Był taki czas, że zaczytywałam się namiętnie w fantastyce, by później odłożyć ją na boczny tor i skupić się na innych gatunkach. W tym roku powoli wracałam na „fantastyczną” ścieżkę, choć liczba książek z tego gatunku nie jest imponująca, jednak… miło jest móc na nowo cieszyć się lekturą, czuć zaskoczenie i mrowienie w palcach, gdy przewraca się kolejne strony, by poznać ciąg dalszy czytanej historii. I tak właśnie miałam z Agentką Lary Jones, choć nie jest książka idealna, to autorka ma bez dwóch zdać potencjał.

Tytuł i okładka niekoniecznie zwróciły moją uwagę. Właściwie w pierwszej chwili, gdy książka pojawiła się na liście zapowiedzi Wydawnictwa Novae Res, zginęła mi w tłumie innych publikacji. Dopiero studiując następujące po sobie tytuły, dałam się zwabić opisem, który obiecywał wiele i właściwie moje oczekiwania spełnił, gdy lekturę miałam już za sobą. Bo Agentka jest naprawdę niepozorna, tak jak tytułowa bohaterka, ale ma jakiś taki magnetyzm, który przyciąga, gdy pozwoli sobie człowiek na bliższe poznanie. A to czasem znacznie więcej niż idealnie zaplanowana fabuła.

Połączenie fantastyki i kryminału – bo według mnie mamy tutaj do czynienia właśnie z takim duetem – jest fantastycznym (dosłownie i w przenośni) połączeniem. Ta aura tajemnicy, która unosi się wokół tej powieści, podsycona nutą grozy i elementami wprost z mitów i bajek sprawiają, że nie sposób odmówić sobie przyjemności z odkrywania tego, co skrywa się między stronami.

A jest tego całkiem sporo, mając na uwadze liczbę stron. Lara Jones wykorzystała tę objętość co do strony i w większości uczyniła to naprawdę dobrze. Ogólnie bowiem książkę tę czyta się szybko i płynnie. Fabuła jest wciągająca, a napięcie budowane jest w każdym rozdziale, które jest niby to osobną opowieścią, a tak naprawdę wszystko się ze sobą łączy w intrygującą całość. Jednak mam niedosyt, bo niektóre wątki zostały niedokończone, ba!, niewyjaśnione. Pytanie: czy to celowy zabieg, bo pojawi się kolejna część z Elizą Finder, czy „tak miało być”. Liczę na tę pierwszą opcję, bo bohaterka ma niebywale duży potencjał, jak i jej przygody oraz przeszłość, która intryguje mnie najbardziej.

Podobało mi się również w tej książce to, iż autorka wyważyła opisy. Nie było ich ani za dużo, ani za mało. Obyło się bez patetycznych i szczegółowych opisów, które bardziej drażnią, niż pozwalają wkroczyć w wykreowany przez autora świat. No i dialogi, które bardzo mi się podobały, bo i bohaterowie zostali przez Larę Jones dobrze nakreśleni.

Główna bohaterka wzbudziła we mnie sympatię, mimo iż pozuje na taką, której raczej nie da się lubić, a wypadałoby się bać. Jej cięty język, który skrywa ciepłą i zdaje się pogubioną osobę, sprawiał, że nie raz i nie dwa się uśmiechnęłam. Pozostałe postaci bez dwóch zdań mają swoją rolę w tej historii, która, mam nadzieję, zostanie bardziej rozbudowana, gdy pojawi się ciąg dalszy.

Zatem jeśli macie ochotę na ciekawe połączenie kryminału z fantastyką, chcecie przypomnieć sobie jakież to stwory i inne kreatury skrywają się w podaniach, legendach i bajkach zagrażając ludziom, to Agentka wpasuje się w te kryteria idealnie. Jest to co prawda debiut, ale na pewno jeden z lepszych na naszym rynku i warto dać sobie i autorce szansę, bo mam wrażenie, że jeszcze nas zaskoczy.