"Magnaci. Ostatni polski król" jest bardzo pokaźnym grubaskiem. Czy warto ocenić go z marszu jako lekturę ciężką z racji ilości stron? Porozmawiajmy o tym. Na początek pomówmy o samym wyglądzie książki. Na okładce znajduje się mężczyzna mający zapewne łączyć w sobie elementy patrioty (z racji biało-czerwonych barw twarzy), króla (korona na głowie), wojownika (broń w rękach), który jest dumny z bycia polakiem i odważnie patrzy ku górze rzucając wyzwanie przeciwnościom. Czy jest to obrazek adekwatny? Myślę, że pasuje on idealnie do wymarzonego wzorca XVIII-wiecznej Polski. Ale czy faktycznie był taki człowiek, który w stopniu godnym reprezentowałby równocześnie wszystkie te trzy role?

Książka rozpoczyna się słowem od autora i jak zwykle nie kwapię się do tego, żeby to słowo przeczytać tak tym razem uznałam, że może być to bardzo istotne. Nie myliłam się. Nie jest to długie wprowadzenie, natomiast porusza bardzo istotne kwestie i tłumaczy punkt widzenia autora oraz powód powstania powieści.

Dzieło pana Przemysława Dębskiego-Sikory jest klasyczną powieścią wielowątkową co przekłada się tutaj tylko i wyłącznie na plus. Jest to powieść o losach XVIII-wiecznej Rzeczpospolitej, w tym szczególnie głównych rodów magnackich, które najbardziej liczyły się na arenie polityczno-kulturalnej tamtych czasów. Autor w wypowiedziach bohaterów używa języka stylizowanego na ówczesną polszczyznę, co mogłoby nie być do końca zrozumiałe gdyby czytelnik nie został zaopatrzony w przypisy i bibliografię. Bardzo lubię i cenię powieści historyczne ale nie pomyślałabym nigdy, że zaangażuję się emocjonalnie w losy przodków i że z wypiekami na twarzy będę odkrywała kolejne fragmenty ich historii. Pewne najbardziej znane i charakterystyczne wydarzenia historyczne zostały opisane tutaj w taki sposób, że ciężko będzie patrzeć już na nie jak do tej pory. Czytelnik, który zna suche fakty z historii Polski, dostając je opisane z uwzględnieniem motywacji, przeżyć i przemyśleń bohaterów - może radykalnie zmienić swój punkt widzenia. Co tak naprawdę jest największą siłą napędową machiny dziejów? Chęć władzy czy chęć kochania? A może tak naprawdę oba te elementy...? Jedno jest pewne. Będąc polakiem tę książkę niemalże koniecznie trzeba przeczytać. To dzieło literackie jest piękne, emocjonalne i idealnie wysmakowane. Dobrze jest mieć wgląd w historię z równoczesnym zastanowieniem się nad faktycznymi pobudkami, które kierowały wtedy głównymi osobami decyzyjnymi państwa. Jestem bardzo szczęśliwa, że mogłam przeczytać tę książkę i z czystym sercem mogę polecić ją każdemu polakowi.

www.ksiazkomania17.blogspot.com