POST RECENZENCKI
współpraca Recenzencka @wydawnictwo_zaczytani
@wydawnictwo_novaeres
A:@milena.k00
W:@wydawnictwo_novaeres


Witajcie Moliki ,mam dla was super historię, która trzyma w napięciu od początku do końca....

Kto czytał pierwszy tom ten wie jak zakończyła się historia Leny , Natana, Adriana i paczki przyjaciół...
Lena zniknęła... zdążyła napisać tylko wiadomość, że ktoś jest jej w mieszkaniu, po czym...zniknęła
Jej ukochany przyjaciel zostaje bestialsko zamordowany, dziewczyna przebywa nie wiadomo gdzie, wszyscy szaleją z niepokoju i do akcji wkracza policja... Zrozpaczona Kamila , czyli siostra naszej bohaterki postanawia zawsze cenę odnaleźć Lenę. Do akcji poszukiwawczej dołącza również Natan , który nadal kocha swoją byłą już dziewczynę...
Jest też Adrian, który nie potrafi przestać kochać Leny ,mimo że wie że nic ich tak naprawdę nie może połączyć...
Tutaj od razu trzeba powiedzieć , że wątek romantyczny został zepchnięty na dalszy plan , a na sam przód wysuwa się mocna zawiła intryga oraz śledztwo zaginionej Leny. Mam wrażenie ,że autorka zrobiła bardzo duży krok milowy w pisaniu tej książki , ponieważ już zawiera dużo mniej zbędnych opisów, bardziej rzeczowe aspekty ...
Jednakże mimo iż poszukiwanie Leny ciągnie się praktycznie przez całą książkę i już pewnych momentach masz wrażenie że coś zaczyna się dziać więcej , a jednak nadal zagadka pozostaje nierozwiązana ,to dodaje smaczków i pikanterii....Nie myślcie że to koniec, kiedy już dowiemy się kto naprawdę stoi za porwaniem Leny , kto wysyłał jej pogróżki, autorka rzuca kolejny plot Twist , który powoduje kolejny mętlik w głowie ...historia jest pełna napięcia, emocji , pełna intryg i to wszystko jest zamknięte w 300 stronach książki .... Niestety minusem dla mnie jest to , że autorka ten tom postanowiła również zakończyć w bardzo specyficzny sposób dla czytelnika ...ponieważ zostawia nam kolejny raz niedosyt ,ale już wiem ,że będzie niedługo, więc wybaczam
..
Kiedy będzie trzeci ?? Czy miłość Leny i Natana zwycięży ??Czy Adrian i jego przeszłość , która w tym tomie wyjdzie na jaw zda sobie sprawę ,, że Lena może być tylko jego przyjaciółką??
Czytajcie bo jest Moc

*współpraca reklamowa z Mileną Kwiatkowską i Wydawnictwem Novae Res*

Drugi tom serii, ale jakże różniący się od pierwszej części, powiem szczerze, że takiego obrotu spraw się nie spodziewałam, nie mniej jestem pozytywnie zaskoczona. W tej części kontynuujemy wątki z pierwszego tomu, jednak fabuła skupia się raczej na wątkach akcji, manipulacji, może i nawet lekkiej sensacji, oczywiście dużą wagę mają tutaj także emocje, ale jednocześnie wątki romantyczne zostały nieco zepchnięte na dalszy plan.

Lena zaginęła, zdążyła napisać tylko jedną wiadomość, po czym przepadła. Jej przyjaciele, a nawet siostra, z którą żyły w napiętych stosunkach odchodzą od zmysłów i mocno angażują się w akcję poszukiwawczą. Najbardziej zaangażowany wydaje się Adrian, który wciąż wierzy, że pomiędzy nim i Leną może być coś więcej niż tylko przyjaźń. Nieoczekiwanie dla wszystkich do akcji wkracza również Natan, który pomimo niedawnego rozstania jest zdeterminowany, żeby odzyskać kobietę, na której mu zależy.

Jak wspomniałam na początku ta książka niemal diametralnie różni się od poprzedniczki. Po pierwsze gabarytowo, niby jest ona cieńsza, jednak ja mam wrażenie, że jest treściwsza, dzieje się sporo, ale fabuła skupia się na kilku kluczowych wątkach, a co najlepsze niemal przez całą powieść towarzyszy uczucie niepewności i napięcia, czy wszytko skończy się dobrze. Kolejna różnica oparta jest na wątkach, gdzie poprzednio fabuła skupiała się na romansie, z domieszką miłosnego trójkąta, tutaj skupia się na wątkach akcji i sensacji, mamy zaginięcie, które okazuje się porwaniem, do tego akcja poszukiwawcza, pojawiają się motywy choroby psychicznej, waśni rodzinnych, manipulacji, intrygi, czy lekkiej sensacji. Wachlarz motywów jest szeroki i bardzo ciekawy, naprawdę nie spodziewałam się aż takiej mieszanki, nie mniej jestem nią zachwycona.

Natomiast jeśli chodzi o romans, to wątki romantyczne schodzą na dalszy plan, ale są w jakimś stopniu obecne, wyraźnie rysuje się motyw miłosnego trójkąta i rywalizacji kogucików, że tak to nazwę kolokwialnie. Autorka wykorzystała zaginięcie Leny do wielu wyjaśnień, przez co choć relacje nie posuwają się do przodu, to możemy wiele z nich lepiej zrozumieć, ale też wciąż nie możemy być pewni jak ostatecznie się to wszytko skończy. Na koniec nie dostajemy jednak wszystkich odpowiedzi, a historia kończy się z hukiem, to zakończenie może konkretnie podnieść ciśnienie.

To kolejna książka, którą śmiało mogę nazwać nieodkładalną, czytała się sama, wciągnęła mnie już od pierwszej strony, było ciekawie, intensywnie, pojawiło się napięcie i niepewność odnośnie dalszych wydarzeń. Książka ma niecałe 300 stron więc śmiało można ją przeczytać w parę godzin, a wartka i dynamiczna akcja jeszcze mocniej wpływają na szybkość czytania. Ja jestem szczerze zachwycona, bardzo mi się podobało, może nawet nieco bardziej niż w przypadku pierwszego tomu, ale ja bardzo lubię wszelkie afery i dramaty, a tutaj naprawdę było ich całkiem sporo. Ja szczerze polecam i zachęcam do zapoznania się z serią, i to koniecznie od początku, bo żeby ogarnąć co się tutaj dzieje, trzeba wiedzieć co wydarzyło się wcześniej, bo niemal wszystkie wątki są kontynuowane. Ja już z niecierpliwością wyczekuję kolejnej części, oby pojawiła się szybko.

„Są na tym świecie rzeczy, w które warto wierzyć”.

Niektóre książki zostawiają nas z pytaniami, inne z niedosytem, w emocjonalnym zawieszeniu i głową pełną domysłów. Tak właśnie skończyła się pierwsza część cyklu „Sinusoida serc” - „Przetłumacz mnie”. Nie mogę za dużo opowiedzieć o fabule drugiej odsłony tej historii pt.: „Chroń mnie”, gdyż dla tych osób, które w zeszłym roku poznały jej początek, na pewno nie mogły doczekać się kontynuacji. Ja, na szczęście, miałam obie części od razu, więc ominął mnie etap oczekiwania, ale nie ominął etap niepokoju, gdyż nie miałam pojęcie, jak autorka poprowadzi dalej swoją opowieść.
Z opisu zamieszczonego na okładce drugiego tomu wiadomo tylko, że Lena zniknęła. Tuż przed tym zdążyła wysłać jedną, krótką wiadomość: „Ktoś jest w moim mieszkaniu.” Potem zapadła cisza. Żadnych śladów, żadnych wskazówek. Tylko rosnący niepokój i przerażenie.

Kamila, siostra Leny - rozdarta między strachem a determinacją, postanawia zrobić wszystko, by odnaleźć zaginioną. Do poszukiwań dołącza Natan Zawadzki, ale również Adrian, który od lat darzy Lenę głębokim uczuciem. Choć napięcie między nimi jest wyczuwalne, rywalizacja ustępuje miejsca wspólnemu celowi — odnalezieniu kobiety, która dla obu znaczy więcej, niż są w stanie przyznać. Jednak w atmosferze niepewności i lęku trudno o pełne zaufanie. Każdy może mieć coś do ukrycia. Każdy może być podejrzany. Z każdą godziną nadzieja słabnie, a rozpacz zaczyna dominować. Tajemnice wychodzą na jaw, relacje zostają wystawione na próbę, a cienka granica między miłością, obsesją i zdradą zaczyna się zacierać.

„Chroń mnie” to kontynuacja, w której emocje buzują od początku. Ta część jest lepsza, bardziej dojrzała i dopracowana, bardziej dynamiczna i naładowana napięciem. Inny jest też sposób prowadzenia fabuły, bo o wydarzeniach opowiada większa ilość osób, więc mamy pełniejszy obraz wydarzeń. Zdarzają się jeszcze określenia osób poprzez kolor włosów lub oczu, ale jest już tego typu zabiegów mniej, więc i opowieść jest bardziej uporządkowana i wciąga nas w wir wydarzeń od pierwszych stron.

Pani Milena Kwiatkowska udowadnia, że nawet w gatunku tak często schematycznym jak romans, można znaleźć przestrzeń, która może być poprowadzona w nowy, świeży sposób. Utwierdza nas tym, w powieści „Chroń mnie”, która jest bardziej emocjonalna, gdyż mocno rozbudowany został charakter kryminalno-sensacyjny, spychając element romansu na drugi plan. Do głosu dochodzą osoby, które wcześniej nie zdradzały swoich myśli bezpośrednio, a jedną z nich jest Konrad Chaber z wydziału dochodzeniowo-śledczego, który aktywnie prowadzi śledztwo związane z wydarzeniami z pierwszego tomu. (I tu jedna moja uwaga: Konrad Chaber na początku miał nazwisko Kmiecik, ale potem już przez cały czas funkcjonuje pod tym pierwszym mianem.)

„Chroń mnie” to opowieść, która nie daje chwili wytchnienia. Milena Kwiatkowska z precyzją i wyczuciem emocji prowadzi czytelnika przez historię pełną niepokoju, napięcia i skrajnych uczuć. Tu nie ma miejsca na przedłużające się sytuacje i zbędne opisy. Fabuła pulsuje intensywnością, a wielowarstwowa narracja odsłania coraz to nowe oblicza bohaterów, ich motywacji i sekretów. To psychologiczna gra, w której miłość miesza się z lękiem, a lojalność z podejrzeniem.

Autorka pisze o tym wszystkim z lekkością, ale nie unika trudnych tematów, dogłębnie wnikając w każdą postać. Prowadzi czytelnika przez labirynt uczuć, w którym każde zakręcenie fabuły odsłania nową warstwę ludzkiej psychiki. Opisy odczuwanych przez bohaterów emocji są wyraźnie nakreślone, rozłożone na czynniki pierwsze i pozwalające nam dogłębnie przeżywać kolejne wydarzenia. Emocje nie są tu dodatkiem, lecz siłą napędową - niczym fala, która porywa, wciąga i nie pozwala się zatrzymać. Dialogi brzmią naturalnie, reakcje bohaterów są przekonujące, a napięcie budowane jest nie tylko przez wydarzenia, ale przez to, co niewypowiedziane.

Zbliżając się do finału książki „Chroń mnie” można mieć wrażenie, że poznamy już ostateczne rozwiązanie. Jednak ponownie autorka zrzuca nam kolejną emocjonalną bombę - pełną napięcia, zaskoczeń i niedopowiedzeń, zostawiając w momencie, który wydaje się już wyjaśniać niektóre sprawy, ale jednak nadal nie wszystko jest wiadome. Niestety, tym razem muszę poczekać na część trzecią, z niepokojem snując domysły, co jeszcze wymyśli autorka, by wbić mnie w emocjonalny fotel.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Novae Res

Oczywiście po raz kolejny sięgnęłam po książkę, która jest… drugim tomem serii. To już chyba moja tradycja – zaczynać nie od początku.
Macie tak samo?

Na szczęście w tym przypadku nie było to dużym problemem, ponieważ w fabule znalazło się sporo nawiązań do części pierwszej. Dzięki temu dość szybko połapałam się w relacjach i powiązaniach między bohaterami, chociaż czuję, że pewne emocje i niuanse byłyby dla mnie bardziej wyraziste, gdybym znała wcześniejsze wydarzenia.

Fabuła rozpoczyna się od dramatycznego momentu – Lena Lasota zostaje porwana. Kamila, Natan, Adrian oraz ich paczka przyjaciół angażują się w poszukiwania i starają się zrobić wszystko, by odnaleźć dziewczynę. Policyjne śledztwo odkrywa kolejne niepokojące tropy, które tylko potwierdzają, że Lena znalazła się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Nie zdradzę jednak więcej szczegółów, by nie odbierać Wam przyjemności z samodzielnego odkrywania tej historii – zwłaszcza tym, którzy nie sięgnęli jeszcze po tom pierwszy. Napiszę jedynie tyle: jeśli chcecie dowiedzieć się, jak potoczą się losy Leny, Natana i… Adriana, koniecznie sięgnijcie po tę część.

Akcja książki jest dynamiczna, pełna napięcia i emocji. Atmosfera między bohaterami gęstnieje z każdą stroną, a relacje stają się coraz bardziej skomplikowane. Lena przeżywa prawdziwe chwile grozy, które na długo odcisną piętno na jej psychice. To doświadczenie czyni ją dojrzalszą i silniejszą, co było dla mnie bardzo ciekawym wątkiem. Szczególnie przypadł mi do gustu element kryminalny i thrillerowy – te fragmenty trzymają w napięciu i nadają historii mój ulubiony klimat.

Z bohaterów najbardziej polubiłam Natana – pokazał się z bardzo pozytywnej strony. Okazał się odpowiedzialny, dojrzały i troskliwy – prawdziwy rycerz na białym koniu. Do Leny i Adriana mam jednak bardziej mieszane uczucia. Być może wynika to z faktu, że nie znam jeszcze dokładnie ich wcześniejszych losów, dlatego na pewno nadrobię część pierwszą, by lepiej zrozumieć ich zachowania.

Lekturę pochłonęłam dosłownie w jeden wieczór. Styl autorki jest lekki i przyjemny, a książkę czyta się płynnie i szybko. Polecam jednak zacząć od tomu pierwszego – wówczas fabuła i emocje między bohaterami będą bardziej czytelne i pełniejsze.

Na uwagę zasługuje także zakończenie, które pozostawia sporo niedopowiedzeń i wyraźnie sugeruje, że pojawi się kontynuacja. Fani tej historii mają więc na co czekać!

Jedyny element, który momentami mi przeszkadzał, to chaotyczne przeskoki czasowe. Były one nieco dezorientujące, ale biorąc pod uwagę, że seria „Sinusoida serc” to debiut literacki autorki, tym razem przymknęłam na to oko.

Podsumowując – to emocjonująca książka ze skomplikowanym wątkiem romantycznym. Zaopatrzcie się więc w kubek herbaty, zawińcie się w koc i dajcie się porwać fabule.