Miłość, ach ta miłość, słodka, uzależniająca i dająca poczucie domu, oraz bezpieczeństwa. Jednak, czy na pewno?
Kiedy jesteśmy na ulicy, patrzymy na obiekt westchnień i co robimy?
Siedzimy na baczność czekając na chwilę rozmowy, czy raczej nieśmiało wodzimy wzrokiem i tylko obserwujemy. Wyobraźnia jest dobrą rzeczą, lecz wybujała, czy daleko idąca nią już nie jest.
Beata jest kobietą około trzydziestoletnią, niczego jej nie brakuje jest czarująca, dowcipna – niczego sobie. Pomimo, że ma pracę, mieszka z rodzicami, jest nieszczęśliwa.
Kobieta nie znalazła jeszcze swojej drugiej połówki, a to nauka, a to kariera, po prostu nie było czasu.
Pewnego razu Beata bierze sprawy w swoje ręce i postanawia sama znaleźć tego jedynego.
Igra z losem, czy jest to na pewno taki świetny pomysł?
Pierwsze kroki, konto na portalu randkowym, w końcu pierwsze mile aż dochodzi do spotkania face to face. Co wtedy się okazuje?
Jeden kandydat jest za spokojny, drugi nie odpowiada wyglądem, trzeci za nudny i tak w kółko.
Zmęczona rezygnuje i nagle co się okazuje?
Na przystanku, pewnego poranka Beata spotyka swój wymarzony ideał.
Wtedy zaczyna się szaleństwo, obsesja i spisywanie wszystkiego o nim w pliku na komputerze.

Pomimo tego, że książka nie jest gruba to fabuła bardzo się ciągnie. Tekst linijka po linijce, mało dialogów, a opisy nudne i nużące, ale…
Omijając wszystko to wymienione powyżej jest także dużo plusów.
Ciekawe historie, śmieszne sytuacje i ukazanie przez autorkę różnicy pomiędzy wymarzonym ideałem, a rzeczywistością, jak i zauroczeniem, a miłością.
Pouczająca lektura, daje nam wszystkim wskazówki i przestrzega przed wymyśleniem byle czego nie wierząc suchym faktom.
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl