Letnia okładka zachęca do lektury w inną niż aktualna pora roku, ale to doskonały przykład na to, że nie powinniśmy oceniać książki po jej wizualnie oprawie. Chodzi o to, że "Czerwony żuraw" opowiada historię, która trafi do czytelnika niezależnie od pory roku i otuli go ciepłem niczym ulubiony kocyk zimą czy promienie słońca latem.

Sara Pawlikowska zabiera nas w urocza podróż, w głąb serca głównej bohaterki. prezentuje opowieść o miłości, wyzwaniach dnia codziennego oraz o przeznaczeniu, które wydaje się być zapisane na kartach naszych indywidualnych powieści jeszcze przed naszym urodzeniem. Autorka w prostych choć bardzo trafnych słowach oddaje prozę życia i pozwala utożsamić się ze swoją bohaterką.

Anastazja, studentka biologii, ma wszystko co niezbędne, by czuć się w pełni szczęśliwą. Ma u swojego boku wspierającą rodzinę, związek z ukochanym rozwija się w dobrą stronę a sport jest jej pasją pozwalającą rozwijać się wewnętrznie. Jednak gdy Maciek postanawia zrobić ostateczny krok i oświadcza się Anastazji - ta nie przyjmuje jego propozycji. Dziewczyna czuje, że to nie czas i miejsce a ona sama jeszcze siebie nie odkryła. Szuka więc swojego miejsca w świecie i wywraca swoje życie do góry nogami, ale czy czasem każdy z nas tego nie potrzebuje?

Bardzo łatwo jest się utożsamić z losami Anastazji, ponieważ albo przeżyliśmy coś podobnego, albo jesteśmy w trakcie. Kto z nas w wieku studenckim nie czuł potrzeby zmian, świeżości, odkrywania siebie? Nie dla wszystkich to dobry moment na zakładanie rodziny tylko właśnie krok ku potrzebnym zmianom. Na podstawie lekkiej, przyjemnej i bardzo sympatycznej lektury autorka poruszyła temat własnej tożsamości i życiowych wyborów pokazując, że miłość czeka za rogiem a życie pisze własne scenariusze, więc nie powinnyśmy zamykać się jedynie na to co jest tu i teraz.

Z zaskoczeniem muszę zauważyć, że bardzo podobała mi się lektura "Czerwonego żurawia". Pojawiło się kilka nieścisłości w fabule, kilka błędów czy mniej ciekawych momentów, ale jak na debiut uznaję, że jest to naprawdę kawał dobrej, wartościowej historii. Szczere emocje oraz sympatyczna bohaterka prowadzą nas przez opowieść z życia wziętą, która dla jednych będzie przypomnieniem przeszłości a dla drugich subtelnym bodźcem do zmian.

Czerwony żuraw to książka niezwykle ciepła i relaksująca. Odpoczęłam przy niej, oderwałam się od szarej rzeczywistości i zanurzyłam się w fikcyjny świat. To było tak przyjemne, że z pewnością wrócę do niej jeszcze.

IG: Czytomanka

Anastazja ma w życiu to, o czym wielu może tylko marzyć. Studiuje, uprawia sport, który jest jej pasją, ma wsparcie w rodzinie, przyjaciołach, jest kochana przez chłopaka, z którym jest już długi czas. Ona jednak nie jest szczęśliwa i tak naprawdę sama nie do końca wie dlaczego. Początkiem zmian są oświadczyny Maćka, które nie tylko odrzuca, ale również kończy związek. Młoda kobieta czuje się zagubiona, wręcz osaczona, boi się zatracić siebie. Tylko czy aby ma racje? Czy te zmiany będą dla niej dobre? Czy odnajdzie siebie?

Niestety nie będą ukrywać, że moim faworytem ta książka nie została. Mam co do niej trochę mieszane uczucia. Z jednej strony nie była zła, czytało się dość szybko i zaciekawiła mnie na tyle, że przeczytałam całą. Jednak z drugiej strony nie zachwyciła mnie, nie czułam, że muszę ją przeczytać już, nie byłam na tyle ciekawa zakończenia, aby nie być w stanie książki odłożyć choćby na chwilę.

Główną bohaterką jest młoda dziewczyna, która tak naprawdę sama nie wie, czego chce. Gubi się we własnych uczuciach i pragnieniach czym rani nie tylko siebie, ale i mężczyznę, dla którego bardzo dużo znaczy. Niestety nie polubiłam Anastazji, według mnie zachowywała się niedojrzale, wręcz egoistycznie.

„Czerwony żuraw” to książka, której ani nie polecę, ani nie odradzę. Mnie nie zachwyciła, ale również nie żałuje jej przeczytania.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/12/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt_29.html