Joanna jest dojrzałą kobietą, która ma naprawdę wiele. Jej kariera się rozwija, rodzina ją wspiera, jest mamą dwóch wspaniałych chłopców, a także żyje w dostatku. Można by pomyśleć, że nic nie Jednak jest zupełnie inaczej, a ona nie jest w pełni szczęśliwa. Mąż niestety ją zdradza, nie są z sobą już blisko, a wręcz żyją obok siebie. To niestety pozbawia jej radości życia. Kobieta pragnie być po prostu kochania.
Przez stosunki z mężem coraz częściej wraca do wspomnień o Eryku. Przypomina sobie, jak o nią walczył i zaczyna żałować, że go odprawiła z kwitkiem. Czy to znaczy, że przegapiła swoją szansę na miłość? Może nie. Ponownie spotyka Eryka, co może w jej życiu wiele zmienić. Tylko czy tym razem pozwoli sobie na miłość? Czy da mu szansę? Czy pozwoli sobie na prawdziwe szczęście?

Historia, jaką znalazłam w książce, mnie się podobała. To opowieść o miłości, która może zdarzyć się w każdym wieku i często przychodzi niespodziewanie. Książkę czytało się dość szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi dużo emocji. Akcja sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które mnie potrafiły zaskoczyć. Dla mnie była to pozycja na jedno popołudnie.

Bohaterowie ciekawi, dość dobrze wykreowani.
Joanna to kobieta, która ma w życiu wszystko oprócz miłości. Kiedy ona pojawia się, wiele zmienia. To kobieta, która myślała, że nic dobrego już ją nie spotka, która „uciekła” w pracę. Później wszystko się zmienia. Osobiście ją polubiłam.

„A jednak. Świat według Joanny” to moim zdaniem ciekawa propozycja na leniwy wieczór. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

"Kilka lat temu nie przypuszczałam, że będę taka szczęśliwa - szepnęła, przytulając się do Eryka. - A jednak!"

Każdy z nas ma swój własny świat. Każdy kreuje go na swój sposób i stara się, aby spełniał nasze osobiste preferencje. Dla jednych dany świat jest idealny, podczas gdy dla innych jest on nie do przyjęcia i wymaga gruntownych modyfikacji. A co się dzieje, kiedy stworzone przez nas uniwersum nie spełnia naszych oczekiwań, ale nie mamy pomysłu lub możliwości, aby go zmienić? Tkwimy wtedy w pułapce, którą poniekąd sami sobie stworzyliśmy. Na szczęście w życiu można wybierać i zmieniać raz podjętą decyzję, aby owemu szczęściu pomóc. Najgorsze jest tkwienie w pół kroku, które rozrywa nasz świat na pół. A przecież nie da się pójść w dwie różne strony równocześnie.

Tak też ma Joanna, tytułowa bohaterka opowieści, która rozdarta pomiędzy powinnością a pragnieniem, nie potrafi zrobić pierwszego kroku, aby jej świat w końcu był taki, jaki pragnie. Życie pisze często dziwne scenariusze, co w jej przypadku oznaczało rezygnację z własnych potrzeb na rzecz obowiązku i bycia odpowiedzialnym. Ale czy szczęście można oszukać? Ono zawsze upomni się o swoje należyte miejsce na naszej linii czasu i jeśli się za nim nie podąży, jego brak odczujemy zarówno my, jak i nasi bliscy. Joanna docenia to, co ma, ale w sercu czuje, że w jej życiu za dużo jest udawania, ukrywania prawdy i wmawiania sobie, że wszystko jest w porządku. Na dłuższą metę nie da się tak żyć.

Świat według Joanny pełen jest wzlotów i upadków. To taki patchworkowy twór, w którym wydaje się, że nic do siebie nie pasuje i nie uda się pozszywać wszystkiego w całość. A jednak... Choć pełne zwrotów akcji i nieprzewidywalnych zdarzeń, jej życie w końcu ma jej smak i zapach. Niezaprzeczalną rolę odegrał tutaj Eryk, ale kim on jest i jak zdołał wszystko odmienić, trzeba przekonać się samemu, sięgając po książkę B. B. Kowalak.
Polecam

*Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem Novae Res.

Zapraszam po całą recenzję na https://wojnarowska.blog