Polecam!
Bardzo dobrze się czyta. Ciekawie napisana, trzyma w napięciu do końca.

Piotrze dlaczego nie mogłam wcześniej przeczytać Twojej książki?. Temat, który poruszasz jest mi bliski, sposób, w jaki go przedstawiłeś niespotykany. Relacje dwóch rodzin na przestrzeni kilkudziesięciu lat, od Wołynia, po Ziemie Odzyskane, wplecione w lokalną rzeczywistość poruszają. Wiesz o czym piszesz, czytając zadajesz sobie pytanie, co ja bym zrobił. Faktycznie miałeś problem.

Wyjątkowe spojrzenie na relacje polsko-ukraińskie oczyma byłego policjanta. Poznajemy losy rodziny Zielińskich i Sobczuków złączone tragicznymi, nierozerwalnymi związkami. Dla mnie to książka o sile kobiecej natury, o wyborach za które płacimy my i nasi najbliżsi. Opowieść nieprawdopodobna, jednakże "lekkość pióra" i "życiowa mądrość" autora sprawia, że wszystko i wszędzie jest możliwe. Książka wciąga czytelnika od pierwszego rozdziału, a zakończenie, musisz przeczytać.

Zwykle bardzo ciekawią mnie książki o tematyce wojennej. Również w tym przypadku nie zawiodłam się. Początkowo cała fabuła wydawała mi się nieco skomplikowana. Mnóstwo faktów, nazwisk, miejsc, wydarzeń z przeszłości... No, ale później oczywiście połapałam się w tym wszystkim i przepadłam do reszty. Tak mi się spodobała ta książka.
Nawet momentami klimatem przypominała mi trochę 'Okularnika' od Bondy.
Zawsze podziwiam autorów powieści historycznych. Muszą mieć niesamowitą wiedzę z tego zakresu, by nie popełnić żadnej gafy.
Ponadto już sama okładka tej książki zachwyciła mnie totalnie. Urzekły mnie też świetnie napisane postaci o ciekawych i barwnych charakterach. Cała fabuła wydaje się być bardzo spójna i logiczna. Nie nudziłam się przy tej powieści. Aczkolwiek uprzedzam, że wymaga ona pełnego skupienia by nie zgubić wątku. Mnogość postaci i motywów to zdecydowanie atut tej książki.
Oczywiście aspekt historyczny w tej książce to istny majstersztyk. Ta powieść to rozwiązywanie historycznych rodzinnych spraw z przeszłości, gdzie na światło dzienne wychodzą przy okazji różne inne mroczne sekrety. Znajdziemy tu problematykę dotyczącą kresów wschodnich i wpływu dawnych zatargów na współczesność.
Niezwykle ciekawa byłam jak zakończy się 'śledztwo' głównego bohatera i czy postanowi on wyjawić prawdę swojemu przyjacielowi. Mial bowiem niezły dylemat. Posiadał wiedzę, która w znaczny sposób mogła zaważyć na losach rodziny. Powieść cudo! Jestem zachwycona

Zdarzają się w życiu takie wydarzenia, które nie zacierają się z upływem lat. Tragedie, które odbijają się na kolejnych pokoleniach. Często wynikają one z niedopowiedzeń osób, które jedynie marzą, by o nich zapomnieć.

Doskonale są nam znane wydarzenia z roku 1943 na Wołyniu. To na nich autor oparł swoją historię, która w pełni fabularyzowana niesie ze sobą prawdę historyczną. Poznajemy emerytowanego policjanta Piotra, który jadąc do Wrocławia zauważa na poboczu rower i starszą panią, która z niego spadła. Okazuje się, że to dobrze mu znana, babcia jego przyjaciela. Pani Jadwiga w strachu, że nie wróci już ze szpitala opowiada Piotrowi historię sprzed ponad 70 lat, której nie może zabrać ze sobą do grobu, bo historia zatoczyła koło i szczęście jej prawnuczki zależy od tej tajemnicy.

Piotr w związku z wykonywanym wcześniej zawodem podejmuję się podjęcia rozwikłania powiązań pomiędzy zwaśnionymi od lat rodzinami. Nie spodziewa się jak mocno ta historia zaważy na jego życiu.

Nie ma tu dwóch osi fabularnych, bo o wydarzeniach sprzed lat dowiadujemy się z teraźniejszych opowieści osób zaangażowanych w tę sprawę. Autor dość sprawnie przeprowadza nas przez wszystkie wydarzenia i pomijając tematykę to naprawdę bardzo płynnie czyta się tę powieść.

Gdzieś w połowie książki dostajemy jedno z rozwiązań i już wtedy przeczuwałam, że patrząc się na objętość książki wydarzy się coś jeszcze. Nie pomyliłam się i ilość zwrotów akcji w pewnym momencie zaczyna być dość przytłaczająca i trochę denerwująca. Może jakby było ich trochę mniej to bym była bardziej zadowolona, a tak to wyszedł miejscami istny galimatias.

To jest chyba jedyny zarzut z mojej strony. Autor ma bardzo dobre pióro, ale wydaje mi się, że zagmatwanie tej historii było, aż za duże. Moja ocena 7/10.

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo_novaeres

Bestialstwo, odczłowieczenie, uprzedzenia i rozlew krwi - oto jak wygląda codzienność, z którą przyszło mierzyć się ludziom zamieszkującym tereny ogarnięte wojną.
Traumatyczne zdarzenia z przeszłości nie dadzą o sobie zapomnieć, a konsekwencje jakie za sobą niosą, poniosą również obecne pokolenia.
Były policjant, zgłębia historię, w której jedna rozwikłana zagadka, zamiast cokolwiek wyjaśniać, rodzi kolejne pytania.
Piotr sukcesywnie odkrywa tragiczne losy dwóch rodzin i tajemnice polsko-ukraińskich relacji sięgających czasów wojny.
Czy tym razem odkrycie prawdy będzie wyzwalające?
A może wręcz przeciwnie - jej ujawnienie okaże się brzemienne w skutki?

"Cena wyboru" to powieść z elementami historycznymi, przedstawiona z perspektywy emerytowanego policjanta, który w konsekwencji przypadkowych wydarzeń, rozpoczyna własne śledztwo, pod przykrywką stworzenia kroniki Żórawiny.
Wraz z jej mieszkańcami, Piotr, krok po kroku wraca do minionych lat, by rozwikłać skomplikowane losy rodzin Zielińskich i Sobczuków.
W tej historii nic nie jest ani czarne, ani białe. Każda ze stron ma swoje racje, których zawzięcie broni, a wśród jej członków można odnaleźć zarówno ludzi prawych, jak i barbarzyńców, pozbawionych jakichkolwiek zasad moralnych.

Ogromnym plusem tej książki jest temat, którego dotyka autor, jakże bolesny i trudny, a jednocześnie niezwykle ważny.
Ponadto historia wciąga i wymaga skupienia.
Niestety w drugiej połowie kolejne zwroty akcji piętrzą się do tego stopnia, że mogą być dla czytelnika męczące i nużące.
Choć fabuła jest logiczna i płynna, a językowo niczego nie mogę zarzucić, osobiście, kompletnie nie podszedł mi sam styl pisania autora.

Powieść Piotra Lasoty doskonale pokazuje, jak wysoką cenę muszą płacić dzieci i wnuki za przysłaniające rozsądek: chęć zemsty, nienawiść i błędy popełnione przez własnych rodziców i dziadków.

"Zdarzenia z przeszłości określają teraźniejszość. Dawne tajemnice nigdy nie zostaną zapomniane, wpłyną na losy następnych pokoleń."


Bardzo ciężko czytało mi się tę książkę i trwało to dość długo. Po części miało to związek z obecną sytuacją na Ukrainie,a po części z tym,że styl autora nie przypadł mi do gustu. Po opisie spodziewałam się ciekawej historii, niestety po przeczytaniu książki nie mogę tego powiedzieć. Męczyłam się czytając, zabrakło mi tu czegoś. Sam pomysł fajny ale nie do końca wykorzystany. Za dużo zwrotów akcji, ciężko to wszystko było ogarnąć. Do tego pełno różnych ciotek, wujków itd, nie mogłam się połapać kto jest kto.

Moja ocena 6/10

Jeśli książka zawiera fabułę opartą na czasach wojny to nie trzeba mnie namawiać żebym po taką sięgnęła , jest to temat który jest przerabiany przez wielu autorów , a i tak zawsze znajdzie się coś nowego. Tak było właśnie z książką Pana Piotra Lasoty , nie spotkałam podobnej historii i naprawdę bardzo różniła się od tych czytanych do tej pory co daje jej plus za powiew świeżości. Historia sama w sobie jest ciekawa ale zdecydowanie wymaga pełnego skupienia żeby się nie pogubić we wszystkich wydarzeniach. Czułam się trochę zmęczona i przytłoczona ilością zwrotów akcji i jak dla mnie było tego trochę za dużo, nie mam problemów z wielowątkowością w książkach ale tu nie mogłam przez nią przebrnąć zastanawiając się ciągle ile jeszcze ? Historia mogła być mniej zagmatwana , myślę że wtedy dużo lepiej by mi się ją czytało. Uważam , że pomysł autora był naprawdę dobry ale gdzieś po drodze został on zbyt mocno przerysowany.