Zastanawialiście się kiedyś, czy to, co dzieje się, dziać się będzie i to co się wydarzyło w waszym życiu, jest odgórnie zaplanowane? Może to zawarty przez Boga pakt z aniołami, które trwają przy nas?
Mia to główna bohaterka powieści „Anioł dzieci niczyich” Aleksandry Krupy. Już na pierwszych stronach książki dowiadujemy się, że w wyniku wypadku samochodowego traci dwie najbliższe jej sercu osoby – brata Daniela i bratanka Simona. Ciężko przeżywa ich stratę, ale wie, że musi być silna dla Daniela żony Alice, która wpadła w głęboką depresję.
Podobno tracimy bliskich tylko po to, aby w ich miejsce zjawili się inni, którzy załatają ból w naszych sercach i będą starali się nam ich zastąpić. Mia wierzyła w te słowa i tak oto pewnego razu w tajemniczych okolicznościach poznała Kaia – silnego, wysokiego mężczyznę z ogromem blizn na twarzy. Szybko dowiadujemy się, że nie jest on taki, jak wszyscy. Jest wystraszony tym, że ktoś go spotkał. Boi się zbliżenia choć o parę kroków do jego osoby. Lęka się zwykłej rozmowy. Z czasem nietuzinkowy mężczyzna przyzwyczaja się do swojej leśnej sąsiadki i odwiedza ją w domu. Rozpoznaje zdjęcie, gdzie widnieje jej bratowa Alice, która według Kaia tak naprawdę nosi imię Natalie. Mia rozpoczyna poszukiwania tropu, który mógłby potwierdzić słuszność słów niedawno poznanego mężczyzny. Trafia na wspomnienie pewnego sierocińca, które jest zmorą z przeszłości każdego wychowanka. Dlaczego? Czy Kai ma powiązania z sierocińcem? Czy Mii uda się dotrzeć do prawdy? Tego dowiecie się czytając powieść Aleksandry Krupy pod tytułem ”Anioł dzieci niczyich”.
Mimo że historię Mii oraz Kaia skończyłam czytać parę dni temu, to nieprzerwanie tkwi w mojej głowie. To jedna z tych książek, o których nie sposób zapomnieć
Nie mogę sobie znaleźć miejsca i pozbierać się w całość.
Kiedy poznacie niezmiernie przejmującą historię tych dwojga młodych ludzi i ich najbliższych, sami przekonacie się, że nie jest ona usłana różami. Dodatkowo podczas rozmowy z autorką dowiedziałam się, że przedstawiona historia to nie do końca fikcja literacka. Ta informacja wywołała na mnie niesamowite wrażenie.
Książki bywają różne. Jedne lepsze, drugie nieco mniej pozytywnie odebrane, ale książka Aleksandry Krupy „Anioł dzieci niczyich” zasługuje na uznanie i zajmuje wysoką rangę na mojej liście czytelniczej. Dla takich właśnie powieści cieszę się, że jestem recenzentką.
Powieść ta jest lekcją dla nas, zmusza do przemyśleń na temat dzieci oddawanych do domu dziecka. Jest również lekcją wiary w Boga i wybaczania, bo pamiętaj – życie na ziemi – to Boży plan.

Serdeczne podziękowania dla wydawnictwa Novae Res za możliwość przeczytania i zrecenzowania powieści.

Recenzja książki pochodzi z mojego fanpage: http://www.facebook.com/milczac
Link do recenzji: https://www.facebook.com/158047608081739/posts/420518601834637/