Młodość rządzi się swoimi prawami. Każdy chyba w młodości chciał spróbować czegoś nowego, zaszaleć, zapalić pierwszego papierosa, spróbować tego co wszyscy już znali. Wkraczanie w dorosłość nie jest prosta. Bo tak na prawdę nie wiemy czego się spodziewać, co nas w tej dorosłości czeka. Nie wiadomo, którą drogą podążyć i gdzie zmierzać. Czasem dobrze się zgubić, by odnaleźć swoje miejsce.

Kilka dni z życia siedemnastoletniego chłopaka, który u progu dorosłości postanawia wybrać się w spontaniczną podróż do Francji. Zostawia za sobą wszystko to, co go przytłaczało, i pozwala się poprowadzić drodze. Tylko on, jego motocykl i zmieniające się jak w kalejdoskopie, zachwycające krajobrazy – czy trzeba czegoś więcej do szczęścia?

Kiedy sięgałam po tę książkę, spodziewałam się typowej młodzieżówki. Młody, siedemnastoletni chłopak, jego typowo młodzieżowe problemy itd. Zupełnie nie spodziewałam się tego co dostałam. Tutaj bohater jest uniwersalny. Niby to nastoletni chłopak, ale w ogóle nie ma nic z nastolatka. Jego myśli i wewnętrzne przeżycia pasują do kogoś starszego. Oczywiście pierwszy seks, wspomnienia dziewczyn, alkohol i udawanie dorosłego, to wszystko się zgadza, ale te dojrzałe myśli już nie. Powieść jest bardzo głęboka. Porusza ważne tematy dotyczące egzystencji ludzkiej. Książka była dla mnie wielkim zaskoczeniem i wciąż jestem pod ogromnym jej wrażeniem.