Poezję Alicji Koprowskiej zawartą w tomie „Głosy i szepty” charakteryzują niezwykła zdolność do ożywiania rzeczy przebrzmiałych – co powoduje, że mamy wrażenie, iż stajemy i na nowo uczestniczymy w tych wydarzeniach – oraz niezwykła wrażliwość na otaczających ludzi. Utwory pisane wierszem różewiczowskim podejmują wiele tematów: wątki biblijne, mitologiczne, literackie, rodzinne czy opisy świata przyrody z perspektywy rośliny…

Motywem powracającym w większości wierszy jest jednak przemijanie, rozważane pod różnym kątem. Codziennie bezszelestnie opadają kartki z kalendarza / czas wytrwale robi to, co do niego należy / z właściwą sobie obojętnością i rutyną / nieustannie płynie ruchem jednostajnym / bardzo przyspieszonym. W innym wierszu podmiot liryczny zdaje się pytać: Czy potrzebnie tak się spieszymy? Czy nie umyka nam to, co najważniejsze? Rozlicza się z przeszłością, z utratą bliskich. Ma jednak świadomość, że to, co naprawdę najważniejsze, pozostanie na zawsze: pod ciekawskim okularem / kosmicznego mikroskopu / już widzę / już wiem / co było ulotne / ulotniło się / co było skałą / zostało.

• Rodzaj literatury: Poezja
• Wydawca: Poesis, 2024
• Format: 121x195
• Wydanie: Pierwsze
• Liczba stron: 88
• ISBN: 978-83-8373-312-8

Ta publikacja nie została jeszcze zrecenzowana.

Napisz pierwszą recenzję