"Każdy człowiek poszukuje szczęścia, ale człowiek, który nie ma w sobie dziecka, szuka go nie tam, gdzie trzeba".

A gdyby tak bohaterowie naszej ukochanej bajki z dzieciństwa chwycili naszą dłoń, przenieśli w sam środek fabularnej rzeczywistości i wciągnęli nas w wir przygód? Gdyby Harry Potter zaprosił nas do Hogwartu, Ania Shirley pokazała urokliwe zakątki na Wyspie księcia Edwarda a Kubuś Puchatek dał spróbować odrobinkę swego ukochanego, słodziutkiego miodku? Byłoby magicznie, byłoby cudownie =) Brandon kocha swoje Małe czary – niewielką książeczkę, która dostał od Babci. Całym swym dziecięcym sercem wierzy w cudowne przygody fantastycznych bohaterów... ale pewnego dnia staje się przypadkowym świadkiem rozmowy rodziców... I jego wiara w magię umiera....

"Więc dlaczego dorośli nie czytają bajek tylko smutne historie?est ten, kto je zabił"".

Ale to nie koniec! Vegaz, Pesus i Samantha – bohaterowie Małych czarów tak łatwo się nie poddają. Mają dla Brandona ważne zadanie. Zadanie, które nie tylko przeniesie go do zamku pełnego czarów, uratuje wiele istnień ale pozwoli na nowo wzniecić moc magii w sercach wyzutych z dziecięcej fantazji.

"Więc dlaczego dorośli nie czytają bajek tylko smutne historie?"

Pani Magdalena Fabich stworzyła piękną historię o wierze w czary i potędze dziecięcej fantazji. A wiecie, że o wiele mocniej przeżyłam tę historię ja, a nie mój pięciolatek? Bo mój synek MA serce pełne dziecięcej ufności w dobro, magię i piękno tego świata. To właśnie my – dorośli z biegiem lat wypieramy z naszego wnętrza ufność, serdeczność i beztroskę. Wiem – nie wszystko w dorosłym świecie jest różowe, nie na wszytko mamy wpływ i nie zawsze wszytko kończy się tak, jak byśmy tego oczekiwali. Ale zapominamy o bardzo ważnej rzeczy:

"Choć zakończanie nie zawsze jest takie, jak byśmy oczekiwali, to nigdy nie jest to ostatni rozdział".

A wiara w magię i dobro może tylko pomoc, nigdy nie przeszkadza.


Podobno "życie to nie bajka"? A przecież tylko od nas zależy czy wypełnimy dni szczyptą magii, okruchami szczęścia i gestami otulającymi dobrem. Małe czary to ciepła, optymistyczna, pełna nadziei historia, która wydobywa na światło dzienne nasze wewnętrzne dziecko i porywa w wir przygody. Serdecznie polecam.

http://tylkoskonczerozdzial.blogspot.com/2018/06/mae-czary-magdalena-fabich.html

"Małe czary", to fantastyczna książka, w której poprzez historię Brandona i jego rodziny, autorka pokazuje, dlaczego bajki są tak ważne. Przekaz ten kieruje nie tylko do dzieci, ale także (a może i w szczególności) do dorosłych, rodziców. Dorośli bowiem, często popełniają ten błąd, że zabraniają dzieciom marzyć, mówiąc, że bajki są nieprawdą. Być może robią to nawet nieświadomie, jednak zdarza się, że zabijają w nich możliwość fantazji i tę bezwarunkową miłość do bajek i baśni. To wielki błąd i to właśnie między wierszami, w moim odczuciu, chce nam rodzicom przekazać autorka. W książce znajdziemy wiele pięknych opisów, które mówią o tym, jaką wartość niosą ze sobą bajki, jaką rolę odgrywają w życiu dziecka. Barwne ilustracje Karoliny Kucharskiej dopełniają szczegółu, idealnie komponując się z treścią. Cieszę się, że we mnie nadal żyje dziecko, ponieważ dzięki temu dostrzegam piękno bajek i baśni, rozumiem ich przesłanie oraz dostrzegam wielką moc. Ani myślę rezygnować z ich lektury, nie mam też zamiaru zniechęcać do tego moje dziecko. To przepiękna książka, którą koniecznie powinni przeczytać także dorośli. Wspaniała lektura na wakacyjne dni. Polecam serdecznie!