Bardzo dobra książka!!!! Gorąco polecam!!!!

Ksiazke przeczytalam z duzym zainteresowaniem. Napisana ciekawie, bez dluzyzn, a bedacy glownym, watek romantyczny wplata sie w barwny opis zycia slaskiej spolecznosci w latach poczatku 20-go wieku. Ma w sobie cos z naszej literatury okresu pozytywizmu, ale tu zycie wiejskie jest bardziej prawdziwe, soczyste i realne. Czytajac nieomal przebywa sie wsrod nich, przezywa ich troski, spory i namietnosci.
Polecam goraco

"Nie ma innej pracy na świecie, która tak bardzo się opłaca, jak matczyna opieka. Ta praca już sama w sobie nosi zapłatę; słodkie uczucie szczęścia, służenia najniewinniejszym i najukochańszym na świecie; możność kształtowania i budowania człowieka od pierwszych dni jego życia; zachwycająca nadzieja, że cały trud (...) samo dziecko tysiąckrotnie spłaci.
Kobieta, którą ominęło macierzyństwo, została przez los okrutnie skrzywdzona. Jednak bywa, że kobieta wyrzeka się kobiecości i dziecka sobie nie życzy."

Cytat pochodzi oczywiście z książki.

Poznajemy tu tytułową Marie, która mieszka z matką i braćmi, ojciec jej niestety nie żyje. Muszą radzić sobie ze wszystkim sami, przez jakiś czas to mama zajmuje się domem, jednak kiedy podupada na zdrowiu to dziewczyna musi przejąć jej obowiązki. Nie jest to proste, ani przyjemne, wymaga dużej mądrości i odwagi, jednak Marie jest osobą silną, prawą, surową i ukształtowaną. Jest skromna i pracowita, martwi się o braci i matkę, ale nie okazuje słabości. Może nawet spotka na swojej drodze jakąś bratnią duszę, kogoś, kto wskaże jej drogę do świata uczuć, miłości, przyjaźni... tylko, czy skończy się to dla niej dobrze? Jak potoczą się losy tej jedynej w swoim rodzaju młodej kobiety?
W tej książce odnalazłam się szybko, bardzo ciekawie było się przenieść w tamten czas i w to niezwykłe miejsce, krainę nad Odrą, niedaleko Wrocławia, wtedy jeszcze niemiecką, dzisiaj na powrót polską. Język pisarza jest niezwykle barwny, poetycki, romantyczny niemalże, obrazowy, prawdziwy, pełen powagi. Możemy poczuć się, jak Marie, nie do końca rozumiana i lubiana, ale szanowana na pewno. Trudne zadania, jakie postawiło przed nią życie, pokora, z jaką to wszystko znosi, nie narzeka, nie płacze, nie załamuje rąk, tylko wypełnia swoje role najlepiej jak potrafi, jako siostra, córka, a może wkrótce i inne, niemniej ważne spadną na nią obowiązki, które okażą się również przyjemnością? Charakter Marie jest godny pozazdroszczenia, dzisiaj coraz mniej jest takich kobiet, pełnych poświęcenia, ale znających swoją wartość i nie poddających się nigdy!