Poznajcie Marę, a w zasadzie Marię, byłą nauczycielkę informatyki, której życie rzuciło kilka kłód pod nogi. Wie czym jest samotne życie, ubóstwo, opuszczenie przez najbliższych, walka z chorobą, ale mimo to ma w sobie niezwykłą wolę walki i chęć życia. Jej codzienność wywraca się całkowicie po wiadomości od notariusza, że syn, z którym nie miała od dawna kontaktu, zginął wraz z żoną w wypadku samochodowym, pozostawiając samego na świecie wnuka Mary - małego Marcinka.
Kobieta nie waha się ani chwili w objęciu opieką chłopca. Jako opiekun prawny musi zarządzać jego majątkiem do uzyskania przez niego pełnoletniości. W dniu ukończenia przez dziecko zerówki chłopiec zostaje odebrany przez rzekomego wujka i znika. Rozpoczynają się gorączkowe poszukiwania uprowadzonego dziecka.

Imponowała mi główna postać wykreowana przez autorkę - mimo iż nie jest to kobieta młoda, jest wyjątkowo zaradna, sprytna, charyzmatyczna, doświadczona przez życie, silna. Choć książka nie była długa, zdążyłam się przywiązać do Mary i poczuć do niej szczerą sympatię. Fabuła była interesująca, choć w odniesieniu do zaginięcia małego dziecka zabrakło mi emocji. Jako nauczyciel, który właśnie żegna swoją zerówkę, mam jednak zastrzeżenie w kwestii sposobu porwania chłopca. Wobec restrykcyjnych procedur nie wyobrażam sobie, by opisana w książce sytuacja mogła w ogóle zaistnieć. Każdy wujek, ciocia, czy inna osoba zawsze są legitymowane i sprawdzane czy są osobami upoważnionymi przez opiekunów prawnych do odbioru dziecka.
Poza tym książkę czytało mi się wyjątkowo szybko i miło spędziłam z nią czas. To jedna z takich książek, przy których można złapać moment wytchnienia od mrocznych, brutalnych kryminałów. Nie mamy tu krwawych scen, pełnych przemocy i wulgarności, za to mamy zagadkę kryminalną, której rozwiązanie jest jednocześnie walką z czasem.