoczce wieloświatowych perfum i wybornych trunków, wstrząśniętych, nie zmieszanych rzecz jasna – rozegra się spektakularne polowanie na przeszłość, gra o bardzo wysoką stawkę, zastawianie pułapki na międzynarodowych przestępców.. Tu łatwo o błąd, który może kosztować czyjeś życie..
Jeśli czytaliście „Mgłę” i Burzę” – na „Równonoc” nie trzeba namawiać, jeśli nie – zapewniam, że seria „Miasto gasnących świateł” ma ogromną szansę być powiewem świeżości w Waszym czytelniczym świecie, przestrzenią dla głosu w ważnej sprawie o tolerancji, szacunku i o wrażliwości na innych ludzi pragnących, jak każdy z nas, być sobą.
Polecam.

Już nieraz zdarzyło mi się pisać przy opiniach o książkach, że filmy sensacyjne to moje totalne guilty pleasure, więc wyobraźcie sobie jak bardzo się ucieszyłam, że kolejna część serii „Miasto gasnących świateł” jest właśnie sensacją (poprzednie dwie części były połączeniem kryminału z romansem).

Akcja „Równonocy” została umieszczona bezpośrednio po zakończeniu tomu pierwszego, a nie drugiego i podczas czytania układałam sobie w głowie, że wam napiszę, że możecie chronologicznie przeczytać trójkę przed dwójką, ale epilog to odwrócił, bo dostajemy tam scenę, która dzieje się po zakończeniu drugiego tomu, więc jednak warto zachować kolejność wydania i przeczytać „Równonoc” jako trzecią część.

„Równonoc” to trzecia część cyklu „Miasto gasnących świateł”. W pierwszej i drugiej części oprócz wątku kryminalnego znalazł się także mocno rozbudowany wątek miłości Konrada Gronczewskiego i Adama Aleksandrowicza. Trzecia część nieco różni się pod tym względem od poprzedniczek - zdecydowanie więcej w niej akcji, pościgów i brawurowych scen.

Akcja książki umiejscowiona jest pomiędzy wydarzeniami z „Mgły” i „Burzy”. Na początku uważałam, że „Równonoc” wolałabym przeczytać zaraz po „Mgle”, aby była zachowana chronologia zdarzeń. Jednak zakończenie, a właściwie epilog przekonały mnie, że jednak książki zostały wydane w odpowiedniej kolejności.

Po dalsza część recenzji zapraszam na profil:
https://www.instagram.com/jagodoweczytanki?igsh=c2R1NXh3cnF5ejN3&utm_source=qr

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co stanie się, gdy przeszłość zapuka do drzwi… i tym razem nie odejdzie?
@alexandraswiderska @wydawnictwo_novaeres
@zaczytani.pl
Jeśli szukasz serii, która nie tylko wciągnie Cię kryminalną intrygą, ale też poruszy tematy miłości, winy, lojalności i mroku czającego się w ludzkiej psychice oto książki, których szukałeś.Tom pierwszy to mocne otwarcie serii. Autorka z chirurgiczną precyzją odsłania przed czytelnikiem nie tylko brutalne zbrodnie, ale też psychikę głównego bohatera, policjanta, który sam jest zakładnikiem własnych traum. Każde kolejne morderstwo nie tylko prowadzi do rozwikłania sprawy, ale i pogłębia osobistą podróż bohatera ku zrozumieniu siebie. Postaci są niejednoznaczne, wiarygodne, a tło społeczne gęste i mroczne. Styl? Bezbłędnie surowy, obrazowy i emocjonalny. Kolejny tom o najciemniejszy moment całej serii, pełen emocjonalnego napięcia, niepokoju i osobistych rozliczeń. Aleksandrowicz walczy o powrót do równowagi, Gronczewski o odkrycie prawdy, a czytelnik… nie ma chwili oddechu. Śledztwo w sprawie morderstwa trans-dziewczyny pokazuje, że autorka nie ucieka od tematów społecznie trudnych, ale wręcz je eksponuje, zmuszając do refleksji. Jednocześnie widać, jak głęboko przemyślana jest każda warstwa tej historii od konstrukcji bohaterów po tempo narracji. Następny tom będzie mial tempo znacznie przyspieszone. Wkraczamy w świat blichtru, szybkich aut i ucieczki… nie tylko fizycznej, ale przede wszystkim emocjonalnej. Konrad Gronczewski staje się nie tylko antybohaterem, ale i równorzędnym partnerem głównego śledczego. Ich relacja, podszyta bólem i niedopowiedzeniami, jest jedną z najmocniejszych stron tej części. Pojawia się też nowe zagrożenie seryjna morderczyni, której obecność dodaje historii nerwu i dramaturgii. Autorka nie boi się trudnych tematów i przekraczania granic to powieść, która wymyka się jednoznacznej klasyfikacji. Kulminacja, która nie zawodzi. Śmierć duchownego okazuje się początkiem lawiny odkryć, które uderzają w instytucje, struktury władzy i samych bohaterów. To najbardziej polityczny i społeczny tom mocny, niepokojący i skłaniający do pytań o to, gdzie kończy się sprawiedliwość, a zaczyna manipulacja. Wątek relacji Adama i Konrada rozwija się tu najmocniej, a ich wzajemna zależność staje się kluczowa zarówno dla śledztwa, jak i dla emocjonalnego wymiaru całej serii. Bo to kryminał nowej generacji nie tylko oparty na zbrodniach, ale też na emocjach, ludziach i ich wyborach. Autorka tworzy historie, które pozostają w głowie na długo po ostatniej stronie. Jej styl jest surowy, ale niepozbawiony liryzmu, przemyślany i rytmiczny. Każdy tom to nie tylko śledztwo, ale też psychologiczna podróż w głąb człowieka jego lęków, pragnień i win. Nie zawsze jesteśmy w stanie uciec od przeszłości, ale czasem tylko stając z nią twarzą w twarz, możemy ocalić siebie. W świecie, gdzie nic nie jest czarno-białe, a każdy ma swoje demony pozostaje pytanie: czy Ty odważysz się je obudzić?

Współpraca recenzencka

Fani Jamesa Bonda mam coś dla Was! Otóż trzeci tom z serii „Miasto gasnących świateł. Równonoc” pióra Aleksandry Świderskiej, to sensacyjny kryminał z dramatycznymi zwrotami akcji, gdzie w tle mamy luksusowe hotele, jachty, elegancję i atmosferę glamour okraszone mrokiem i tajemniczością. Odwiedzimy Paryż, Londyn, Maroko oraz alpejskie jezioro Como.

Akcja skupia się na Konradzie, który kroczy śladami swojej przyrodniej siostry. Jak to bywa w gangsterskim świecie, są morderstwa, oszustwa, a także - handel organami! W tej części jest duże skupienie na wewnętrznej rozterce gangstera nad jego relacją z Adamem. Efektem tego jest wręcz fragmentaryczne wspomnienie o ich relacji. Aczkolwiek dużym zadość uczynieniem jest tempo akcji, jej dynamika oraz mnóstwo skrajnych emocji.

Ważną rolę w „Równonocy” odgrywa Antek - niebinarny bohater, który poruszy Wasze serca swoją autentycznością, wrażliwością, jak również historią. Dzięki niemu mamy możliwość jeszcze bardziej pochylić się nad tematem znaczenia tożsamości, poszukiwaniu siebie oraz walce o swoje szczęście.

Autorka genialnie prowadzi nas przez całość fabuły po przez swoje lekkie pióro, niebanalny język oraz wrażliwość. Dzięki temu, mimo trudnych, a nawet makabrycznych scen, możemy poczuć autentyczność zdarzeń, a bohaterowie stają się nam jeszcze bardziej bliżsi.

Podkreślę po raz wtóry - bardzo przekonała mnie do tematu LGBT w „Mieście”. Nic tu nie jest przerysowane, stereotypowe czy niesmaczne. Każda scena - a zwłaszcza zbliżeń - jest wyważona i pełna wrażliwości.

Oczywiście - sceny stricte związane z toczącą się fabułą, są genialnie i mocno przedstawione.

Podkreślić należy znaczenie samego tytułu. Równonoc to symbol poszukiwania równowagi pomiędzy dobrem i złem, światłem a mrokiem. Bohaterowie poszukają sprawiedliwości i nadziei, w świecie okrucieństwa i bezwzględności.

Przede mną „Susza”…

"Jest w nas tyle samo światła, co mroku."

Jachty, szybkie samochody, piękne dziewczyny i ładni chłopcy. Ekskluzywne hotele, pościgi oraz strzelaniny. Konrad rusza śladem swojej przyrodniej siostry, aby uchronić przed nią Adama. Podróżując między państwami, zyskuje nowe kontakty, które mogą mu pomóc w schwytaniu seryjnej morderczyni. Jego życie zaczyna przypominać te, jakie prowadził James Bond na srebrnym ekranie. Jednak na tle pięknych krajobrazów rozegra się prawdziwa gra, w której ciężko przewidzieć zwycięzcę.
Akcja rozgrywa się między pierwszym a drugim tomem, z kolei epilog - po wydarzeniach z drugiej części. Świetnym pomysłem ze strony autorki był powrót do przeszłości i ukazanie drogi, jaką przeszedł Konrad podczas poszukiwań swojej przyrodniej siostry.
Mimo że ta część znacznie odbiega od swoich poprzedniczek, to nadal utrzymuje świetny poziom i nie brakuje zwrotów akcji.
Fabuła w całości skupia się na Konradzie oraz na jego uczuciach. Autorka rzuca zupełnie inne światło na postać młodego gangstera, co czyni go bardziej złożonym.
Zdecydowanie polecam książkę wszystkim fanom Jamesa Bonda.

https://www.instagram.com/p/DK4xV_QNSA4/

Konrad Gronczewski to człowiek podejrzany o sterowanie grupą przestępczą. Właśnie podróżuje po Europie śladami seryjnej morderczyni, ale też ucieka od uczuć i człowieka, który był dla niego wszystkim. Chciałby go pomścić, ale nie wie, że i on może stać się ofiarą tak jak jego nowy towarzysz podróży Antek. Konrad będzie musiał nie tylko zmierzyć się z przeszłością, ale również musi poprosić o pomoc dawnych przyjaciół.

Trzecia część cyklu trochę się różni od poprzednich, a to przede wszystkim dlatego, że w tej to właśnie Konrad jest głównym bohaterem. We wcześniejszych tomach główną rolę odgrywała relacja pomiędzy nim a Adamem, a tutaj Adam pojawia się tylko pod koniec książki. Autorka wspomniała na ostatnich stronach, że ta część miała oddawać ducha filmów o Jamesie Bondzie. I rzeczywiście dzieje się tutaj sporo, a historia Konrada ma w sobie coś z powieści sensacyjnej. Główny bohater prowadzi poszukiwania morderczej siostry i wielokrotnie znajdzie się w niebezpieczeństwie. Poruszone są tutaj tematy takie jak handel organami, przemoc, gangi, ale jednym z ważniejszych wątków jest ten opowiadający o osobach niebinarnych i relacji pomiędzy dwoma mężczyznami. I w tej części tej relacji trochę mi zabrakło, bo oprócz wspomnień jest jej tutaj niewiele. Romansu tutaj nie ma, choć odgrywa przecież jedną z ważniejszych ról w tym cyklu. Zdecydowanie dominuje tutaj wątek kryminalny. Mimo tego jednak dobrze mi się czytało tę książkę, bo akcji nie brakuje. Razem z bohaterami odwiedzamy Londyn, Paryż, a nawet alpejskie jezioro Como. Możemy przeczytać tutaj o tajemniczej grze w pokera, o ciężkich przeżyciach bohaterów, o tęsknocie i próbie zrozumienia swoich uczuć. Niektóre rozdziały przez opisy trochę mi się dłużyły, ale można przymknąć na to oko, bo fabuła intryguje. Pojawia się tutaj napięcie i kilka zaskoczeń, a najbardziej zaskoczyło mnie zakończenie, więc już teraz czekam na kontynuację.

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Novae Res*

Zacznę nietypowo, bo pierwsze co powiem to droga autorko tak się nie robi. Po zakończeniu drugiego tomu spodziewałam się wszystkiego, ale nie tego, że akcja całej serii cofnie się w czasie. Nie powiem, że mi się to nie podobało, bo ja takie szczegóły i smaczki lubię, ale jednak ja potrzebowałam wiedzieć co będzie dalej, a nie o tym co było. Kończąc wstępne narzekanie, powiem wam, że to kolejny świetny i bardzo złożony kryminał wychodzący spod pióra autorki, z naciskiem na wątki kryminalne i detektywistyczne.

Konrad rusza w pogoń za seryjną morderczynią, która zagroziła życiu ważnej dla niego osoby. Mężczyzna prowadzi śledztwo na własną rękę, jednak jego przybrana siostra wciąż jest krok przed nim. Ten szalony pościg sprawia, że mężczyzna trafia do szpitala, gdzie nawiązuje nową znajomość, za sprawą której rozpoczyna swoje kolejne śledztwo. Konrad wraz z Antkiem, szukają już nie tylko zbiegłej ale i starają się rozwiązać sprawę międzynarodowej szajki, parającej się nielegalnymi praktykami, a że Konrad odczuwa pewien obowiązek w stosunku do swojego nowego podopiecznego, niemal stanie na głowie, żeby wyrównać rachunki.

Szalonej akcji, dramaturgii, niespodziewanych zwrotów, nielegalnych praktyk czy wątków sensacyjnych tutaj nie zabraknie. Ta część zdecydowanie różni się od poprzednich, nie tylko widoczną na pierwszy rzut oka ilością stron, ale przede wszystkim wieloma miejscami akcji, bo rozgrywa się ona w różnych państwach i różnych miastach, dominacjom wątków kryminalnych, ilościom zwrotów akcji i działań niczym z filmu o agencie 007. Powiem szczerze zaskoczyło mnie, że książka jest tak krótka, ale jak zaczęłam czytać byłam w jeszcze większym szoku ile treści, dynamiki, akcji, wątków i niespodziewanych wydarzeń zmieściło się na ok 360 stronach. Mam wrażenie, że przeczytałam ją na jednym wdechu, tak mnie wciągnęło, że nie mogłam odłożyć.

Co fajne autorka bardzo szczegółowo opisuje wydarzenia z podróży Konrada, czyli akcję pomiędzy końcem pierwszego tomu, a początkiem drugiego. Ja uwielbiam gdy akcja jest tak dokładnie opisana, tym bardziej, że jest to zrobione dynamicznie i ciekawe przez co ma się wrażenie, że książka czyta się sama. Oczywiście na początku się wściekłam, że nie ma ciągu dalszego, nie mniej bardzo szybko to uczucie zaginęło w akcji, a ja wkręciłam się w bieg wydarzeń, których nie powstydziłby się nie jedne film akcji. Pomimo, że wszytko było ciekawe i bardzo mi się podobało, to jednak odczuwałam pewien niedosyt, głównie ze względu na to, że motyw pościgu za morderczynią został zepchnięty na bok, a na jego miejsce wskoczył inny ten dotyczący grupy przestępczej. Nie nazwałabym tego wadą, ale mi po prostu zabrakło tego głównego tematu, który motywował Konrada do takich a nie innych działań. Na koniec powieści autorka po części dała mi to czego oczekiwałam od tej części serii, jednak była to dla mnie zdecydowanie za krótka wstawka, choć dowiedziałam się z niej całkiem sporo i narobiło mi to ogromnych apetytów na kontynuację, po którą już wkrótce sięgnę.

Przy tej autorce potwierdza się moja teza, że bardzo podobają mi się książki moich imienniczek. Lektura choć krótka jak na mój gust, to bardzo treściwa, przesiąknięta akcją, dramaturgią, emocjami, uczuciami ale i nielegalnymi praktykami. Książka napisana w świetnym stylu, naprawdę czyta się sama i można się totalnie zatopić w lekturze, a przy tym i zwiedzić trochę świata. Choć nie będzie to mój ulubiony tom, to jednak okładka tej części podoba mi się najbardziej i nie mogę się na nią napatrzeć. Do lektury was zachęcam, choć wiem, że troszkę pomarudziłam, ale uwierzcie mi, że jak się czyta te książki to emocje tak buzują, że ta nazwijmy ją reprymenda, się autorce należała.

Monaco, Londyn, Paryż i alpejskie jezioro Como

Tym razem wybierzemy się w podróż pełną wrażeń i atrakcji. Nie ma trupa jest za to rozbudowany rys psychologiczny bohaterów.
Nadal podążamy tropem siostry bo Konrad za wszelką cenę chce ją powstrzymać.
Lepiej poznajemy przeszłość głównego bohatera i towarzysza jego podróży Antoniego.

Autorka zabiera nas do wydarzeń wstecz,jest to fajny zabieg,który dodaje książce kolorytu. Równonoc to zrównanie dnia z nocą,jak starcie dobra i zła. I taka jest ta historia.

Dużo ważnych społecznych wątków,których autorka nie boi się poruszać.

Jest to obowiązkowa pozycja po przeczytaniu Mgły i Burzy. Czyta się błyskawicznie bo fabuła wciąga.

,,Równonoc’’ to już 3 część tej serii i autorka postanowiła skupić się głównie na postaci Konrada. Razem z Antonim Moskalem, który ma bardzo duży udział w tej części historii podążamy tropem siostry gangstera.
Razem z bohaterami przeniesiemy się w świat wielkich pieniędzy, bogactwa i wielkiego kłamstwa.

Trochę za mało było w tej części dla mnie Adama, a bardzo lubię tą postać. Jednak nie można było o nim zapomnieć, bo autorka skupiła się bardzo na uczuciach Konrada wobec Adama i było pełno wspomnień ich wspólnych chwil.

Warto zaznaczyć, że ta część to jest taki tom pomiędzy wydarzeniami z pierwszej i trzeciej części, dzięki czemu mogliśmy się trochę cofnąć w czasie i było to naprawdę ciekawe :) Jest bardzo dynamicznie, sensacyjnie, a nasz główny bohater to w tej części taki trochę superbohater :)!

Mi nie pozostało nic innego jak sięgnąć po kolejną część :) polecam