Z wielką przyjemnością przeczytałam tę powieść o polskich harleyowcach i ich poszukiwaniach amputowanej nogi oficera SS. Autor doskonale łączy zabawne i wzruszające przygody bohaterów, elementy historii, swoje wspomnienia motocyklowe z czasów komunistycznej Polski i niezwykle wciągającą fabułę... to niesamowite, że wątek zakopanej nogi oparty jest na prawdziwych wydarzeniach! Mam nadzieję, że obiecana druga część i kontynuacja przygód pojawi się wkrótce. Polecam wszystkim, którzy lubią wciągającą i wyróżniającą się lekturę, ciekawe postacie i niezwykłe wydarzenia!

Nie ukrywam, że sięgnęłam po tę książkę głównie z powodu zapowiadanego wątku o polskich harleyowcach ubiegłego wieku (znałam ich wielu w latach 70-tych).
W konsekwencji okazało się, że podstawą książki jest wręcz nieprawdopodobna historia z lat 40-tych opowiedziana przez autora na tle starannie dobranych faktów historycznych i z dużą dbałością o szczegóły.
Interesująca, lekka lektura. Polecam.
Jestem bardzo ciekawa, czym nas zaskoczy Krzysztof Więckiewicz w zapowiadanej "Krypcie w Monachium"!

Ze sceptycznym nastawieniem sięgnęłam po tę książkę, jak po każdą nowość, ale po przeczytaniu kilku stron, zupełnie o moim sceptycyźmie zapomniałam. Książka jest świetnie napisana, wciąga czytelnika od początku, jest lekka w czytaniu i z humorem opowiada o dziwnych czasach, dziwnych ludziach i ich niezwykłych przygodach. Sylwetki bohaterów bardzo zgrabnie nakreślone a fabuła niezwykła, i co ciekawe, jak podaje autor, oparta na autentycznym wydarzeniu z czasów II Wojny Światowej. Przedziwna, warta polecenia powieść na wakacje i nie tylko. Gratulacje z powodu udanego debiutu dla autora, Krzysztofa Więckiewicza!
Krystyna Cholasińska

Szpital nad Pisą trafił w moje ręce trochę przypadkiem, w środku upalnego lata, akurat kiedy miałem ochotę sięgnąć po jakąś lżejszą lekturę. Szybko okazało się, że książka idealnie wpasowała się w to zapotrzebowanie. Autor, na szczęście dla powieści i czytelnika, nie sili się na budowanie zawiłej, złożonej z tysiąca splatających się wątków i niewiarygodnych zwrotów akcji, fabuły. Można by rzec nawet, że treść jest, do pewnego stopnia przewidywalna choć mimo to, do samego końca potrafi utrzymać w napięciu. Pomimo tej przewidywalności książka zdecydowanie nie jest nudna. Ciekawi, realistyczni bohaterowie, akcja harmonijnie wkomponowana w wydarzenia historyczne, wszystko to sprawia, że książkę czyta się lekko i z przyjemnością.

Oprócz fabularnej, książka ma też niezwykle istotną i ciekawą warstwę społeczno-kulturową. Jak można dowiedzieć się z wprowadzenia a także z lektury poprzedniej książki, Autor jest zapalonym motocyklistą i animatorem polskiego ruchu harleyowego. Na kanwie wątku związanego z tymi motocyklami, bardzo plastycznie pokazane są realia, z jakimi musieli zmagać się ludzie w komunistycznej Polsce. Ciekawe spostrzeżenia i malowniczy język powodują, że czytając tę powieść możemy wręcz poczuć zapach, dotknąć i może też lepiej zrozumieć, czym był PRL wczesnych lat 70-tych.

Jechałam właśnie na wakacje i szukałam jakiejś lekkiej książki, żeby się ‘rozerwać’. Książka ‘Szpital nad Pisą’ okazała się świetnym wyborem. Ciekawa fabuła, wartka akcja, i charakterystyczne postaci szybko wciągają czytelnika. Poza tym, przykładów tzw.: ‘złego hitlerowca’ w polskiej literaturze nie brakuje, a w tej powieści możemy spojrzeć na absurd wojny z punktu widzenia ‘dobrego hitlerowca’, który nie zgadza się z wizją wodza. Przyjaźń, jaka zawiązuje się między byłym oficerem SS, a polskimi harleyowcami z czasów PRL to kolejny zaskakujący wątek. Po mnie książkę przejęła moja mama, tuż po niej mój ojciec – czyli naprawdę warto ją przeczytać. Szczerze polecam.

Z wielkim zaciekawieniem i przyjemnością przeczytałem tą książkę o polskich harleyowcach z czasów PRL. Sam byłem warszawskim harleyowcem w tym czasie i muszę powiedzieć, że autor prawdziwie oddaje atmosferę tamtych czasów.
Niezwykła fabuła, oparta na autentycznym wydarzeni z czasów II Wojny.
Sylwetki bohaterów są sympatyczne a akcja toczy się wartko. Przez co książka nie budzi znużenia. Świetnie się czyta i zaciekawia, co będzie dalej. Książka autentycznie wciąga.
Gratulacje dla autora z powodu udanego debiutu, czekamy na drugą część przygód polskich harleyowców. Szczerze wszystkim polecam
Roman K.

Bardzo dobra lekka książka. Czyta się bardzo przyjemnie i nie wiadomo kiedy wciąga bez reszty. Podobał mi się sposób przedstawienia "polskich harleyowców", ponieważ jestem z innego pokolenia nie miałem pojęcia że tak wyglądały realia tej grupy w tamtych czasach. Czytając skrót fabuły trudno mi było uwierzyć że historia mogła wydarzyć się naprawdę. Jednak sposób narracji i oryginalność bohaterów bardzo dobrze podkreśla jej autentyczność.

Ciekawe skąd się biorą takie pomysły?!Czy historia prawdziwa, czy wymyślona?! Ale wciąga...
Książka napisana jest językiem "lekkim" i sama prowadzi czytelnika.
A historia jest zabawna i emocjonalna.
Dobra książka na zimowe wieczory i wakacyjne podróże.

Książkę sprezentował mi kolega. Wziąłem ją ze sobą na urlop. Wciągnęła mnie bez reszty. Ciekawa fabuła, wartka opowieść. Pomysł stworzenia takiej historii opartej na faktach jest pierwszorzędny!

Szpital nad Pisą jest debiutem p. Więckiewicza. I od razu dodam - debiutem udanym.
Książeczkę możemy podzielić na dwie części.
W jednej z nich głównym bohaterem jest Otton Brink (chirurg) a w drugiej Rolf von Dornhoff (żołnierz) Obaj panowie spotykają się, gdy w wyniku wybuchu miny na froncie wschodnim Rolf trafia na stół operacyjny Otton'a. Jest ciężko ranny - konieczna jest amputacja nogi. I teraz uwaga - Rolf prosi Otton'a, aby ten ... zakopał jego nogę w lesie ! Przyznam się, że w pierwszej chwili ogarnęła mnie zgroza :) Jakiś czas po wojnie Rolf spotyka dwóch polskich harleyowców, którzy dość dobrze znali okolicę tytułowego szpitala. Rolf przyłącza się do dwóch motocyklistów i ... reszta w książce. Wg mnie - pomysł i wykonanie super ! Książka mnie wciągnęła, historia jest naprawdę "nie z tej ziemi", powtórzę jeszcze raz - debiut udany, czekam na "Kryptę w Monachium" (kontynuacja "Szpitala nad Pisą")

Książkę brałam do ręki z przekonaniem, że będzie dobra, gdyż znam autora i wiem, że z natury jest człowiekiem utalentowanym, a przy tym perfekcjonistą.
I nie pomyliłam się! Lekko, bez zderzania się z "ciężkimi, jak grzech śmiertelny" słowami, z dużą przyjemnością i rosnącą ciekawością czyta się o losach bohaterów, o prawdziwej pasji, męskiej przyjaźni, miłości... W „Szpitalu nad Pisą” wiele intryguje, ale nic człowieka nie dołuje, nie razi, i relacje międzyludzkie są takie, o jakich się po cichu marzy. Autor pokazuje, że w każdej sytuacji i każdym czasie, nawet tym najgorszym, może być miejsce na empatię, rzetelność, zaufanie…

A „wstęga szosy nawijająca się na koła mknącego Harley’a Davidsona” mocno zapada w pamięć i pobudza wyobraźnię…

Gratuluję udanego debiutu, i z niecierpliwością czekam na więcej! Cieszę się, że następna książka "Krypta w Monachium" ukaże się na wiosnę i będzie kontynuacją losów bohaterów „Szpitala nad Pisą”, gdyż żal by było rozstawać się z tak sympatycznymi postaciami.

A przy tym, ciekawie i miło jest zanurzyć się w świat doświadczeń, refleksji i wrażliwości Krzysztofa Więckiewicza, pisarza początkującego, ale jakże obiecującego…

Jolanta R.M.

Krzysztof Więckiewicz zadebiutował w zbiorowych pracach Harley mój Kumpel oraz Harley mój kumpel II.
Nie powinno więc nikogo dziwić, że w jego pierwszej "samodzielnej" książce również przewija się wątek harleyowski, choć nie jest on tematem głównym.
Nie będę jednak zdradzał treści książki, ograniczając się jedynie do stwierdzenia, że akcja jej toczy się wartko, jej bohaterowie są sympatyczni a książkę czyta się z przyjemnością.
Wspaniała, lekka lektura na wakacje.
Polecam.

Przyznam szczerze, że na początku zaintrygowała mnie okładka. Książka wpadła mi w ręce zupełnie przypadkowo i nie miałem zamiaru jej czytać, ale otworzyłem na pierwszej stronie i dalej już samo poleciało, jak to się zazwyczaj dzieje z ciekawymi książkami...
Jestem pod wrażeniem, bo autor pisze, że jest to jego debiutancka powieść, według mnie, ten debiut udał mu się znakomicie. Książka jest wyjątkowo lekka w czytaniu, fabuła intrygująca i całkiem niezwykła, a na dodatek, podobno oparta na autentycznym zdarzeniu! Akcja toczy sie wartko, bez przunudzania, dialogi ze szczyptą humoru i sympatycznie, bez przesady zarysowany wątekę miłosny tworzą miły klimat. Nie miałem zamiaru, ale przeczytałem i nie żałuję. Książka autentycznie wciąga i to jest chyba jej najsilniejszy atut, ale czy nie o to właśnie chodzi? Polecam Wszystkim na wolne wieczory i nie tylko.
Zygmunt

To lektura wciągająca. Zaciekawia, co bedzie dalej, a to jest już dużym osiągnięciem dla każdego autora.Powieść dobrze skonstruowana i napisana tradycyjnym językiem literackim, bez udziwnień stylistycznych, pseudonowoczesności i obowiązkowych teraz wulgaryzmów.Świetnie się przez to czyta i nie wywołuje znużenia. To lekka literatura w dobrym tego słowa znaczeniu Słowem - całkiem udany debiut.
Grażyna S.

Całość: http://ksiazkowo-wg-rafala.blogspot.com/2013/08/z-ksiazka-34-szpital-nad-pisa.html

Krzysztof Więckiewicz, jak na debiutanta, napisał bardzo dobrą powieść. Umiejętnie łączy tutaj wątki książki wojennej i sensacyjnej, choć tej drugiej jest tu zdecydowanie mniej. "Szpital nad Pisą" mnie się spodobał, nie sądzę jednak, że każdy będzie podzielał moje zdanie, bo książka ta zdecydowanie dla każdego nie jest. Nie mniej jednak fanom II wojny światowej i poniemieckich tajemnic książkę bardzo polecam, jak i również wielbicielom motocykli. Ci wszyscy powinni być usatysfakcjonowani i zadowoleni z lektury w równym stopniu jak ja.

Książkę mam od kilku tygodni, dostałem ją od znajomych, którzy bardzo mi ją polecali. Sięgnąłem po nią niedawno z zamiarem przerzucenia kilku stron i skończyło się tak, że przeczytałem ją w ciągu jednego wieczora! Muszę się przyznać, że książka autentycznie wciąga. Jest ładnie napisana i opowiada ciekawą historię, która zaczęła się w czasie hitlerowskiej okupacji w Polsce, i która, według autora, oparta jest na autentycznym, dosyć niezwykłym wydarzeniu. To ładna opowieść, z ciekawie zarysowanymi bohaterami. Jest tam trochę innego spojrzenia na historię drugiej wojny, trochę sensacji i nawet zgrabnie opisany wątek miłosny. W sumie, lekka, przygodowa książka dla każdego i bardzo udany debiut tego początkującego autora. Moje gratulacje!
Krystian Z.

Książka wciagnęła mnie tak, że jestem już po jej lekturze! Powieść podobała mi się. Nazbyt bajkowe wydają mi się losy niemieckich bohaterów, ale któż bogatemu zabroni...
Będąc staroświeckim, nie pochwalam używania w piśmiennictwie tak zwanych brzydkich wyrazów. Rozumiem, realizm, klimaty ale jakoś mnie to razi. Zwłaszcza, że niemieccy bohaterowie mówią tak poprawną "polszczyzną". I chyba żadnemu nie wyrwało sie ani razu pospolite Donnerwetter. I oby nie była to " wooda na młyn niemieckiich reewizjonstów " :))
Autor pisze we wstępie, że do skonstruowania fabuły wykorzystał opowiadanie swojego kumpla. Byłoby ciekawe poznać szczegóły tej rozmowy... Moje gratulacje dla autora tego interesującego debiutu, dobra robota !
Andrzej S.