www.ksiazkoholiczka94.blogspot.com

"Inseminarium duchowne" to trzecia, po "Opowiadaniach bałkańskich i innych" "Afrykańskich i innych zmyśleniach" książka Zbigniewa Sawickiego, jednak dla mnie było to pierwsze spotkanie z jego twórczością. Rzadko sięgam po zbiory opowiadań, wolę raczej powieści, jednak w tym przypadku wyjątkowo zaciekawił mnie opis, zapowiadający klasyczne tematy, podane w niesztampowy sposób i w zasadzie właśnie to dostałam, choć w formie, której się nie spodziewałam.
Autor porusza tematy oczywiste, takie jak: śmierć, starość, przemijanie, wiara, erotyzm, jednak przedstawia je w bardzo niespotykany, budzący kontrowersje sposób i zdecydowanie nie jest to pozycja dla osób pruderyjnych, gdyż Zbigniew Sawicki nie uznaje tematów tabu i mimo, że porusza tematy ważne i często dość podniosłe, to zupełnie odziera je ze sfery sacrum, pokazując tym samym czystą, brzydką prawdę o społeczeństwie.

W opowiadaniach znajdziemy też sporo odwołań do obecnej sytuacji społeczno-politycznej, co osobiście bardzo przypadło mi do gustu i nieco sprowadziło na ziemię całą treść, która momentami oscylowała na granicy absurdu.
"Inseminarium duchowne" zbiór opowiadań na oczywiste tematy, napisanych w nieoczywisty sposób: budzący kontrowersje, pokazujący bolesną prawdę o naszym społeczeństwie, ukazujący ludzką hipokryzję, nietolerancję, dziwnie rozumianą wiarę pełną uprzedzeń i szereg innych, mniejszych bądź większych, ludzkich ułomności. To książka trudna, wymagająca, ale zdecydowanie warta uwagi, dlatego też mam nadzieję, że wyraźnie zaznaczy swoją obecność wśród tegorocznych premier...