Odnoszę wrażenie, że coraz mniej osób sięga po Sci-Fi, a ja jestem jedną z nielicznych, które chcą czytać o inteligentnych komputerach przejmujących władzę nad światem lub, jak w tym wypadku, o obcych. Spotkania ludzi z inteligencją pozaziemską uważam za szczególnie wymagający i trudny temat. Niełatwo jest się tu wybić i pokazać coś nowego. A już na pewno trzeba wiedzieć, co i jak pisać. Zachęcona piękną okładką, sięgnęłam po Awensis. I w tym wypadku powiedzenie Nie oceniaj książki po okładce jest idealnym wstępem do recenzji.


Wioletta Formela
Awensis
Novae Res
215 stron

Malina i Andrzej nie mogą mieć dzieci. Mężczyzna wykrada więc z kliniki ginekologicznej nasienie, nie wiedząc, że nie należy ono do człowieka. Malina zachodzi w ciążę, a po trzech miesiącach, przerażona szybko rozwijającym się płodem, rodzi dziecko i zostawia je w szpitalu. Sami trafia do rodziny zastępczej, dorasta i wychodzi za mąż. Pewnego dnia jej przybrana matka porównuje ją do Obcych, których od jakiegoś czasu gości Ziemia. Sami, ciekawa tych istot, postanawia sprawdzić, czy rzeczywiście coś ich łączy.

Fabuła zapowiadała się wręcz arcyciekawie. Autorka miała świetny pomysł i jedynym mankamentem w tym przedsięwzięciu był fakt, że ów pomysł nie został odpowiednio zrealizowany. Opisane powyżej wydarzenia rozgrywają się na zaledwie kilku stronach! Zastraszająca prędkość. I nie jest to bynajmniej mistrzowsko poprowadzona akcja, która wciąga od samego początku. Obecność Obcych na Ziemi została potraktowana jak codzienne wydarzenie i nie sądzę, by czytelnik w jakikolwiek sposób mógł odczuć, że to coś nadzwyczajnego.

Odniosłam wrażenie, że Autorka próbowała stworzyć świat drobiazgowy i rozbudowany, pokazać inną przestrzeń, życie i technologie obcej rasy, ale coś tu zupełnie nie wyszło. Bohaterowie, tak ważni dla każdej powieści, byli do bólu banalni, a nawet posiadali tę dozę irytującej stereotypowości, jaką spotykamy na każdym kroku w książkach młodzieżowych. Gdyby pozwolić wydarzeniom toczyć się w naturalnym tempie i podreperować kulejący styl (a także, niestety, dialogi i kilka innych elementów), książka wypadłaby o wiele lepiej.

Niestety, nic tu nie zostało do końca przemyślane i zdaje się, że pomysł nie odleżał odpowiednio długo, by dojrzeć. Skłamałabym, mówiąc, że to książka warta polecenia. Mam jednak nadzieję, że kolejne pomysły Autorki zostaną lepiej wykorzystane - ten z pewnością miał w sobie odpowiedni potencjał.

[...]

Aż trudno uwierzyć, że ciekawie zapowiadająca się historia może zostać tak zepsuta. A mogło być całkiem inaczej. Mamy tu bowiem nowy obraz obcych. Pięknych. Trzeba przyznać, że rzadko są tak przedstawiani. Autorka ukazała tu także relacje międzygatunkowe, a co z nich wynikło niech na razie pozostanie jednak tajemnicą. Mnie zaintrygowały fragmenty, w których pisarka przybliżała świat Awensis. Niby tak różny, a w sumie jednak zbliżony do naszego. Jak się okazuje nie tak łatwo twórcy wyzbyć się pewnych ograniczeń. Szkoda tylko, że właśnie informacji o innych rasach czy planetach nie ma tu zbyt wiele. Można nawet powiedzieć, że jest ich tu jak na lekarstwo. Bardzo nad tym faktem ubolewałam. Myślę, że Wioletta Formela próbowała skupić się bardziej na stworzeniu utworu z głębszym przesłaniem.

[...]

Po "Awensis" sięgnęłam, ponieważ niewątpliwie zainteresowała mnie jej okładka. Byłam ciekawa co znajdę w środku i postanowiłam zaryzykować. Czy była to dobra decyzja? Muszę przyznać, że byłam zdziwiona objętością tej powieści, ponieważ liczy ona tylko około dwustu stron. Zastanawiałam się czy w tak krótkim czasie autorka zdąży wykreować nowy świat i zaciekawić czytelnika. Jesteście ciekawi jak Wioletta Formela poradziła sobie z tym zadaniem? Zapraszam na dalszą część recenzji, z której z pewnością się tego dowiecie.

Sami wiedzie pozornie szczęśliwe życie u boku swojego męża Adama. Czuje się bezpiecznie i cieszy się każdym dniem. Dziewczyna wie, że została adoptowana jednak nawet nie domyśla się dlaczego jej prawdziwa matka postanowiła ją porzucić. Pewnego dnia Sami zostaje porównana do Obcych, którzy odwiedzają Ziemię. Ich wizyta jest relacjonowana w telewizji, a bohaterka postanawia na własne oczy przekonać się czy rzeczywiście jest do nich podobna. Udaje się do hotelu, w którym tamci się zatrzymali i z zaskoczeniem stwierdza, że pośród nich czuje się naprawdę dobrze. Jeden z Awensis szczególnie przyciągnął jej uwagę... Jak potoczą się dalsze losy głównej bohaterki?

Autorka miała całkiem ciekawy pomysł na fabułę i stworzenie własnego świata, w którym główni bohaterowie zmagaliby się ze swoimi problemami. Niestety bardzo się zawiodłam co do wykonania. Praktycznie przez cały czas panuje ogromny chaos i niejednokrotnie pogubiłam się w tym wszystkim co autorka chciała mi przekazać. Pewne wydarzenia wydawały mi się nawet nielogiczne i miałam spore problemy, żeby zrozumieć to co się w danej chwili działo. Niektóre wątki są rozwinięte na kilka stron podczas gdy inne ograniczają się tylko do jednej kartki - tak jakby Wioletta Formela nie miała już pomysłu, aby rozwinąć poszczególne zagadnienia. Naprawdę szkoda, że autorka nie wykorzystała potencjału jaki miała ta powieść - myślę, że gdyby trochę lepiej to wszystko dopracowała mogłaby powstać bardzo ciekawa pozycja.

Bohaterowie nie zrobili na mnie większego wrażenia i raczej nie wywołali u mnie szczególnych emocji. Owszem, byli sympatyczni, ale autorka nie zagłębiła się dostatecznie w ich charaktery, abym mogła wystarczająco dobrze ich poznać. Sami, czyli główna bohaterka niekiedy ogromnie mnie irytowała swoim zachowaniem, ale starałam się nie zwracać na to większej uwagi. Postacie drugoplanowe okazały się jak dla mnie mało wyraźne i jestem pewna, że wkrótce po prostu o nich zapomnę.

Trzeba przyznać, że w książce dosyć dużo się dzieje - mamy tutaj mnóstwo akcji, ale niestety tak jak wcześniej pisałam autorka niekiedy nie potrafiła ubrać w słowa tego co chciała nam przekazać. Zabrakło mi w tym wszystkim spójności oraz zdecydowanie lepiej rozwiniętej fabuły.

Podsumowując - powieść niestety nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia i nie skradła mojego serca na co tak bardzo liczyłam. Pomysł na książkę ciekawy, jednak wykonanie zdecydowanie zawiodło. Nie żałuję czasu spędzonego z "Awensis", bo dzięki temu mam o tej pozycji swoje własne zdanie, jednak myślę, że nie powtórzę już swojej przygody z głównymi bohaterami tej książki. Jeśli znacie już twórczość tej autorki - piszcie koniecznie co o niej sądzicie!