Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. Każdy się czymś wyróżniał i potrafił zaskoczyć swoim postępowaniem. Klimat panujący w tej książce bardzo zachęcał do jej dalszego czytania. Czasami co prawda miałam wrażenie że gubię się w wątkach ale nie miało to większego znaczenia dla ogólnokształtu książki. Ta książka łączy magię i przygodę w jedną historię. Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Z każdą stroną odkrywamy kolejny sekret i koleją tajemnicę. Porusza również ważne tematy m.in LGBT.
Ocena

Charlotte niebawem zaczyna naukę w nowej szkole w Hiszpanii, z czego jest bardzo zadowolona. Podróż nie przebiega bezproblemowo, na dodatek dziewczyna nie jest dowieziona pod internat, w którym ma mieszkać i tylko dzięki pomocy pewnego chłopaka dociera na miejsce. Jest zmęczona, zła, a jednocześnie ciekawa co ją czeka w nowym miejscu.
Nastolatka dość szybko poznaje nowych ludzi i się zaprzyjaźnia. Niestety ma dar pakowania się w kłopoty, czasem niemałe. Pewnego dnia zostaje ugryziona przez wilkołaka i musi dołączyć do stada, w którym samiec alfa nie jest miły i uczynny. Zaraz po przemianie dostaje niełatwe zadanie odnalezienia artefaktów niezbędne do magicznego rytuału wskrzeszenia. Nie może odmówić, pomimo że zadanie wydaje się niewykonalne. Na szczęście nowi przyjaciele zamierzają jej pomóc. Charlotte zaczyna odkrywać tajemnice i intrygi, a świat, do którego trafia, okazuje się zupełnie inny, niż myślała. Czy sobie poradzi w nowej rzeczywistości? Czy odnajdzie artefakty? Jakie tajemnice odkryje?

Książka jest z gatunku literatura młodzieżowa, dlatego czytała ją Amelka i jej się bardzo podobała. Historia ciekawa i wciągająca, pełna magi i wilkołaków. Akcja toczy się dość szybko, jest pełna niebanalnych zwrotów.

Bohaterowie dość ciekawi zarówno ci pierwszoplanowi, jak i pozostali. Córka polubiła główną bohaterkę, którą uważa za miłą i przyjacielską.

„Krzyk księżyca. Część I: Wskrzeszenie” to ciekawa książka młodzieżowa. Córce się bardzo podobała i z niecierpliwością czeka na tom drugi. Polecamy.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/06/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-krzyk.html

Pełnia księżyca...
Dla przeciętnego człowieka to nic nadzwyczajnego - naturalna kolej rzeczy. Mało kto jednak wie, że ta konkretna faza księżyca jest w stanie w pewien sposób wpłynąć na nasze życie.
Juz od wieków wierzono w to, że może ona mieć kluczowy wpływ w trakcie leczenia. Także współczesne badania temu nie przeczą. Udowodniono, że podczas pełni człowiek może stać się nerwowy i bardziej skłonny do wybuchu czy też agresji.

Jednak, gdy my sobie spokojnie śpimy przewaga nad światem spoczywa na kimś innym. Istot tych nie da się powstrzymać. Atakują wszystko i wszystkich. Stań im na drodze, a na pewno nie wyjdziesz z tego żywy - wilkołaki...

Oliwia Stój w swojej książce pod tytułem "Krzyk księżyca" ( część I - Wskrzeszenie) przedstawia nam swoją wizję jeśli chodzi o ten tajemniczy, wilkołaczy świat, który niekiedy ingeruje też w nasz świat.

Charlotte rozpoczyna naukę w nowej szkole w Hiszpanii. Już na samym początku spotyka się z nieco dziwnym człowiekiem, który chce opowiedzieć jej legendę o wilkołakach i czarodziejach. Nastolatka uznając go za szaleńca, nie bierze niczego na poważnie.
Wszystko się zmienia, gdy dziewczyna zostaje ugryziona. Teraz już nie ma wyboru. Musi stanąć na przeciw wielu niebezpieczeństw i zagadek. Ma przed sobą misję...

Na samym początku muszę przyznać, że książka bardzo mi się podobała. Czytało się ją niezwykle szybko i lekko. Ani na moment nie czułam się znudzona. Ciągłe zwroty akcji i nowe wydarzenia sprawiały, że nie byłam w stanie się od niej oderwać.
Warto zaznaczyć, że jest to debiutancka powieść Oliwii Stój, co również zasługuje na pochwałę.

Jeśli chodzi o bohaterów, to było ich dość dużo. Każdy z nich był jednak na tyle barwny i charakterystyczny, że nie miałam problemu z ich zapamiętaniem i rozpoznaniem na dalszych stronach książki. To bardzo ważne, aby każda z postaci się czymś wyróżniała. Dzięki temu czytelnik nie ma problemu i nie musi martwić się, że się zwyczajnie pogubi.

Główna bohaterka - Charlotte, to zwyczajna nastolatka. Niestety los stawia przed nią niezwykle trudną przeszkodę do pokonania. Dziewczyna musi mieć bardzo dużo siły, by sprostać temu, co ją spotyka. Nie jest na to gotowa, ale wie, że nie ma wyboru. Musi sobie poradzić, bo to właśnie od niej zależy życie bardzo wielu ludzi.

Świat ludzi, wilkołaków i czarownic jest tutaj bardzo ciekawie przedstawiony. Wątek walki o władzę pomiędzy tymi nadnaturalnymi istotami był niezwykle interesujący. Spiski, intrygi i zdrady dodawały jeszcze więcej emocji podczas czytania.

Zwroty akcji to kolejny aspekt, który należałoby omówić. W tej publikacji zdecydowanie ich nie brakuje. Gdy już wydawało się, że wystarczająco dużo się dzieje, to autorka zaskakiwała kolejną niewyjaśnioną sprawą, którą bohaterowie musieli rozwiązać. Jak dla mnie jest to bardzo duży plus.

Szczerze polecam tę książkę każdemu fanowi fantastyki i nie tylko. Jest to literatura młodzieżowa, ale z pewnością zasługuje też na uwagę starszych czytelników.

Z niecierpliwością czekam na kolejną część...

„Krzyk księżyca. Część I: Wskrzeszenie” autorstwa Oliwii Stój to dość dobra młodzieżówka, fantasy.

Dużo akcji i wiele wątków, które bardzo szybko się zmieniają, przez co odrobinę można się pogubić. Zapewniam jednak, że z czasem idzie się do tego przyzwyczaić, przez co łatwiej jest się połapać we wszystkim.

Sama fabuła pełna jest magii, stworzeń z legend, spisków i zdrad. Dostajemy także wątki miłosne, ale są bardziej takim dodatkiem do historii i mnie osobiście to w ogóle nie przeszkadzało.

Co się zaś tyczy bohaterów to, że tak powiem, są to jeszcze takie pisklaki. Ich osobowości i charaktery dopiero się rozwijają, a my właśnie przez to poznajemy ich stopniowo w miarę ich rozwoju. Niestety są też postacie, które giną w tle, ale kto wie, może w późniejszych się to zmieni i autorka poświęci im odrobinę więcej uwagi.

Ogólnie cała ta pozycja nie jest także typową młodzieżówką. Ma, swój własny niepowtarzalny klimat dlatego czytając, nie miałam, wrażenia deja vu jak to niekiedy bywa przy takich pozycjach.

Podsumowując „Krzyk księżyca” to dość dobra książka, choć zdecydowanie są lepsze to i tak dobrze bawiłam się w trakcie czytania.

Nastoletnia Charlotte przyjeżdża do gorącej i nie zawsze przyjaznej Hiszpanii. Próbuje dotrzeć do internatu, w którym będzie miała możliwość podszlifowania języka.
Już pierwszego dnia na obcej ziemi, słyszy legendy o wilkołakach grasujących w pobliskich lasach.
Nieprzejęta wierzeniami dziewczyna, skupia się na poznawaniu przyjaciół w szkole.
Niestety niedługo później zostaje wywabiona podstępem do lasu i brutalnie zaatakowana i ugryziona przez wilkołaka. Od tej pory będzie musiała przestrzegać zasad i wypełniać rozkazy dowódcy stada.

Nie sposób odczuć, że książkę napisała polska autorka. Gdybym nie spojrzała na imię i nazwisko na okładce, nigdy bym nie zgadła. Imiona bohaterów są obcojęzyczne, a hiszpańska miejscowość ujmująca.
Ciekawy pomysł na fabułę, który został zgrabnie zrealizowany.
Bohaterowie to młodzi, nie zawsze postępujący w logiczny sposób ludzie.
Oprócz akcji, magicznych stworzeń, znajdziemy tutaj trochę nastoletnich fascynacji miłosnych. Wątek z wilkołakami bardzo udany.

Na dodatek jest to pierwszy tom serii.
Książka spodoba się zwłaszcza fanom młodzieżówek.

"Krzyk księżyca" to debiut Oliwii - młodej Autorki. Jest to dynamicznie napisana młodzieżówka, która może się podobać nastoletnim Czytelnikom. Samą książkę czytało się dobrze. Jest napisana prostym językiem, choć zdarzyły się małe błędy językowe czy literówki. Miejscem akcji jest Hiszpania. Internat położony jest w lesie niedaleko jakiegoś miasteczka - jakiego? tego nie wiem - nie było wspomniane. Brakowało mi mapki. W takich książkach jest ona potrzebna. Pomysł na fabułę jest interesujący. W nastoletnim życiu czytałam dużo książek na temat wampiryzmu, ale nigdy nie sięgnęłam po książkę, w której pierwsze skrzypce grają wilkołaki. Jest to dla mnie nowość i to całkiem fajna. W książce mamy również czarodziejów, strażników czasu oraz łowców, którzy nie pałają miłością do wilkołaków.

Co do samych bohaterów? Niestety mamy ich za dużo. Główna bohaterka jest całkiem spoko postacią, można ją polubić. Natomiast jej nowa przyjaciółka - Clarisa - była strasznie irytująca. Postaci mogę podzielić na tych których polubiłam jak i na tych, którzy byli totalnie zbędni. Brakowało mi trochę poznania tej złej strony. Tego całego Alfy watahy - Daniela jak i głównego czarodzieja, a zarazem pana internatu - Jorge.

Jak wspominałam akcja jest od samego początku. Głównym wątkiem jest wskrzeszenie dwóch postaci. Młodzi ludzie nie chcą do tego dopuścić. Ponadto mamy światło w tunelu dla ludzi, którzy zostali zmienieni w wilkołaków. Mamy tutaj wiele tajemnic, wiele intryg czy zabaw czasem. Prócz narastającej walki dobrych sił z siłami zła, mamy tutaj również wątki miłosne. Autorka pokazała, że miłość może powstać między bestiami. Człowiek może pokochać monstrum i odwrotnie. Do tego nie bała się opisać miłości między mężczyznami. Tak, mamy tutaj wątek LGBT, który w ogóle nie przeszkadza. Pokazuje właśnie siłę miłości. A zakończenie wbiło mnie po prostu w fotel. Nie liczyłam na taki fortel. Byłam zaskoczona w pozytywnym sensie. Bardzo sprytne zagranie Autorki, dające fajne pole do popisu w drugiej części tej historii.

Młodzieży, jeśli lubicie klimaty rodem ze Zmierzchu czy Pamiętników Wampirów, to ta seria będzie również dla Was. To całkiem nowy świat, w którym między sobą walczą o władzę czarodzieje z wilkołakami.