Jakie to szczęście dla dzieci i ich rodziców (może zwłaszcza dla tych drugich), że powstają takie książki. Książki mądre, poruszające ważne, choć trudne tematy, a napisane w taki sposób, że niejeden dorosły zapewne nieraz poczuł już ulgę, posiadając je w swojej biblioteczce. Są to książki dające: a) odpowiedzi na niełatwe pytania, których dzieciom, poprzez ich ciekawość, naturalną chęć poznawania otaczającego je świata, nie brakuje oraz b) podpowiedzi jak należy z tymi dziećmi rozmawiać, by nauczyć ich podejmowania samodzielnych decyzji – nieuniknionych w życiu nawet tak młodych osóbek.

Takie właśnie książki obejmuje seria stworzona przez Małgorzatę Danutę Kłaczyńską pt. Ważne rozmowy Krysi o świecie. Główna bohaterka, mała dziewczynka o imieniu Krysia, mieszka z rodzicami na wsi. Jak to dziecko, lubi zadawać dużo pytań, oczekując konkretnych odpowiedzi. Kiedyś jednak owych nie otrzymała, po czym skwitowała to zdaniem:

„Sądzicie, że dzieci myślą tylko o zabawie? To nieprawda! Myślimy o różnych rzeczach – i tych trudnych, i tych łatwych. Dzieci rozumieją więcej, niż się wam wydaje” (Ważne rozmowy…, tom 1, M.D. Kłaczyńska)

Od tej pory (jakże słusznie), zszokowani jej reakcją, rodzice Krysi postanowili zawsze z nią szczerze rozmawiać, nie zbywając córki żadnymi wymówkami.

Tom 1. Rozmowy o tolerancji.

Krysia ma dwie ulubione koleżanki, z którymi spędza najwięcej czasu: Klarę i Zosię. Często też nocują wszystkie razem kolejno u każdej z nich. U Krysi najczęściej korzystają ze wspaniałych, ogromnych zbiorów bibliotecznych jej rodziców. U Klary uczą się garncarstwa – jej mama się tym zajmuje, toteż mają niemałą frajdę przy tworzeniu glinianych wyrobów. U Zosi zaś… hmm, no właśnie – tutaj zaczyna się problem. W domu Zosi się nie przelewa, muszą żyć bardzo oszczędnie – dziewczynka nie ma ani pięknych zabawek ani książek ani nic, czym mogłaby się pochwalić – jej rodzice żyją z rolnictwa. Pewnego razu Klara namawia potajemnie Krysię, by przestały się kolegować z Zosią, bo u niej nie jest fajnie, wręcz nudno i nie chce tam więcej chodzić. Krysia podziela jej zdanie, choć ma wątpliwości, czy tak właśnie powinny postąpić… Odpowiedzi będzie szukać u ukochanego jej dziadka Jurka oraz u taty – decyzję jednak podejmie już sama.

Myślę, że większość dzieci miało okazję już się z tym spotkać – z innością, odmiennością wśród swoich rówieśników – w związku z rasą, narodowością, wyznaniem, statusem społecznym, charakterem, upodobaniami itd. Nie wszystkie jednak rozumieją, że inny wcale nie znaczy gorszy. A czasem jest przecież wręcz przeciwnie! Dobrze więc, że ów problem został tak poważnie przez autorkę potraktowany. W sposób interesujący, tworząc ciekawą historyjkę, wyjaśniła czym jest tolerancja, na czym polega, w jakich okolicznościach się przejawia, co dobrego przynosi, ale również czym jest jej przeciwieństwo (nietolerancja), tak bardzo krzywdzące w stosunku do innych, ale i samych siebie. Dodatkowo wiele mądrych sentencji około-tematycznych, jak np.:

„Jak przestaniesz liczyć człowiekowi, czego nie ma, a zaczniesz liczyć, co ma, to życzliwość sama przyjdzie” (Ważne rozmowy…, tom 1, M.D. Kłaczyńska)

Wydanie również bardzo atrakcyjne: twarda oprawa, ładne ilustracje Agnieszki Pająk, duże, czytelne litery, podział na rozdziały:
- Mieć i nie mieć,
- To, co ważne,
- Aby „odmienny” znaczyło „dobry”,
- Straszna noc (tu ciekawostką jest podrozdział Gra w lekką finkę wraz z bardzo dokładnie wytłumaczonymi i zobrazowanymi zasadami – znacie? graliście? Ja owszem, wróciłam wspomnieniami do dzieciństwa, choć nie pamiętam tej gry pod taką akurat nazwą).

Dodatkowym atutem jest także słowniczek umieszczony na końcu z najważniejszymi, omawianymi w książce pojęciami, kolejno: antysemityzm, ksenofobia, mniejszość, narodowość, nietolerancja, religia, tolerancja.

Książkę tę zdecydowanie polecam – pozycja obowiązkowa!

napieknej.wordpress.com

Jeśli miałabym porównać książkę z inną znaną i wartościową skierowaną dla dzieci i dorosłych to byłby to „Świat Zofii”. Książka nie tylko mądra, ale i ucząca tego, dzięki czemu nasz świat może się rozwijać, czyli akceptacji inności. Dzieci nie są tu jedynie małymi, głupszymi i jedynie bawiącymi się istotkami. Przeżywają swoje pierwsze dylematy, zadają skomplikowane pytania, które pozwolą im stać się mądrymi dorosłymi: „Sądzicie, że dzieci myślą tylko o zabawie? To nieprawda! Myślimy o różnych rzeczach – i tych trudnych, i tych łatwych. Dzieci rozumieją więcej, niż się wam wydaje”.
W cyklu książek autorka podejmuje tematy bardzo ważne społecznie. Mimo wieku dziewczynki wyjaśnienia nie są infantylna, a pojęcia zostają osadzone w życiu dzieci. W „Rozmowach o tolerancji” przyczyną rozmów staje się sytuacja finansowa rodziców Zuzi. Klara i Krysia pochodzą z rodzin, w których rodzice więcej zarabiają, przez co dziewczynki mają dużo zabawek, sprzętów, jedzenia. Zuzia nie może zaoferować im w zamian takich atrakcji, jakie fundują sobie bogatsze koleżanki. Często przez brak pieniędzy zostaje wykluczona z zabaw. Pewnego dnia okazuje się, że już mają dnia jaj towarzystwa, ponieważ jest nudna.
Na szczęście nie podejmują decyzji od razu. Nim Zuzi powiedzą o niechęci do wspólnych zabaw Krysia odbędzie dwie ważne rozmowy: z dziadkiem i ojcem. Dowie się od nich bardzo wielu ważnych rzeczy, dzięki którym będzie mogła przekonać Klarę do zabaw z Zuzią. Jakich argumentów użyją dorośli? Jak łatwo wyjaśnić dzieciom, że wszyscy na świecie są potrzebni ze względu na bogactwo, jakie w sobie kryją? Jak odkryć niespotykane zasoby w bliźnim? Jakie talenty kryła Zuzia przed swoimi koleżankami? Czy u Zuzi naprawdę jest tak nudno jak się dziewczynkom wydaje?
Książka została skierowana do dzieci, ale może być doskonałym materiałem metodologicznym do przeprowadzania podobnych rozmów z własnymi pociechami. Pokusiłabym się o stwierdzenie, że jest to lektura doskonała również dla gimnazjalistów i licealistów, a także studentów, chcących nauczyć się tolerancji i otwartości. Gdyby nie ludzka życzliwość nasza cywilizacja i kultura zostałyby oddarte z wielu skarbów.
Ja na pewno będę z niecierpliwością wyczekiwała tomu drugiego, który zapewne ukaże się w tym roku i będzie poruszał temat bardzo ważny w naszym świecie marketów i szybkiego życia: konsumpcjonizmu. Interesuje mnie w jaki sposób oczytana i doskonale wykształcona (to się wyczuwa w książce) autorka zmierzy się z tym tematem.

http://annasikorska.blogspot.com/2014/05/magorzata-d-kaczynska-wazne-rozmowy.html